Trądzik torbielowaty, czyli cysty na twarzy – przyczyny i leczenie

Nieestetyczne krosty na twarzy skutecznie wpływają na obniżenie samooceny i powodują wiele przykrości. Osoby posiadające trądzik nie czują się komfortowo i nierzadko ukrywają zmiany skórne pod makijażem. Trądzik torbielowaty stanowi ten rodzaj wyprysków, po których ryzyko występowania blizn znacząco wzrasta. Czym są cysty na twarzy, z czego się składają i jakie mają przyczyny? Jak wygląda ich prawidłowe leczenie? 

Trądzik torbielowaty – ogólna definicja

To jedna z groźniejszych odmian trądziku, pojawiającego się twarzach zarówno młodych, jak i dojrzałych ludzi. Jest bardzo prosta w diagnozowaniu, ze względu na powstawanie zmian skórnych – torbieli wypełnionych ropą i serowaciejąco – krwistą treścią, ich budowa i wygląd przypomina nieco czyraki. Cysty na twarzy mogą pojawiać się w pojedynką, bądź w znacznej grupie, czasami zdarza się tak, że kilka niewielkich cyst łączy się w jedną dużą.

W pierwszej chwili zdają się być małych rozmiarów, jednak przy dłuższej obecności osiągają wielkość nawet kilku centymetrów średnicy. Szacuje się, że trądzik torbielowaty występuje znacznie częściej u mężczyzn, niż u kobiet, ze względu na obecność androgenu, czyli męskiego hormonu płciowego. Osoba dotknięta tym problemem nie powinna w żadnym wypadku wyciskać, ani drapać cyst, gdyż może przyczynić się do ich rozprzestrzeniania.

trądzik torbielowaty

Sprawdź ulotki i opinie pacjentów o przykładowych lekach stosowanych w dermatologii: trądzik (Izotek, Chlorocyclinum 3%, Efracea, Skyrizi, Acnelec, Epiduo Forte, Aklief, Duac, Klindacin T, Benzacne),  wszawica (Sora Forte), łuszczyca (Enstilar, Skilarence, Tremfya, Ovixan, Skyrizi, Taltz, Clarelux, Psotriol, Cosentyx, Acitren), rogowacenie słoneczne (Solacutan), atopowe zapalenie skóry (Protopic, Afloderm, Maxicortan, Dupixent), łysienie androgenowe (Minovivax, Propecia) grzybica/łupież (Travogen, Afloderm, Myconafine, Pirolam lakier).

Przyczyny występowania trądziku torbielowatego

Cera trądzikowa to problem osób w każdym wieku. Do najczęstszych przyczyn występowania cyst na twarzy zalicza się zbyt dużą aktywność gruczołów łojowych. To właśnie one produkują nadmiar serum, prowadząc tym samym do zrogowacenia naskórka kanałów. Zatkane kanały gruczołów łojowych zaczynają się nakładać na siebie warstwami i zamykają ujście przewodu wprowadzającego. Przez brak prawidłowej cyrkulacji powietrza, a także wytworzenie wielu warstw powstają zaskórniki, które stanowią lekką, niezapalną postać trądziku. Oprócz nich na powierzchni skóry pojawiają się bakterie, które zdają się mieć idealne miejsce do rozwoju i wywoływania stanu zapalnego.

Innym czynnikiem, wywołującym trądzik torbielowaty może być podłoże genetyczne. Jeśli rodzice zmagali się z problemem cyst na twarzy to dziecko prawdopodobnie też będzie obciążone tym samym problemem. Ten rodzaj problemu skórnego może zaatakować niemalże każdego, niezależnie od płci i wieku. Najczęściej obserwuje się go u nastolatków i osób do 20 roku życia. Problem trądziku może także leżeć w nadmiernym poceniu się oraz w zaburzeniach hormonalnych. Przy zauważeniu podobnego problemu u siebie należy zgłosić się do lekarza, aby móc uzyskać odpowiednią, dopasowaną do indywidualnych potrzeb, pomoc.

Reklama

Jak przebiega leczenie trądziku torbielowatego?

Jak w każdym przypadku, tak i w tym, należy podjąć odpowiednie kroki skorzystać z pomocy doświadczonego dermatologa. Cysty na twarzy są trudne w całkowitym wyleczeniu i wymagają użycia silnych substancji. Wielu lekarzy kilkukrotnie podejmuje próby leczenia, celem dobrania najskuteczniejszego preparatu, który zagwarantuje czystą i zdrową cerę. Do najczęściej stosowanych środków należą:

  • retinoidy – stosowane doustnie wpływają na aktywność gruczołów łojowych. Nadmierna produkcja serum zostaje zahamowana, a wielkość krost znacznie się zmniejsza. Dodatkowo izotretynoina w formie tabletek działa przeciwzapalnie i wstrzymuje rozwój bakterii;
  • środki antykoncepcyjne – w przypadku kobiet stabilizują gospodarkę hormonalną, a dodatkowo znacząco poprawiają wygląd skóry. Oprócz wpływu na trądzik torbielowaty, antykoncepcja może okazać się pomocna w walce z nieregularnym miesiączkowaniem, a także problemami okołomenstruacyjnymi jak bóle brzucha, osłabienie organizmu, nudności;
  • antybiotyki – zalecane są w leczeniu trądziku już od bardzo dawna. Te w formie doustnej wstrzymują namnażanie i rozwój bakterii, a także łagodzą stany zapalne skóry. Podawanie antybiotyku zazwyczaj rozpoczyna się od większych dawek, aby można było je stopniowo zmniejszać w miarę poprawy stanu skóry.

Bardzo ciężkie przypadki trądziku torbielowatego niekiedy wymagają pomocy chirurga. Lekarz za pomocą skalpela nacina skórę nad cystami i usuwa cały materiał wewnątrz nich. Oprócz chirurgii, na skrajne przypadki trądziku można zastosować zastrzyki ze steroidami. Cały okres leczenia trądziku trwa zazwyczaj kilka miesięcy, po tym czasie pacjent powinien udać się na kontrolę do dermatologa, a następnie może bez problemu rozpocząć walkę z przebarwieniami, a także bliznami, powstałymi na skutek cyst. W pozbyciu się pozostałości po zmianach skórnych pomocny okaże się laser, peeling, a także inne zabiegi, oferowane przez profesjonalne salony kosmetyczne.

Trądzik torbielowaty domowymi sposobami

W ciężkich przypadkach te metody nie są absolutnie polecane, jednak osoby, borykające się z jedną, niewielką cystą mogą ich spróbować. W walce z lekką odmianą trądziku torbielowatego skuteczna okaże się maść ichtiolowa. Jej brązowy kolor i mało przyjemna woń mogą odpychać znaczą grupę ludzi. Ta substancja wpływa na ujście ropy z krosty. Polecana jest nie tylko na cysty, ale też na czyraki i owrzodzenia. Można ją kupić w aptece bez recepty.

Osoby dotknięte problemem trądziku torbielowatego nie powinny zapominać także o prawidłowej higienie. Oczyszczanie skóry twarzy jest kluczowe, aby pozbyć się nadmiaru sebum oraz bakterii, znajdujących się na powierzchni skóry. Ponadto w przypadku cyst na twarzy warto zdecydować się na zakup kremów dopasowanych do cery, które przyśpieszają gojenie się ran, odpowiednio nawilżają skórę i przeciwdziałają pojawianiu się wyprysków.

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.