Betahistyna

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Betahistyna – lek stosowany w neurologii zapobiegający zawrotom głowy. Mechanizm działania betahistyny nie jest do końca poznany, ale uważa się, że m.in. może zwiększać przepływ krwi w uchu wewnętrznym oraz w całym mózgu. Wskazaniem do stosowania leku jest leczenie objawów choroby Meniere’a, takich jak zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu, nudności oraz zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Betahistyna w produktach leczniczych dostępna jest w postaci dichlorowodorku betahistyny.

Betahistyna występuje w postaci tabletek oraz tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej, zalecanych najczęściej dla osób mających trudności z połykaniem. Dawkowanie ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta do nasilenia objawów. Poprawa następuje zazwyczaj po kilku dniach lub tygodniach stosowania, dlatego betahistynę należy stosować przez dłuższy okres czasu.

Możliwe działania niepożądane: nudności, zaburzenia trawienia, ból głowy, pokrzywka, wysypka, świąd oraz łagodne reakcje ze strony przewodu pokarmowego (wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia, gazy), które ustępują przy przyjmowaniu leku podczas posiłku lub po zmniejszeniu dawki betahistyny.