Trądzik u osób dorosłych – jak z nim walczyć?

Trądzik u osób dorosłych najczęściej związany jest ze zmianami hormonalnymi, niewłaściwą dietą lub pielęgnacją skóry lub przewlekłym stresem. Typowymi jego objawami są krostki pojawiające się na brodzie, dekolcie, wokół ust oraz w okolicach żuchwy. Leczenie tej dolegliwości jest złożone i czasochłonne.

Dlaczego osoby dorosłe chorują na trądzik?

Wbrew pozorom, trądzik nie jest problemem, z którym borykają się tylko osoby w wieku nastoletnim przechodzące tak zwaną burzę hormonalną. Dolegliwość ta coraz częściej dopada osoby po 30 roku życia. Na szczęście, przebieg tej choroby nie jest u nich tak dynamiczny, jak ma to miejsce u nastolatków.

Trądzik u osób dorosłych bardzo często związany jest ze zmianami hormonalnym. Tak zwany trądzik hormonalny to popularna dolegliwość wśród kobiet cierpiących na zespół policystycznych jajników. Ryzyko rozwoju tego typu zmian występuje także w przebiegu schorzeń nadnerczy. Trądzik po trzydziestym roku życia stanowi wynik nadmiaru sebum oraz mas rogowych. Zapychają one wyjścia przewodów gruczołów łojowych i mieszków włosowych, tworząc czop, pod którym gromadzi się wydzielina łojowa będąca doskonałą pożywką dla beztlenowych bakterii bytujących w skórze. Trądzik u dorosłych nierzadko związany jest także z nieprawidłową dietą oraz stresem.

Leczenie trądziku zaskórnikowego u osób dorosłych

Przyjrzyjmy się, jakie leki na trądzik, są obecnie dostępne. Leczenie trądziku zaskórnikowego opiera się o miejscowe stosowanie retinoidów. Substancje te są pochodnymi witaminy A dostępnymi w postaci kremów, żelów, roztworów oraz emulsji. Najczęściej spotykanymi z nich są tazaroten, tretynoina oraz adapalen. Zadaniem preparatów kwasu retinowego jest między innymi redukcja rogowacenia komórek naskórka i ułatwienie ich regeneracji, co powstrzymuje przed tworzeniem się czopa. Retinoidy należy stosować raz dziennie (najlepiej wieczorem), co najmniej 15 minut po umyciu twarzy. Jako że zwiększają one światłowrażliwość skóry, podczas trwania terapii niezbędne jest stosowanie kremów z możliwie jak najwyższym filtrem. Dla pacjentów nie tolerujących pochodnych witaminy A, dobrą alternatywą mogą się okazać preparaty kwasy salicylowego.

Reklama

Jak leczyć trądzik grudkowo – krostkowy u osób dorosłych?

W przypadku tego typu trądziku, kluczowym problemem jest rozwijający się stopniowo stan zapalny. Najlepiej do tego celu sprawdzają się antybiotyki, które, w zależności od natężenia zmian, można podawać doustnie lub miejscowo. Przy dużym nasileniu zmian, kurację zaczyna się od preparatów doustnych. Amoksycylinę, klindamycynę, tetracykliny, minocyklinę oraz erytromycynę przyjmuje się przewlekłe.

Pierwsze efekty takiej kuracji są widoczne już po około 3 tygodniach. Leczenie należy kontynuować przez minimum pół roku, stopniowo redukując dawkę. Nasilenie zmian trądzikowych po uprzedniej poprawie może świadczyć o nadkażeniu przez inny rodzaj bakterii lub rozwinięciu odporności na dany antybiotyk. W tej sytuacji należy zamienić antybiotyk na doustny retinoid albo lek zwalczający tak zwane bakterie Gram.

Gdy zmiany trądzikowe u osób dorosłych nie są nasilone, w większości przypadków w zupełności wystarczające będą stosowane miejscowo antybiotyki w postaci żelów, kremów oraz roztworów. Skuteczny okazać może się również kwas azelajowy, nadtlenek benzoilu, kwas salicylowy oraz cynk.

Leczenie trądziku guzkowo – torbielowatego

To najcięższa, nawracająca postać trądziku, która niekiedy obejmuje objawy ogólne takie, jak zapalenie stawów oraz gorączka. Jej leczenie wymaga sporo czasu i cierpliwości. Podstawę leczenia stanowią tutaj preparaty kwasu retinowego stosowane doustnie. Mają one zarówno działanie przeciwłojotokowe, jak i zwiększające usuwanie mas rogowych. Najpopularniejszym przedstawicielem tej grupy jest izotretynoina. Wspomniane preparaty przyjmuje się przez wiele miesięcy, badając co miesiąc morfologię krwi, markery czynności wątroby i nerek oraz poziom cholesterolu i trójglicerydów. Przez cały okres leczenia, a także miesiąc po kuracji, kobiety muszą przyjmować doustne środki antykoncepcyjne. Jest to związane z faktem, iż pochodne kwasu retinowego mogą mieć duży wpływ na uszkodzenie płodu. W tej postaci trądziku, jeśli istnieją przeciwwskazania albo nietolerancja pochodnych witaminy A, retinoidy zastępuje się terapią hormonalną. Preparaty o działaniu przeciwandrogenowym stosowanym do leczenia trądziku jest spironolakton. Wymaga on jednak regularnego kontrolowania poziomu potasu we krwi, jako że przyczynia się do wydalania go razem z moczem. Alternatywę dla hormonoterapii stanowić może przewlekła antybiotykoterapia wzbogacana stosowanymi miejscowo retinoidami.

Zobacz listę popularnych leków stosowanych w leczeniu trądziku: Acnelec, Benzacne, Clindacne, Curacne, Epiduo, Izotek, Isotrexin, Klindacin T, Skinoren

Sprawdzone sposoby na pozostałe postaci trądziku u dorosłych

Trądzik hormonalny i wtórny – podstawę terapii stanowi w tym przypadku leczenie choroby podstawowej – nadczynności lub niedoczynności gruczołów dokrewnych.
Trądzik polekowy – konieczne może się tu okazać odstawienie leków, w szczególności sterydowych, witaminy B12, jogu, metotreksatu, barbituranów oraz leków przeciwpadaczkowych.
Trądzik zawodowy – niezbędne będzie tutaj unikanie kontaktu z olejami, dziegciami oraz chlorem.
Trądzik kosmetyczny – najczęściej borykają się z nim posiadacze cery tłustej. W zupełności wystarczające będzie w tym przypadku odstawienie tłustych kremów zatykających pory lub stosowanego dotychczas podkładu, pudru czy różu. Zamiast tego, należy je zastąpić kosmetykami pozbawionymi komponenty tłuszczowej, najlepiej aptecznymi.

Bez względu na występujący rodzaj trądziku, niezbędnym elementem terapii jest stosowna higiena. Przed pójściem spać, pamiętać należy o dokładnym usunięciu makijażu z pomocą płynu micelarnego, najlepiej dwufazowego. Następnie stosujemy żel, piankę lub emulsję do mycia twarzy, które w swoim składzie zawierały będą cynk. Ostatni krok to aplikacja kremu. Uwaga! Preparaty przeznaczone do codziennej pielęgnacji trądzikowej nie mogą zawierać w swoim składzie alkoholu, mydła, parabenów oraz sztucznych barwników.

Zobacz także listy leków:

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.