Polisiarczan pentozanu sodu

Polisiarczan pentozanu sodu to substancja o właściwościach przeciwzakrzepowych i przeciwzapalnych. Został opracowany przez niemieckiego badacza W. Benenda w 1949 roku.

Jest stosowany w leczeniu śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego z występującą glomerulacją (przekrwienie) lub wrzodami Hunnera. Do objawów zespołu bolesnego pęcherza moczowego zalicza się m.in. umiarkowany/ciężki ból, częstomocz i nagłe parcie na mocz.

Polisiarczan pentozanu sodu przyjmuje się doustnie, jedną godzinę przed lub dwie godziny po posiłku. Dawka zwykle stosowana (dobowa) u osób dorosłych wynosi 300 mg.

Po podaniu ogólnoustrojowym przenika do moczu i wiąże się z błoną śluzową pęcherza moczowego zabezpieczając ją przed przyleganiem bakterii i zmniejszając tym samym częstość zakażeń. Lek odbudowuje warstwę ochronną glikozaminoglikanów pęcherza moczowego.

W przypadku braku reakcji pacjenta na leczenie należy przerwać stosowanie polisiarczanu pentozanu sodu.