Wirus odry

Wirus odry, znany również jako measles virus, należy do rodzaju Morbillivirus, z rodziny paramyksowirusów. Jest to wirus RNA o ujemnej nici, który różni się od pozostałych z tej rodziny brakiem neuraminidazy. Zidentyfikowano 21 szczepów wirusa odry.

Wirus odry wywołuje u człowieka chorobę wysypkową wieku dziecięcego zwaną odrą. Jest to choroba zakaźna, charakteryzująca się wysoką zakaźnością. Źródłem zakażenia jest chory człowiek, a zakażenie przenosi się drogą kropelkową.

Struktura wirusa odry jest złożona. Otoczka wirusa składa się z dwuwarstwy lipidowej pochodzącej z błony plazmatycznej komórki, w której hodowano wirusa. Wewnątrz błony wirusa znajduje się jądro nukleokapsydu, które zazwyczaj zawiera wiele genomów. Każdy genom zawiera 15,894 nukleotydów, które są bezpiecznie otoczone białkiem nukleokapsydu (N). RNA i białko N są połączone z dwoma innymi białkami, polimerazą (L jak duże) i kofaktorem polimerazy (P jak fosfoproteina), tworząc replikacyjnie aktywny kompleks rybonukleoproteiny (RNP). Białko macierzy (M) kondensuje MV RNP, który jest następnie selektywnie pokrywany przez dwa kolce otoczki złożone z oligomerów białek F i H.

Składniki osłonki wirionu, hemaglutynina (H) i białko fuzyjne (F), są syntetyzowane na rybosomach, transportowane poprzez retikulum endoplazmatyczne, glikozylowane w aparacie Golgiego i stają się integralnymi białkami błony plazmatycznej. Białko H oddziałuje z receptorami komórkowymi, podczas gdy F odpowiada za fuzję.

Wirus odry jest otoczkowy, a jego średnica waha się od 120 do 300–1000 nm. Cząsteczka MV jest pleomorficzna lub kulista, w zależności od zastosowanych procedur oczyszczania. Glikoproteina kolce umieszczone w otoczce, które wystają około 10 nm od powierzchni membrany, są widoczne pod mikroskopem elektronowym.