Depresja – choroba XXI wieku

Depresja to choroba objawiająca się zaburzeniami nastroju. Szacuje się, że w Polsce ponad 1,5 mln osób zmaga się z tym zaburzeniem psychicznym, a w ciągu życia kilkanaście procent populacji doświadczy epizodu tej choroby. Depresja może dotknąć każdego z nas, dlatego warto poznać jej charakterystykę. Co to jest depresja? Co jest jej przyczyną i jakie są objawy? Jak leczy się depresję?

Co to jest depresja?

Depresja to stan, kiedy człowiek zaczyna postrzegać świat w sposób ponury i pesymistyczny. Zaczyna tracić radość z życia i chęć do rzeczy, którymi się dotychczas interesował. Choroba może dotknąć osoby w każdym wieku i dwukrotnie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Według Światowej Organizacji Zdrowia, depresja jest czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym na świecie.

Sprawdź ulotki i opinie pacjentów o przykładowych lekach psychiatrycznych: leki na depresję i stany lękowe (Depratal, Parogen, Amitriptylinum VP, Trittico CR, Dulsevia, Mozarin, Deprexolet, Prefaxine, Oribion, Asentra, Welbox, Bupropion Neuraxpharm, Miansec, ApoSerta, Dulxetenon, Ketipinor, Xeplion, Citaxin), leki na schizofrenię i inne psychozy (Trevicta, Abilify Maintena, Klozapol, Ketrel, Ketilept, Clopixol Depot, Reagila, Latuda, Xeplion, Egolanza), na sen i uspokojenie (Dobroson, Signopam, Rudotel, Onirex, Apo-Zolpin, Onirex, Esogno, Senzop), uzależnienie opioidów lub alkoholu (Naltex, Adepend).

Przyczyny depresji

Przyczyny depresji nie są do końca poznane i u każdego, choroba może mieć inne podłoże. W przypadku depresji istotne znaczenie może mieć genetyka. Istnieje duże prawdopodobieństwo zachorowania, jeśli któryś z członków rodziny leczył się na tą chorobę. Kolejną przyczyną może być wystąpienie stresującego wydarzenia w życiu (np. śmierć bliskiej osoby, choroba, rozwód) lub choroby współistniejące (np. cukrzyca, nadciśnienie, choroby neurologiczne, nowotwory, choroby tarczycy). Przyczyną depresji może być również poród, tzw. depresja poporodowa, co związane jest ze zmianami hormonalnymi i czynnikami psychicznymi.

Reklama

Objawy depresji

Dolegliwości wynikające z choroby mogą być różne i dotyczyć nie tylko zachowania, ale również całego ciała. Do typowych objawów choroby należy:

  • przewlekłe złe samopoczucie;
  • zmęczenie;
  • brak energii;
  • niskie poczucie własnej wartości;
  • zaburzenia uwagi i koncentracji;
  • myśli i zachowania samobójcze;
  • problemy ze snem;
  • zaburzenia apetytu i wahania masy ciała;

W przebiegu depresji mogą wystąpić również inne dolegliwości, takie jak: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bóle głowy, pleców, klatki piersiowej oraz podbrzusza, nerwobóle, suchość w jamie ustnej, zmniejszone libido i zaburzenia miesiączkowania.

Aby zdiagnozować depresję, należy stwierdzić obecność co najmniej 4 objawów występujących jednocześnie i trwających przez okres minimum 2 tygodni.

Leczenie depresji

Depresja to choroba, która sama nie ustąpi i należy ją leczyć farmakologicznie. Dokładna terapia i czas trwania leczenia różni się, w zależności od nasilenia choroby i jej rodzaju, ale zwykle trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Lekami, które stosuje się w leczeniu depresji są tzw. antydepresanty (np. fluoksetyna, paroksetyna, sertralina, escitalopram). W chwili obecnej są to nowoczesne leki, które nie mają wpływu na funkcjonowanie mózgu oraz nie uzależniają. Często w połączeniu z lekami stosuje się również indywidualną psychoterapię, która przynosi dobre rezultaty. U pacjentów z ciężką depresją, którym leczenie farmakologiczne nie pomaga, stosuje się elektrowstrząsy. Jest to bezpieczna i skuteczna metoda leczenia u ponad 70% pacjentów.

Leczenie depresji warto również wspomóc prawidłową dietą i aktywnością fizyczną. Jadłospis powinien być pełen źródeł serotoniny, L-tryptofanu i kwasów tłuszczowych omega-3, które pozytywnie wpływają na funkcjonowanie mózgu. Połączenie leczenia z dietą i ruchem może stanowić skuteczny sposób na poprawę nastroju.

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.