Jak pozbyć się zapalenia pęcherza moczowego?

Zapalenie pęcherza moczowego to popularna dolegliwość, która dotyka zarówno kobiety, mężczyzn, jak i dzieci. Jakie są jej główne objawy i jak należy ją leczyć?

Objawy zapalenia pęcherza moczowego

Zapalenie pęcherza moczowego jest zaliczone do grupy zakażeń układu moczowego, czyli zaburzeń powiązanych z wniknięciem drobnoustrojów do błony śluzowej dróg moczowych, które w normalnych warunkach pozostają jałowe. Patogeny, które najczęściej odpowiadają za zakażenia to bakterie Gram-ujemne, a w szczególności Escherichia coli.

Do najpopularniejszych objawów zapalenia pęcherza moczowego zalicza się:

• pieczenie, szczypanie i ból podczas oddawania moczu,
• uczucie parcia na mocz oraz niepełnego opróżnienia pęcherza,
• nietrzymanie lub popuszczanie moczu,
• ból w podbrzuszu oraz okolicy łonowej,
• mętny mocz, nierzadko o przykrym zapachu,
• krew w moczu.

Zapalenie pęcherza moczowego u dzieci objawia się unikaniem oddawania moczu, uczuciem niepokoju oraz gorączką.

Furagina – sprawdzony lek na zapalenie pęcherza

Niepowikłane infekcje układu moczowego są leczone przy pomocy krótkiej, trwającej maksymalnie 7 ni farmakoterapii. Najczęściej stosowanym tu preparatem jest furagina, czyli chemioterapeutyk bakteriostatyczny, czyli hamujący namnażanie się bakterii. Działa on na większość bakterii Gram-ujemnych. Furagina rzadko wywołuje działanie niepożądane i jedynie bardzo niewielki odsetek pacjentów jest na niego odporny. To lek dostępny bez recepty. Wybierając go, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na zawartość substancji czynnej. W pierwszej dobie zaleca się podawanie 4 tabletek po 100 mg. Aby leczenie było skuteczne, tego typu terapia musi trwać przez 7 dni, w trakcie których furaginę należy przyjmować 3 razy dziennie. Jej wersja dla dzieci jest aplikowana na wyraźne zalecenie lekarza. W aptekach spotkać możemy się także z furaginą w postaci zawiesiny, która dostępna jest na receptę. Taki preparat podaje się zarówno przy infekcjach pęcherza, jak i całego układu moczowego. Podczas trwania terapii zaleca się stosowanie diety wysokobiałkowej. Furazydynę należy połykać podczas posiłku i popijać dużą ilością wody.

Antybiotyki

Trudne w leczeniu, przedłużające się zapalenie pęcherza wymaga zazwyczaj podanie antybiotyku, który będzie w stanie zniszczyć bakterie zawarte w drogach moczowych. Taką kurację powinien poprzedzić posiew moczu. Najczęściej stosowanymi tu antybiotykami są: augumentin, amoksycylina oraz cefalosporyna.

Wspomagająco podawać można także leki przeciwbólowe oraz probiotyki, czyli bakterie zabezpieczające przewód pokarmowy przed wyjałowieniem oraz biegunkami.

---

Leczenie chorego pęcherza w ciąży

Kobiety ciężarne stanowią szczególną grupę pacjentek. Ze względu na większą podatność na rozwój ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek oraz obecność przeciwwskazań do stosowania części antybiotyków, przyszła mama z objawami wskazującymi na stan zapalny powinna jak najszybciej udać się do lekarza, który zleci wykonanie badania ogólnego moczu oraz posiewu moczu, w celu wykrycia bakterii odpowiadającej za infekcję dróg moczowych. Antybiotykami i chemioterapeutykami wykorzystywanymi w leczeniu opisywanej dolegliwości w ciąży są: amoksycylina, cefaleksyna, kotrimoksazol oraz fosfomycyna.

Domowe sposoby na walkę z zapaleniem pęcherza moczowego

Jeżeli borykamy się z dolegliwością, jaką jest zapalenie pęcherza moczowego, warto pamiętać o przestrzeganiu następujących zasad:

• noszenie przewiewnej bielizny,
• dbanie o higienę intymną oraz stosowanie do pielęgnacji okolic intymnych płynu o neutralnym pH oraz pozbawionego substancji zapachowych,
• picie dużej ilości płynów – najlepiej minimum 2 litrów wody dziennie. Umożliwi to częste oddawanie moczu, a co za tym idzie – pozwoli na wypłukanie bakterii z dróg moczowych,
• unikanie opóźniania w czasie oddawania moczu – z toalety należy skorzystać od razu, gdy poczujemy uczucie parcia na pęcherz,
• unikanie przewiania oraz wychłodzenia – zadbać należy o noszenie ubrań dopasowanych do aktualnej pogody oraz o zachowanie stosownej temperatury w pomieszczeniach, w których przebywamy.

Warto także zdawać sobie sprawę z faktu, iż zapalenie pęcherza moczowego najczęściej rozwija się u kobiet aktywnych seksualnie. Związane jest to z faktem, że stosunek płciowy sprzyja przenoszeniu drobnoustrojów z okolic cewki moczowej do wyższych części układu. W związku z tym, zaleca się powstrzymanie od zbliżeń aż do czasu zakończenia leczenia.

Niezbędne badania

Jako że zapalenie pęcherza moczowego to dolegliwość mająca tendencję do nawracania, warto rozważyć przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki. W pierwszej kolejności wykonać należy badanie ogólne moczu, które potwierdzi lub wykluczy infekcję oraz pozwoli stwierdzić czy w moczu obecne są bakterie. Taka analiza pozwala również na stwierdzenie obecności wałeczków leukocytowatych, licznych bakterii w osadzie, erytrocytów (ich następstwem jest krwiomocz lub krwinkomocz), zmętnienia moczu oraz podwyższonego stężenia leukocytów (powyżej 10 w polu widzenia). Sporo cennych informacji dostarczyć może również badanie krwi, a w szczególności badanie poziomu erytrocytów, które w przypadku zakażenia bakteryjnego są podwyższone. W tym samym celu wykonuje się badanie poziomu granulocytów, OB i CRP.

W przypadku nawracającego zapalenia pęcherza oraz występowania tej dolegliwości u dziecka, lekarze w większości przypadków decydują się na diagnostykę obrazową. Wykonuje się tu między innymi USG pęcherza moczowego, tomografię komputerową, urografię, scyntygrafię nerek i cystouretrografię mikcyjną.