Predasol

Predasol jest glikokortykosteroidem (kortykosteroidem) wpływającym na metabolizm, równowagę elektrolitową oraz czynność tkanek.

Predasol jest stosowany w następujących przypadkach:
– wstrząs spowodowany ciężką reakcją alergiczną (wstrząs anafilaktyczny) (po wcześniejszym wstrzyknięciu adrenaliny – leku wpływającego na układ sercowo-naczyniowy);
– obrzęk płuc spowodowany wdychaniem substancji toksycznych, takich jak chlor, izocyjaniany, siarkowodór, fosgen, azot, ozon, a także w następstwie dostania się soku żołądkowego do płuc lub wskutek tonięcia (podtopienia);
– ciężki, ostry napad astmy;
– obrzęk mózgu spowodowany przez guz mózgu, zabiegi neurochirurgiczne, ropień mózgu, bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
– ryzyko odrzucenia organu po przeszczepieniu nerki;
– początkowe leczenie rozległych, ostrych, ciężkich chorób skóry, takich jak erytrodermia, pęcherzyca zwykła, ostry wyprysk;
– ostre choroby krwi (autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna, ostra plamica małopłytkowa);
– zespół pozawałowy (zespół Dresslera: ból w obrębie klatki piersiowej z gorączką i stanem zapalnym) w przypadku ciężkich lub powtarzających się objawów, od 5. tygodnia po zawale mięśnia sercowego i w sytuacji, kiedy inne leki nie są dostatecznie skuteczne;
– ciężkie choroby zakaźne ze stanami podobnymi do zatruć (np. w przebiegu gruźlicy, duru brzusznego), tylko wraz z dodatkowym odpowiednim leczeniem przeciwdrobnoustrojowym;
– brak lub zmniejszenie czynności kory nadnerczy (niewydolność kory nadnerczy): przełom nadnerczowy;
– pseudokrup (zapalenie dróg oddechowych z dusznością i silnym kaszlem).

Predasol będzie podawany przez fachowy personel medyczny. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Na ogół lekarz kieruje się następującymi wytycznymi dotyczącymi dawkowania:
Wstrząs anafilaktyczny (po wcześniejszym wstrzyknięciu adrenaliny)
Po dożylnym wstrzyknięciu adrenaliny (1,0 ml standardowo stosowanego roztworu adrenaliny 1:1000 rozcieńczyć do 10 ml roztworem soli fizjologicznej lub krwi i powoli wstrzykiwać niezbędną dawkę pod ścisłym nadzorem lekarza; ostrzeżenie: zaburzenia rytmu serca), podać dożylnie 1000 mg prednizolonu (u dzieci 250 mg) przez założony wenflon, a następnie podawać płyny uzupełniające i, w razie konieczności, zastosować sztuczną wentylację. Wstrzyknięcia adrenaliny i prednizolonu mogą zostać powtórzone w razie potrzeby. Nie należy podawać preparatów wapnia ani naparstnicy razem z adrenaliną.

Obrzęk płuc spowodowany wdychaniem substancji toksycznych, a także w następstwie zachłyśnięcia się sokiem żołądkowym lub wskutek tonięcia
Dawka początkowa: 1000 mg prednizolonu dożylnie u dorosłych (u dzieci 10 do 15 mg/kg masy ciała). W razie konieczności powtórzyć po 6, 12 i 24 godzinach. Następnie przez 2 dni po 150 mg na dobę i przez kolejne 2 dni po 75 mg prednizolonu na dobę w dawkach podzielonych dożylnie (u dzieci odpowiednio 2 mg/kg masy ciała i 1 mg/kg masy ciała). Potem stopniowo odstawiać lek, przechodząc na leczenie wziewne.

Ciężki, ostry napad astmy
Początkowa dawka u dorosłych: 100 do 500 mg prednizolonu dożylnie, następnie dalsze leczenie takimi samymi lub mniejszymi dawkami w około 6-godzinnych odstępach, po tym powolne zmniejszenie dawki do dawki podtrzymującej. U dzieci, w początkowej fazie, podać 2 mg prednizolonu/kg masy ciała dożylnie, następnie dawkę 1 do 2 mg/kg masy ciała co 6 godzin do uzyskania poprawy. Zaleca się jednoczesne podawanie leków rozszerzających oskrzela.

Profilaktyka lub leczenie obrzęku mózgu
Dawka początkowa 250 do 1000 mg prednizolonu dożylnie (jeśli nie można zastosować fosforanu deksametazonu jako początkowego leczenia pozajelitowego), później leczenie dawką 8 do 16 mg fosforanu deksametazonu dożylnie, w 2- do 6-godzinnych odstępach.

Ryzyko odrzucenia organu po przeszczepieniu nerki
Oprócz terapii podstawowej podawać 1000 mg prednizolonu w postaci dożylnych pulsów, w zależności od ciężkości przypadku przez 3 do 7 kolejnych dni.

Ostre, ciężkie choroby skóry i ostre choroby krwi
40 – 250 mg prednizolonu dożylnie, w indywidualnych przypadkach do 400 mg na dobę.

Zespół pozawałowy (zespół Dresslera)
50 mg prednizolonu dożylnie na dobę, następnie ostrożnie zmniejszać dawkę.

Ciężkie choroby zakaźne (np. w przebiegu gruźlicy, duru brzusznego)
100 do 500 mg prednizolonu na dobę dożylnie (wraz z antybiotykoterapią).

Przełom nadnerczowy
25 do 50 mg prednizolonu dożylnie jako dawka początkowa; w razie potrzeby kontynuować leczenie doustnie prednizonem lub prednizolonem, w razie potrzeby w skojarzeniu z mineralokortykosteroidem.

Pseudokrup
Cieżkie postacie: natychmiast 3 do 5 mg/kg masy ciała dożylnie, w razie konieczności powtórzyć dawkę po 2 – 3 godzinach.

Sposób podawania
Predasol jest podawany przez fachowy personel medyczny do żyły (podanie dożylne) lub jako infuzja.
Lek można podawać w postaci bezpośredniego wstrzyknięcia dożylnego lub w infuzji, jednak preferowanym sposobem podania jest bezpośrednie wstrzyknięcie dożylne.

Gotowy roztwór do wstrzykiwań przeznaczony jest do jednokrotnego użycia. Lek należy podać natychmiast po otwarciu ampułki. Niezużytą pozostałość roztworu należy usunąć.

W celu przygotowania gotowego do podania roztworu do wstrzykiwań należy bezpośrednio przed użyciem wstrzyknąć dołączony rozpuszczalnik (woda do wstrzykiwań) do ampułki z proszkiem i obracać ampułkę aż do rozpuszczenia się proszku.

Zgodność z płynami do infuzji
Przygotowany roztwór do wstrzykiwań jest stabilny przez co najmniej 6 godzin w temperaturze pokojowej, jeśli został przygotowany z użyciem następujących standardowych roztworów do infuzji:
– 5% roztwór glukozy
– 0,9% roztwór chlorku sodu
– roztwór Ringera.

W przypadku przygotowywania wlewu, lek należy na początku rozpuścić zgodnie z powyższą instrukcją i następnie zmieszać w warunkach aseptycznych (wolnych od drobnoustrojów) z jednym z wymienionych roztworów do infuzji.

W przypadku mieszania z roztworami do infuzji, należy przestrzegać informacji poszczególnych producentów dotyczących ich roztworów do infuzji, w odniesieniu do zgodności, przeciwwskazań, działań niepożądanych i interakcji.

Leku Predasol nie należy mieszać z innymi lekami.

Leki przeznaczone do podawania pozajelitowego należy obejrzeć przed użyciem. Należy stosować wyłącznie przejrzyste roztwory bez widocznych cząstek.

Na ogół Predasol jest dobrze tolerowany nawet w przypadku krótkotrwałego stosowania dużych dawek. Nie jest wymagane specjalne postępowanie. Jeśli u pacjenta wystąpią nasilone lub nietypowe działania niepożądane, należy skonsultować się z lekarzem.

Brak danych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
Podczas ciąży ten lek może być stosowany wyłącznie po zaleceniu przez lekarza. Dlatego jeśli pacjentka jest w ciąży, powinna powiedzieć o tym lekarzowi. Podczas długotrwałego stosowania leku Predasol w trakcie ciąży możliwe jest wystąpienie zaburzeń wzrostu płodu. Jeśli Predasol stosowany jest pod koniec ciąży, u noworodka może wystąpić niewydolność kory nadnerczy, co może wymagać leczenia substytucyjnego ze stopniowym zmniejszaniem dawki. W badaniach na zwierzętach prednizolon wykazywał szkodliwe działanie na płody (np. rozszczepienie podniebienia). Istnieją doniesienia świadczące o zwiększonym ryzyku takich uszkodzeń u ludzi, wskutek podawania prednizolonu podczas pierwszych trzech miesięcy ciąży.

Karmienie piersią
Substancja czynna – prednizolon – przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Do tej pory nie zgłaszano zaburzeń u niemowląt. Niemniej jednak należy uważnie rozważyć konieczność stosowania leku podczas karmienia piersią. Jeśli wymagane jest stosowanie większych dawek ze względu na chorobę podstawową, należy zaprzestać karmienia piersią. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.