Insulina ludzka

Opracowanie: Aleksandra Rutkowska – technik farmaceutyczny – nr dyplomu T/50033363/10

Insulina ludzka – to insulina otrzymywana w procesie biotechnologicznym z komórek pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) lub drożdży piekarskich (Saccharomyces cerevisiae), po wszczepieniu im ludzkich genów odpowiedzialnych za wytwarzanie insuliny. Jest identyczna pod względem swojej budowy z hormonem wytwarzanym przez zdrową trzustkę. Insuliny ludzkie dzielimy na krótko działające (podawane do posiłków) i o pośrednim czasie działania (podawane 2 razy na dobę). Insulinę ludzką krótko działającą stosuje się na 15 – 30 minut przed przyjęciem głównego posiłku, ponieważ naśladuje ona naturalny wyrzut insuliny już na samą myśl o jedzeniu. Insulina o pośrednim czasie działania służy do utrzymania stałego poziomu glukozy we krwi w czasie między posiłkami i w nocy.

Wskazaniem do stosowania insuliny jest cukrzyca, która wymaga leczenia insuliną, cukrzyca u kobiet w ciąży oraz ostre stany cukrzycowe takie jak śpiączka cukrzycowa, kwasica ketonowa. 

Możliwe działania niepożądane: hipoglikemia, reakcja alergiczna w miejscu podania (rumień, obrzęk, świąd). Rzadziej może wystąpić duszność, świszczący oddech, wysypka na całym ciele, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszone tętno, pocenie.