Endometrioza to przewlekła choroba, która dotyka co dziesiątą kobietę na całym świecie. Często bywa również przyczyną niepłodności, co potwierdza fakt, że rozpoznaje się ją u ponad połowy kobiet starających się o dziecko. Choroba powoduje dolegliwości bólowe i obniża jakość życia pacjentek. Na szczęście odpowiednio wdrożone leczenie pomaga ograniczyć rozwój choroby i zapomnieć o niej na długi czas. Czym jest endometrioza i jakie są jej przyczyny? Jak objawia się endometrioza? Czy można wyleczyć endometriozę?
Co to jest endometrioza?
Endometrioza to choroba polegająca na obecności endometrium, czyli komórek błony śluzowej trzonu macicy (tzw. komórki ektopowe) poza jamą macicy. Najczęstszym miejscem ich występowania są jajniki, moczowody, jelito grube, otrzewna i pęcherz moczowy. Rzadko można spotkać je również w bardzo odległych miejscach m.in. w płucach czy mózgu. Komórki ektopowe są zbliżone budową do komórek znajdujących się w endometrium i charakteryzują się aktywnością wydzielniczą. Ponadto reagują na zmiany hormonalne, które zachodzą podczas cyklu miesiączkowego, co prowadzi do powstania przewlekłego procesu zapalnego.
Sprawdź ulotki i opinie pacjentów o przykładowych lekach stosowanych przez kobiety: leczenie infekcji intymnych różnego pochodzenia (Fluomizin, Trioxal, Macmiror Complex 500, Izovag, Gynoxin Uno, Ipozumax ), endometrioza (Primolut-Nor, Provera, Diemono, Probella, Endovelle, Zafrilla), menopauza (Intrarosa, Femoston Conti, Remifemin, Ovestin, Oekolp forte, Klimadynon, Systen 50, Velbienne mini, Progesterone Besins, Systen Conti, Femoston mini, Angeliq, Vagifem, Lenzetto), środki antykoncepcyjne (Liberelle, Aidee, Slinda, Mercilon, Ginoring, PolaRing, Midiana, Dionelle, Lemena, Vines).
Przyczyny endometriozy
Dokładne przyczyny powstania choroby nie są znane. Wiele mówi się o wpływie czynników środowiskowych, autoimmunologicznych, alergicznych i genetycznych. Według jednej z teorii, endometrioza może pojawiać się na skutek wstecznego miesiączkowania, czyli przedostawania się krwi miesiączkowej przez jajowody do jamy brzusznej, co powoduje przyczepianie się komórek endometrium w okolicy trzewnej.
Objawy endometriozy
Jednym z najczęstszych objawów endometriozy jest ból brzucha, który może mieć różną lokalizację i nasilenie. Występuje głównie przed miesiączką i w jej trakcie, ale również podczas współżycia, oddawania moczu lub stolca. Dodatkowo mogą pojawiać się dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, zaparcia, wzdęcia), układu moczowego (naglące parcie na mocz lub częstomocz), a także krwawienia z dróg rodnych lub odbytnicy. Warto wiedzieć, że w niektórych przypadkach endometrioza może przebiegać bezobjawowo, a jej rozpoznanie następuje przypadkowo np. podczas badania ginekologicznego lub operacji.
Jak leczy się endometriozę?
Podstawą leczenia endometriozy jest zahamowanie miesiączki i zmniejszenie poziomu estrogenów w organizmie. Dzięki temu możliwe jest zapobieganie wzrostowi endometrium i ustępowanie dolegliwości bólowych. W tym celu stosuje się m.in. tabletki antykoncepcyjne, analogi hormonu uwalniającego gonadotropiny, progestageny, danazol, inhibitory aromatazy oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jeśli terapia farmakologiczna okazuje się nieskuteczna, a objawy powracają po zakończeniu leczenia, rozważa się leczenie chirurgiczne. Wskazaniem do operacji u kobiet chorych na endometriozę jest ból w obrębie miednicy mniejszej, niepłodność wynikająca z choroby, endometrioza głęboko naciekająca oraz torbiele jajników. Istotne znaczenie na przebieg choroby ma również właściwa dieta, która może zmniejszyć dolegliwości bólowe i poprawić jakość życia chorujących na endometriozę kobiet. Jadłospis powinien opierać się na produktach zmniejszających stan zapalny i zapewniających stałe stężenie glukozy we krwi.
Zobacz także spis leków stosowanych przez kobiety. Znajdziesz tu między innymi wykaz leków na infekcje intymne, tabletki antykoncepcyjne, leki stosowane w menopauzie.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
