Heksylorezorcynol
Heksylorezorcynol to organiczny związek chemiczny z grupy alkilorezorcynoli. Jest to lek o działaniu antyseptycznym, przeciwpasożytniczym i miejscowo znieczulającym.
Podstawowe informacje o heksylorezorcynolu:
- Rok wprowadzenia na rynek: 1929
- Wzór sumaryczny: C12H18O2
- Działanie: antyseptyczne, przeciwbakteryjne, znieczulające miejscowo
- Postacie: tabletki do ssania
Heksylorezorcynol był znany już w pierwszej połowie XX wieku. Po raz pierwszy pojawił się na rynku amerykańskim jako roztwór o nazwie handlowej S.T. 37.
Lek wskazany jest w objawowym leczeniu bólu i zapalenia gardła. W postaci do ssania stosuje się kilka razy dziennie, w odstępach co najmniej 3-godzinnych. U dzieci w wieku 7–12 lat maksymalna dawka dobowa wynosi 10 mg, natomiast u dzieci powyżej 12 roku życia oraz dorosłych – maksymalnie 20 mg heksylorezorcynolu na dobę.
Nie powinno się podawać heksylorezorcynolu dzieciom poniżej 7 lat. Heksylorezorcynol może być stosowany w ciąży pod nadzorem lekarza, jednakże należy zwrócić szczególną uwagę w tej grupie pacjentek. Heksylorezorcynol może być stosowany przez matki karmiące pod nadzorem lekarza, jednakże należy zwrócić szczególną uwagę w tej grupie pacjentek.
Możliwe skutki uboczne to zaburzenia żołądkowe, zaburzenia jelitowe, stany zapalne w obrębie jamy ustnej i gardła.
