APAP przeziębienie junior

APAP przeziębienie junior jest lekiem złożonym, zawierającym paracetamol, fenylefrynę i kwas askorbowy (witaminę C). Paracetamol działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowo, fenylefryna zmniejsza obrzęk i przekrwienia błony śluzowej.
Lek wskazany jest do krótkotrwałego stosowania w leczeniu objawów przeziębienia i grypy, takich jak: gorączka i dreszcze, ból głowy, bóle mięśniowo-stawowe, ból gardła, niedrożność przewodów nosowych i zatok przebiegająca z bólem, nieżyt błony śluzowej nosa (katar).
Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w wieku od 6 lat.
Jeśli po upływie 3 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie u dzieci w wieku od 6 do 12 lat
W razie konieczności 1 saszetka, nie częściej niż co 4 do 6 godzin, do maksymalnie 4 saszetek na dobę.
Maksymalna dawka dobowa paracetamolu stosowana u dzieci: 60 mg/kg masy ciała na 24 godziny podawana w dawkach podzielonych do 4 razy na dobę po 15 mg/kg masy ciała.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat
W razie konieczności 1 lub 2 saszetki, nie częściej niż co 4 do 6 godzin, do maksymalnie 6 saszetek na dobę.

Sposób podawania
Zawartość saszetki należy wsypać do gorącej wody (100 ml) i dokładnie wymieszać, aż do całkowitego rozpuszczenia proszku.
Płyn należy spożyć w ciągu 15 minut od momentu przygotowania.

Nie stosować dłużej niż 3 dni bez porady lekarskiej.

Dawkowanie leku APAP przeziębienie junior w szczególnych grupach pacjentów
Niewydolność nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek zaleca się zmniejszenie dawki paracetamolu oraz wydłużenie przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami jak podano poniżej:

Leku nie stosować przypadku ciężkiej niewydolności nerek (przesączanie kłębuszkowe: poniżej 10 ml/min, patrz „Kiedy nie stosować leku APAP przeziębienie junior”).

Niewydolność wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby lub zespołem Gilberta należy zmniejszyć dawkę paracetamolu lub wydłużyć odstęp czasowy pomiędzy kolejnym dawkami. Nie należy stosować w ciągu doby maksymalnej dawki dobowej paracetamolu większej niż 2 g.

Osoby w podeszłym wieku
Dotychczasowe doświadczenie wskazuje, że dawkowanie paracetamolu zalecane dla dorosłych jest odpowiednie w tej grupie pacjentów.
Jednak u osób w podeszłym wieku stosowne może być zmniejszenie dawki lub częstości podawania.
Jeśli lek nie jest stosowany pod kontrolą lekarza, nie należy stosować w ciągu doby dawki większej niż 2 g u pacjentów:
– o masie ciała mniejszej niż 50 kg
– z niewydolnością wątroby (patrz też powyżej)
– z chorobą alkoholową
– odwodnionych
– niedożywionych.

W razie zażycia dawki większej niż zalecana należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, nawet jeżeli nie występują żadne objawy niepożądane.

Z powodu przedawkowania paracetamolu mogą wystąpić takie objawy jak: nudności, wymioty, nadmierna potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić samoistnie, co jednak nie wyklucza możliwości rozwijania się uszkodzenia wątroby, które następnie może objawiać się rozpieraniem w nadbrzuszu, nawrotem nudności i żółtaczką.
Warto podać doustnie 60-100 g węgla aktywnego, najlepiej rozmieszanego z wodą.

Przedawkowanie fenylefryny objawia się zaburzeniami układu krążenia (zbyt częste bicie serca, podwyższone ciśnienie tętnicze), zapaścią naczyniową z zahamowaniem oddychania.

Lek można stosować niezależnie od posiłków.
Picie alkoholu w okresie przyjmowania leku jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko toksycznego uszkodzenia wątroby.

Nie stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.