Inhibitor alfa1-proteinazy

Inhibitor alfa1-proteinazy to substancja otrzymywana z ludzkiego osocza. Została wprowadzona na rynek pod koniec lat 80. XX wieku. Jest stosowany w leczeniu obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Inhibitor alfa1-proteinazy działa poprzez wspieranie leczenia pacjentów z niedoborem tego związku oraz klinicznymi objawami rozedmy płuc. Podawany jest w formie infuzji dożylnej. Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od masy ciała pacjenta. Zwykle stosowana dawka dobowa u osób dorosłych wynosi 60 mg/kg masy ciała.

Przeciwwskazaniem do stosowania inhibitora alfa1-proteinazy jest nadwrażliwość na tę substancję oraz niedobór przeciwciał IgA, ze stwierdzonymi przeciwciałami przeciw IgA, co zwiększa ryzyko reakcji anafilaktycznej.

Podczas stosowania tej substancji, jeśli u pacjenta wystąpi wstrząs anafilaktyczny, należy zaprzestać terapii i wdrożyć odpowiednie leczenie. Substancja ta nie była badana pod kątem bezpieczeństwa stosowania w grupie wiekowej poniżej 18 lat.

Wzór sumaryczny inhibitora alfa-1 proteinazy to C2001H3130N514O601S10.