Talidomid

Talidomid to organiczny związek chemiczny, który składa się z reszty ftalimidowej i glutarimidowej. Jest stosowany jako lek o działaniu przeciwwymiotnym, przeciwbólowym, usypiającym i hipnotycznym. Talidomid został uzyskany przez chemików z Chemie Grünenthal z Republiki Federalnej Niemiec w 1953 roku.

Pierwotnie otrzymywano go jako racemat, to znaczy mieszaninę zawierającą w równych proporcjach oba enancjomery. Jeden z enancjomerów (o konfiguracji absolutnej R) ma działanie lecznicze, a drugi (S) jest silnym teratogenem działającym na DNA płodu oraz wykazującym działanie hamujące angiogenezę (to znaczy hamujące tworzenie nowych naczyń krwionośnych w kończynach oraz rozwój już istniejących).

Talidomid jest znanym silnym teratogenem u ludzi, powodującym często ciężkie i zagrażające życiu wady wrodzone. Nie może być stosowany przez kobiety w ciąży lub przez kobiety mogące zajść w ciążę. Skutkiem zażywania talidomidu przez kobiety w ciąży są malformacje kończyn u dziecka. Zanim wykryto ten aspekt jego działania, ofiarami tego specyfiku zostało około 15 tysięcy ludzkich płodów, z czego 12 tysięcy zostało donoszone i urodzone jako dzieci z głębokimi wadami rozwojowymi. Spośród owych 12 tysięcy dzieci około 4 tysięcy zmarło przed ukończeniem pierwszego roku życia.