Chlorek miedzi

Chlorek miedzi jest substancją czynną stosowaną w farmacji. Istnieją dwa główne typy chlorku miedzi: Chlorek miedzi (I) i Chlorek miedzi (II).

Chlorek miedzi (I), oznaczany jako CuCl, to nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków. Jest to sól kwasu solnego i miedzi na I stopniu utlenienia. Chlorek miedzi (I) jest ciałem stałym o barwie białej. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie (0,05 g/l). Nie rozpuszcza się w etanolu ani acetonie. pH jego zawiesiny wodnej wynosi 5 w 20 °C. Jest czuły na światło i na wilgoć – w powietrzu w obecności wilgoci utlenia się do chlorku wodorotlenku miedzi (II) Cu (OH)Cl.

Chlorek miedzi (II), oznaczany jako CuCl2, to również nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków. Jest to sól kwasu solnego i miedzi na II stopniu utlenienia. Dihydrat chlorku miedzi (II) ma postać szmaragdowozielonych kryształów.

W farmacji, chlorek miedzi jest często stosowany jako składnik produktów zwanych prekursorami radiofarmaceutycznymi. Miedź 64, promieniotwórcza postać pierwiastka chemicznego miedzi, emituje promieniowanie potrzebne w pewnych zabiegach. Chlorek miedzi jest również stosowany w chemii analitycznej do analizy gazów oraz jako katalizator w chemii organicznej.

Pamiętaj, że chlorek miedzi działa silnie toksycznie na organizmy wodne i powinien być stosowany z odpowiednią ostrożnością.