Alona przylądkowa

Alona przylądkowa, znana również jako Aloe capensis, to stwardniały sok z liści różnych gatunków aloesu, głównie Aloë ferox Miller. Surowiec powinien zawierać nie mniej niż 18% związków antranoidowych, w przeliczeniu na aloinę C21H22O9, o masie cząsteczkowej 418,40.

Substancja ta jest tradycyjnie stosowana w niestrawności z uczuciem pełności w jamie brzusznej, zaburzeniach wydzielania żółci i soku żołądkowego, w łagodnych skurczowych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych oraz w łagodnych zaparciach (związanych ze zmianą diety, miejsca pobytu) w celu regulacji częstości wypróżnień.

Warto zauważyć, że nie ma obecnie nowych, systematycznych badań przedklinicznych nad aloesem lub wytwarzanymi na jego bazie preparatami. Nie stwierdzono działania teratogennego ani toksycznego działania na płód u szczurów po podaniu doustnie [dożołądkowo] wyciągu z aloesu w dawce do 1000 mg/kg ani po podaniu aloiny A w dawce do 200 mg/kg.