Jak leczyć suchość pochwy? - Poradnik o zdrowiu

Z suchością pochwy najczęściej mamy do czynienia na skutek zaburzeń hormonalnych, do jakich dochodzi w okresie menopauzy, lecz także podczas menstruacji, karmienia piersią oraz ciąży. Dolegliwości tej towarzyszyć może pieczenie warg sromowych, swędzenie, ból podczas stosunku, a niekiedy również krwawienie z dróg rodnych.

Przyczyny suchości pochwy

Problemem, z którym boryka się coraz większa ilość kobiet są zaburzenia produkcji estrogenów. Suchość pochwy najczęściej dotyka pacjentki w okresie menopauzy, kiedy to wskutek zmian hormonalnych dochodzić może wówczas do zaniku, czyli atrofii pochwy. Niedobór estrogenów odpowiada także za suchość pochwy przed miesiączką. Równie często możemy mieć do czynienia z suchością pochwy po porodzie oraz podczas karmienia piersią. Problem ten dotyka kobiet cierpiących na przewlekłe, nawracające infekcje intymne, zażywających leki, na przykład antyalergiczne lub stosujących antykoncepcję hormonalną. Suchość w pochwie oraz ból w czasie stosunku mogą być związane z osłabieniem organizmu, przemęczeniem lub zbyt krótką grą wstępną. Opisywany problem pojawia się także podczas zażywania preparatów nie wpływających na nawilżenie okolic intymnych, lecz obniżających libido. Zalicza się do nich leki moczopędne, antydepresyjne oraz obniżające ciśnienie. Niekiedy suchość pochwy związana może być także z niewydolnością nerek oraz cukrzycą.

Skutki suchości w pochwie

Suchość pochwy może powodować obtarcia i mikrourazy, ból sromu, pieczenie, swędzenie, świąt, dyskomfort oraz krwawienie wywołane podrażnieniami oraz uszkodzeniem błony śluzowej. Warto zdawać sobie sprawę z faktu, iż brak stosownego nawilżenia pochwy może w konsekwencji doprowadzić do ścierania i pękania jej naczyń, a co za tym idzie – narazić ją na szereg różnego rodzaju infekcji. U kobiet zdrowych flora bakteryjna w pochwie zabezpiecza przed potencjalnymi wirusami, bakteriami oraz grzybami. W przypadku mikrourazów wywołanych tarciem, znacząco wzrasta ryzyko zakażeń, w szczególności wówczas, gdy dojdzie do stosunku płciowego z osobą chorą, na przykład na wirusa HIV.

Reklama

W jaki sposób pozbyć się suchości pochwy?

Jeżeli borykamy się z suchością pochwy, a przyjmujemy leki antykoncepcyjne, istnieje spore prawdopodobieństwo, że to właśnie one wywołują dyskomfort. Zanim podejmiemy jakiekolwiek działania, odczekajmy około 3 miesiące – właśnie tyle organizm potrzebuje, aby dostosować się do zmian. Gdy sytuacja nie ulegnie poprawie, skonsultujmy się z ginekologiem, który zaleci zmianę tabletek antykoncepcyjnych, zaproponuje inną metodę zabezpieczania się lub przepisze stosowne globulki lub żele nawilżające.

Gdy problem suchości w pochwie dotyczy kobiety w okresie menopauzy, zastosowanie znajduje tutaj hormonalna terapia zastępcza mająca na celu podniesienie poziomu estrogenów. Gdy nie okaże się ona skuteczna, niezbędne będzie leczenie objawowe.

U większości pacjentek opisywany problem znika samoistnie, na przykład po zakończeniu karmienia piersią lub po wyleczeniu infekcji intymnej.

Przykładowe leki stosowane w leczeniu rozmaitych dolegliwości pochwy: Gynoflor, Fluomizin, Iladian direct plus, Intrarosa, Gynoxin Optima, Zenella Med.

Jak wybrać żel na suchość pochwy?

Żele intymne (nazywane także lubrykantami) to skuteczny sposób na problemu z suchością pochwy. Stosuje się je bezpośrednio przed lub w trakcie stosunku. W sklepach spotkać można się z trzema ich rodzajami – na bazie wody, silikonu oraz gliceryny. Nie zaleca się stosowania tych ostatnich, jako że mogą wywoływać zapalenie pęcherza oraz drożdżycę. Trudno wypłukują się z pochwy, a pozostawione na dłużej stanowić mogą doskonałe środowisko do rozwoju bakterii. Lubkrykanty silikonowe są gęste i bardziej lepkie, przez co mogą się nieco kleić. Najlepszym rozwiązaniem będą żele wodne, które bez obaw mogą stosować osoby o skórze wrażliwej i ze skłonnością do podrażnień.

Osoby borykające się z problemami intymnymi zaopatrzyć powinny się w lubrykant bezzapachowy, bezsmakowy, pozbawiony zapachu. Powinien być on aksamitny w dotyku i przejrzysty. Nie może się kleić i zlepiać w grudki. W jego składzie nie powinien się znajdować nonoksuynol-9, który może podrażniać i uszkadzać nabłonek pochwy.

Globulki dopochwowe

Alternatywę dla żeli mogą stanowić globulki, które mają za zadanie wyeliminować uczucie suchości w pochwie i towarzyszących jej świądu oraz pieczenia. Najlepiej sprawdzą się one w przypadku suchości wywołanej niedoborem estrogenów w przebiegu menopauzy i atrofii pochwy. Skutecznie łagodzą stany zapalne, redukując zaczerwienienie, obrzęk oraz wrażenie ściągnięcia. Dodatkowo, wspomagają nawilżenie pochwy w trakcie kuracji hormonalnej oraz po porodzie.

Wybierając taki preparat, zwróćmy uwagę na to, czy w jego składzie znajduje się kwas mlekowy, który nie tylko wspomaga utrzymanie prawidłowego pH, lecz dodatkowo wspiera także regenerację błony śluzowej i wykazuje działanie ochronne. Zawierać powinien on także kwas hialuronowy, które poziom ulega redukcji wraz z wiekiem. Odpowiada on za utrzymanie wilgotnego, lepkiego środowiska pochwy i stosownego napięcia skóry. Takie globulki najczęściej stosuje się na noc, a kuracja z ich użyciem trwa 7 dni.

Zobacz także:

Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.