Choroba Kawasaki, zwana również chorobą Kawasakiego lub zespołem Kawasakiego jest schorzeniem, którego obraz kliniczny wiąże się w z wieloma czynnikami. Dotąd nie ustalono jednak oficjalnie przyjętej etiologii schorzenia, które dotyczy głównie dzieci. Zespół skórno – śluzówkowo – węzłowy jest chorobą, której nie da się wykryć za pomocą jednoznacznego testu lub zestawu badań laboratoryjnych, z tego względu tak ciężko o ustalenie jej występowania i szybką reakcję. Pojawiająca się podstępnie, głównie u dzieci pomiędzy szóstym miesiącem życia, a piątym rokiem życia objawia się w sposób zróżnicowany. Poznaj jej główne objawy i dowiedz się, jak przebiega.
Choroba Kawasaki u dzieci – podstawowe objawy
Zespół Kawasakiego jest chorobą układową wieku dziecięcego i wyróżnia się nieregularnością oraz znaczną intensywnością występujących objawów. Nie wszystkie z wymienionych poniżej elementów muszą składać się na objawy w konkretnym przypadku, dlatego rozpoznanie oraz leczenie choroby nie należy do łatwych. U dzieci, chorujących na uogólnione zapalenie małych i średnich naczyń tętniczych oraz dużych naczyń wieńcowych pojawia się podwyższona temperatura ciała, utrzymująca się przez co najmniej pięć dni. Gorączka jest trudna do zbicia i waha się w granicach od 38,8 do 40 ºC. Często nie da się stwierdzić, co wywołało taki wzrost temperatury. U dzieci występuje obustronne zapalenie spojówek, zapalenie węzłów chłonnych szyjnych do około 1,5 cm średnicy, przebiegające najczęściej asymetrycznie. U chorego pojawia się ból gardła, które przybiera odcień malinowy. Dodatkowo może pojawić się wysypka, zbliżona do występującej przy odrze, utrzymująca się w okolicy tułowia. Istotnym przy rozpoznaniu objawem jest zmiana w błonie śluzowej ust oraz zmiany w obrębie kończyn. Występują obrzęki dłoni i podeszw, rumień, a nawet złuszczanie się naskórka płatowo.
Jak przebiega choroba Kawasakiego?
Zespół Kawasakiego może mieć bardzo gwałtowny przebieg. Z uwagi na złożoność objawów oraz niewystępowanie ich regularnie i szablonowo choroba może mieć dla dziecka bardzo męczący bieg. Wysoka temperatura ciała, którą trudno obniżyć, ból mięśni, stawów, osłabienie oraz pojawiający się ból gardła sprawiają, że dziecko jest niespokojne, osłabione i senne. U aż 30% dzieci, choroba obejmuje tętnice wieńcowe, co nie pozostaje bez wpływu na pracę mięśnia sercowego, który za ich pomocą ulega natlenieniu i otrzymuje substancje odżywcze. W rozpoznaniu choroby bardzo ważny jest czas, potrzebny by terapia mogła ograniczyć wpływ objawów na organizm dziecka.
Powikłania po chorobie Kawasaki
Zespół skórno – śluzówkowo – węzłowy, nazywany chorobą Kawasakiego może mieć bardzo groźne dla zdrowia i życia konsekwencje, zwłaszcza jeśli w porę nie zostanie właściwie i szybko zdiagnozowany. Choroba wymaga szybkiej reakcji, aby zminimalizować jej rozwój oraz wystąpienie powikłań. U około 30% chorych obejmuje tętnice wieńcowe, natomiast tętniaki naczyń wieńcowych są częstym niebezpiecznym następstwem przebiegu schorzenia. U chorych pojawiają się zakrzepy, a w wielu przypadkach niedotlenienie mięśnia sercowego, które może skutkować zgonem. W przebiegu choroby pojawiają się skutki uboczne, które znacznie wpływają na dyskomfort u dzieci. Są to zaburzenia jelitowe oraz zapalenie stawów. W związku z trudnościami w połączeniu wszystkich objawów choroby w trafną diagnozę wykonywane są badania, które naprowadzają na właściwy kierunek terapii.
Jakie mogą być przyczyny choroby Kawasaki?
Nie udało się dotąd określić jednoznacznych przyczyn choroby Kawasakiego, pojawiającej się u dzieci. Przypuszcza się, że choroba może mieć podłoże dziedziczne, może również pojawiać się w przypadku, gdy skłonności do wystąpienia choroby wiążą się z osłabieniem bariery immunologicznej organizmu. Obserwuje się, iż objawy choroby Kawasakiego pojawiają się w okresie zwiększonej zachorowalności. Nie stwierdzono zależności pomiędzy występowaniem wirusa Sars-cov 2, a chorobą Kawasakiego. U najmłodszych pacjentów choroba może mieć najtrudniejszy przebieg zwłaszcza, że dzieci małe nie potrafią samodzielnie wpłynąć na minimalizację objawów, ani nawet właściwie zasygnalizować wystąpienia objawów. Najmłodsze dzieci trafiają do lekarza najczęściej dopiero wtedy, gdy utrzymuje się wysoka temperatura ciała oraz zaczerwienienie garda. Dziecko jest wtedy niespokojne, osłabione oraz dokucza mu ból gardła.
Leczenie choroby Kawasaki
Leczenie opiera się na dożylnym podaniu pojedynczej dużej dawki immunoglobuliny i aspiryny. Powoduje to zmniejszenie stanu zapalnego oraz znacząco łagodzi ostre objawy. Duża dawka immunoglobulin podawanych dożylnie stanowi podstawową część leczenia, ponieważ u znacznego odsetka pacjentów zmniejsza ryzyko występowania nieprawidłowości w naczyniach wieńcowych. Przykładowe leki: Optiglobin, Intratect, Octagam, Panzyga, Privigen, NANOGY 5%, Flebogamma DIF, KIOVIG, Sandoglobulin P.
Jak postępować przy objawach choroby Kawasaki?
Przeciwzakrzepowe i przeciwzapalne działanie kwasu acetylosalicylowego jest bardzo istotne, duża ilość immunoglobin dożylnie pozwala ograniczyć wystąpienie tętniaków. Ważne jest, aby wdrożyć leczenie nie później, niż w ciągu dziesięciu dni od wystąpienia objawów choroby. Skuteczność terapii opiera się o właściwą diagnozę. W sytuacji, gdyby produkty medyczne nie wykazują się skutecznością, warto sięgnąć z zalecenia lekarza po glikokortykosteroidy, cykloparynę lub immunoksymab. Jak to możliwe, że wątpliwości, związane z trafnością diagnozy mają swoje uzasadnienie w objawach i przebiegu choroby.