Łuszczyca – przyczyny, objawy, leczenie

Łuszczyca to choroba skóry, która występuje u około 2% społeczeństwa. Dotyka w takim samym stopniu kobiet jak i mężczyzn. Ma wiele postaci i może różnić się przebiegiem rozwoju oraz nasileniem zmian. Łuszczyca nie jest zakaźna, ale może utrudniać normalne funkcjonowanie. Co to jest łuszczyca? Jakie są jej przyczyny i objawy? Jak leczy się łuszczycę?   

Co to jest łuszczyca?

Łuszczyca to przewlekła choroba, której głównym objawem są zmiany skórne zlokalizowane na całym ciele. Niekiedy może dotyczyć również paznokci, a nawet objąć stawy. Wyróżnia się dwa typy łuszczycy:

• Typ 1 (tzw. dziedziczny) – ten rodzaj łuszczycy związany jest z genetyką, a dokładnie z dziedziczeniem autosomalnym dominującym. Pojawia się u osób młodych, najczęściej w dzieciństwie i wieku młodzieńczym. Cechuje się ciężkim przebiegiem, trudnym do leczenia oraz częstymi nawrotami.  
• Typ 2 (tzw. łuszczyca dorosłych) – ten rodzaj łuszczycy ujawnia się najczęściej po 40 roku życia. Ma łagodniejszy przebieg i rzadko występuje w rodzinie.

Przyczyny łuszczycy

Dokładna przyczyna łuszczycy nie została poznana. Za jej występowanie odpowiada przede wszystkim podłoże genetyczne, związane z polimorfizmem genu HLA-Cw6 oraz immunologiczne. W tym przypadku duże znaczenie odgrywają komórki Langerhansa zlokalizowane w naskórku oraz limfocyty T, zwłaszcza Th1 i Th17. Do powstania choroby mogą przyczynić się również czynniki środowiskowe, takie jak: stres, urazy, infekcje czy farmakoterapia. 

Objawy łuszczycy

Zmiany łuszczycowe mogą pojawić się w każdym wieku, ale najczęściej występują u osób młodych po 20 roku życia. Pierwszym objawem jaki pojawia się na skórze jest grudka o czerwono-brunatnym zabarwieniu, łuszcząca się drobnymi płatami i wyraźnie odgraniczona od zdrowej skóry. Następnie pojawiają się pojedyncze grudki lub 1-2 cm wykwity, które zlokalizowane są na całym ciele. W pełni rozwinięta łuszczyca daje zmiany wielkości kilku centymetrów, które tworzą blaszki łuszczycowe pokryte srebrzystymi łuskami. Z czasem, blaszki zmieniają się w zgrubiałe, chropowate zmiany, które mogą pokrywać nawet całe ciało. Typowa lokalizacja zmian skórnych to: kolana, łokcie, fałdy skórne, pachy, pachwiny oraz owłosiona skóra głowy. 

Leczenie łuszczycy

Zdiagnozowanie choroby odbywa się na podstawie dokładnego wywiadu lekarskiego oraz występowania charakterystycznych zmian skórnych, które mają przebieg nawrotowy. Następnie na podstawie nasilenia choroby i lokalizacji zmian skórnych dobiera się właściwe leczenie. Zmiany lekkie, które obejmują mniej niż 25% powierzchni ciała leczy się miejscowo, za pomocą maści i kremów zawierających m.in. analogi witaminy D3, dziegcie, kwas salicylowy, mocznik czy glikokortykosteroidy. W przypadku większego uszkodzenia naskórka leczenie miejscowe łączy się z lekami ogólnoustrojowymi, takimi jak: retinoidy, cytostatyki, leki immunosupresyjne oraz leki biologiczne. 

W leczeniu łuszczycy istotne znaczenie ma odpowiednie żywienie oparte na założeniach diety przeciwzapalnej. Warto uzupełnić jadłospis w źródła kwasów omega-3, które można znaleźć w tłustych rybach morskich, nasionach lnu, olejach roślinnych i  orzechach. Zaleca się również ograniczenie spożywania produktów wysokoprzetworzonych, czerwonego mięsa i alkoholu, które mogą nasilać objawy choroby.