Insulinooporność – wszystko, co powinieneś o niej wiedzieć

Insulinooporność to sygnał od organizmu, żeby zmienić swój dotychczasowy styl życia. Nie jest to choroba, a rodzaj zaburzenia metabolicznego, którego nie można ignorować. Nieleczona prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia. Czym jest insulinooporność? Jakie są jej przyczyny i objawy? Jak leczy się insulinooporność?

Co to jest insulinooporność?

Insulinooporność to zaburzenie metaboliczne, które charakteryzuje się zmniejszoną wrażliwością komórek i tkanek (np. mięśni, tkanki tłuszczowej) na działanie insuliny – hormonu, który reguluje poziom glukozy we krwi. Prowadzi to do sytuacji, w której trzustka musi produkować coraz więcej insuliny, aby utrzymać poziom glukozy w granicach normy. 

Przyczyny insulinooporności

Dokładne podłoże powstawania insulinooporności nie jest znane. Wpływ na rozwój choroby mają przede wszystkim czynniki genetyczne, zaburzenia hormonalne, otyłość i nadwaga oraz niewłaściwa dieta, brak ruchu, stres, niedobór snu i palenie papierosów. 

Reklama

Objawy insulinooporności

Pierwszymi objawami mogącymi świadczyć o insulinooporności jest m.in. senność poposiłkowa (szczególnie po posiłku węglowodanowym), ochota na słodycze po większym posiłku, trudności ze zrzuceniem zbędnych kilogramów, przyrost tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, problemy z pamięcią i koncentracją, zmęczenie i rozdrażnienie. Insulinooporności często towarzyszy również podwyższony poziom trójglicerydów i cholesterolu. Objawy choroby nie są zbyt charakterystyczne, co powoduje, że insulinooporność rozpoznawana jest w wielu przypadkach razem z cukrzycą typu 2.

Leczenie insulinooporności

Leczeniem insulinooporności zajmuje się endokrynolog lub diabetolog, który na podstawie badań (m.in. glukoza, test obciążenia glukozą tzw. OGTT) i wskaźnika HOMA-IR diagnozuje chorobę. Leczenie polega przede wszystkim na zmianie stylu życia. Najważniejsze jest przestrzeganie zdrowej zbilansowanej diety o niskim Ładunku Glikemicznym, która syci na długo i nie doprowadza do szybkich wzrostów i spadków poziomu cukru. Ważna jest również codzienna aktywność fizyczna. Ponadto warto wyeliminować używki, nauczyć się radzić sobie ze stresem oraz znaleźć czas na odpoczynek. W przypadku kiedy insulinooporności towarzyszy podwyższony poziom glukozy we krwi, konieczne jest wprowadzenie leków np. metforminy. Zwykle ma to miejsce w stanie przedcukrzycowym lub w cukrzycy typu 2. Insulinooporność w większości przypadków można wyleczyć, jednak wiąże się to ze zmianą sposobu odżywiania na całe życie.

Zobacz także:Leki diabetologiczne

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.