Midodryna

Midodryna to substancja czynna, która jest prolekiem przekształcanym w organizmie na drodze hydrolizy enzymatycznej do właściwej substancji czynnej – deglimidodryny. Deglimidodryna pobudza wybiórczo obwodowe receptory α1-adrenergiczne, nie działa na receptory β-adrenergiczne mięśnia sercowego. Zwiększa skurczowe i rozkurczowe ciśnienia tętnicze, może powodować odruchową bradykardię. Wzrost ciśnienia tętniczego spowodowany jest przede wszystkim poprzez skurcz drobnych żył oraz tętniczek, tj. przez zwiększenie oporu obwodowego. Zmniejsza nieznacznie pojemność minutową serca i przepływ krwi przez nerki. Zwiększa napięcie mięśniowe zwieracza pęcherza i tym samym opóźnia opróżnienie pęcherza.

Midodryna jest stosowana w leczeniu ciężkiego niedociśnienia ortostatycznego spowodowanego zaburzeniami czynności autonomicznego układu nerwowego, gdy nie ma możliwości leczenia przyczynowego. Dawkowanie midodryny powinno być dostosowane indywidualnie w zależności od aktywności i napięcia układu wegetatywnego pacjenta. Maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg. Ważnym aspektem jest sposób przyjmowania leku – lek należy przyjąć w pozycji stojącej, wykonując codzienne obowiązki, a przerwa między dawkami powinna wynosić około 3 – 4 godzin. Pierwsza dawka powinna zostać zażyta krótko po rannym wstaniu, kolejna w porze obiadowej, a ostatnią późniejszym popołudniem. Istotnym aspektem przyjęcia ostatniej dawki jest to, by przyjąć ją przed kolacją i nie później niż 4 godziny przed położeniem się spać, by uniknąć nadmiernego wzrostu wartości ciśnienia krwi. Pokarm nie wpływa na dostępność leku.