Fenylefryna

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Fenylefryna – organiczny związek chemiczny, wykazujący działanie podobne do efedryny. Pobudza receptory alfa-adrenergiczne w ścianie naczyń, co powoduje ich skurcz i zmniejszenie obrzęku oraz przekrwienie błony śluzowej. Fenylefryna najczęściej stosowana jest w doraźnym łagodzeniu objawów obrzęku błony śluzowej nosa występujących w przeziębieniu, grypie lub w alergicznym nieżycie nosa, czyli katarze siennym. Wykorzystywana również w okulistyce podczas zabiegów operacyjnych i diagnostycznych jako środek poszerzający źrenicę i zwężający naczynia. W farmacji, lek ten występuje najczęściej w postaci chlorowodorku fenylefryny.

Fenylefryna występuje jako składnik preparatów znajdujących swe zastosowanie w leczeniu przeziębienia i grypy, w związku z tym często jest łączona z lekami o działaniu przeciwbólowym, przeciwkaszlowymi i przeciwhistaminowym. Leków zawierających fenylefrynę, nie należy stosować dłużej niż 3-5 dni.

Możliwe działania niepożądane: nudności, wymioty, zaburzenia trawienia, bóle głowy, pobudzenie, niepokój, bezsenność, zaburzenia oddychania, duszności, omamy, drgawki.

Uwaga: Długotrwałe stosowanie fenylefryny może powodować wysuszenie błony śluzowej nosa. Fenylefryna jest przeciwwskazana w chorobach sercowo-naczyniowych.