Czym są kaszaki i jak należy je leczyć?

Kaszak to niegroźna narośl, która najczęściej pojawia się na twarzy, głowie lub za uszami. Do przyczyn jego powstawania zaliczyć można między innymi niewłaściwą pracę gruczołów łojowych oraz uszkodzenie mieszka włosowego.

Kaszak – co to takiego?

Kaszak to popularna zmiana skórna, która w większości przypadków ustępuje samoistnie. Występuje ona 2 razy częściej u mężczyzn. Na jego rozwinięcie w szczególności predysponowane są osoby między 20 a 30 rokiem życiem. Kaszak to łagodna torbiel rozwijająca się z tkanki ektodermalnej. Histologicznie, jego ściana składa się z cienkiej warstwy wielowarstwowego nabłonka płaskiego. W jego światle znaleźć można łój z masami zrogowaciałego naskórka. Kaszaków nigdy nie należy próbować samoistnie wyciskać – może to doprowadzić do powstawania nieestetycznych śladów lub blizn, a nawet zakażenia.

leczenie kaszaków

Przyczyny występowania kaszaków

Kaszaki powstają między innymi wskutek zaczopowania się gruczołu łojowego. Dojść może do tego na skutek używania kosmetyków zapychających pory w skórze takich, jak tłuste kremy, podkłady czy preparaty zawierające dużą ilość silikonów. Wpływ na powstawanie kaszaków może mieć również zbyt intensywna ekspozycja na promienie słoneczne, okres dojrzewania, kiedy to mamy do czynienia ze zintensyfikowaną pracą gruczołów łojowych oraz uszkodzenia mieszka włosowego.

Reklama

Jak wygląda kaszak?

Kaszak zwykle ma postać bezbolesnego guzka na skórze zlokalizowanego w obrębie powłok skórnych oraz tkanki podskórnej. Może mieć kolor cielisty, biały lub żółty. U posiadaczy ciemnej karnacji zaobserwować można wzmożoną pigmentację tej okolicy. Gdy zmiana ulegnie zakażeniu, pojawia się bolesne zaczerwienienie. Wielkość kaszaków nie przekracza zwykle kilku centymetrów. Tego typu zmiana jest okrągła, twarda i spoista.

Lokalizacja kaszaków

Kaszaki najczęściej pojawiają się na twarzy, tułowiu, szyi, kończynach górnych i dolnych oraz na głowie. Tym schorzeniem dotknięte mogą być także błony śluzowe oka oraz jamy ustnej. Znacznie rzadziej mamy do czynienia z kaszakami na narządach płciowych.

Kaszak podskórny czy tłuszczak?

W większości przypadków rozpoznanie kaszaka nie budzi wątpliwości i nie wymaga wykonania badań dodatkowych. Wyjątek stanowią podejrzenia zmian o charakterze nowotworowym, które wymagać będą wycięcia i przeprowadzenia badania histopatologicznego.

W diagnostyce różnicowej torbieli epidermoidalnej pod uwagę należy wziąć:

  • tłuszczaka – jest miękki podczas ucisku i ma tendencję do powiększania się,
  • ropnia – jego cechą charakterystyczną jest rumień oraz zwiększone ucieplenie,
  • nerwiakowłókniaka – zmiany twarde palpitacyjne, nierzadko o charakterze mnogim.

Liczne torbiele epidermoidalne u osób nastoletnich mogą nasuwać podejrzenie zespołu Gardnera. To uwarunkowane genetycznie schorzenie, w przebiegu którego obserwuje się polipowatość jelita grubego i kostniaki lub pozostałe nowotwory tkanek miękkich.

Leczenie kaszaka

W większości przypadków kaszaki nie wymagają leczenia, jako że zanikają one samoistnie, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu. Gdy okolica jest zaczerwieniona i ucieplona, oznacza to, że mogło dojść do rozwoju zakażenia. W tym przypadku niezbędne może okazać się włączenie antybiotyku. Zakażenie bakteryjne florą mieszaną jest znacznie bardziej prawdopodobne w przypadku zmian zlokalizowanych w obrębie twarzoczaszki, odbytu i narządów moczowo – płciowych. Gdy ciągłość torbieli epidermoidalnej została naruszona, jej zawartość może wydzielać się na zewnątrz, lecz bardzo prawdopodobne jest ponowne uformowanie zmiany.

Kaszak może zostać usunięty chirurgicznie. Procedura zabiegowa wiąże się wówczas z całkowitym usunięciem ściany torbieli epidermoidalnej. Usuwanie kaszaków wykonuje się w miejscowym znieczuleniu. Ta metoda chirurgiczna polega na nacięciu zmiany i usunięciu jej zawartości oraz torebki. Równie skuteczna może okazać się tutaj krioterapia, w przebiegu której kaszak zostaje kilkukrotnie zamrożony i rozmrożony, co powoduje uszkodzenie jego tkanki. To metoda w pełni nieinwazyjna.

Niektórzy pacjenci decydują się na usunięcie kaszaka domowym sposobem. W tym celu, wyciska się zmiany lub delikatnie je nakłuwa. W celu uniknięcia zakażenia, należy pamiętać o prawidłowym odkażeniu zmiany i zastosowaniu igły lub lancetu. Zastosować można tutaj również okłady z użyciem ziół o właściwościach ściągających i wysuszających. Dobrze sprawdzi się tu natomiast skrzyp polny wzbogacony o kwas krzemowy.

Zobacz także listy leków:

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.