Saccharomyces cerevisiae var. boulardii

Saccharomyces cerevisiae var. boulardii to tropikalny szczep drożdży, który został po raz pierwszy wyizolowany z owoców liczi i mangostanu z Indochin w 1934 roku przez francuskiego naukowca o nazwisku Henri Boulard. Chociaż jest podobny do Saccharomyces cerevisiae, różni się cechami niepatogennymi i bioterapeutycznymi.

S. boulardii jest grzybem niesystemowym, przeżywającym tylko w przewodzie pokarmowym przy niskich poziomach pH i zdolnym do wzrostu w temperaturze do 37 °C. Jest skutecznym probiotykiem zwalczającym wiele zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Wykazano również, że osłabia działanie toksyn wywołanych przez choroby bakteryjne.

S. boulardii wzbudza zainteresowanie na całym świecie, szczególnie ze względu na szeroki wachlarz interakcji z innymi mikrobami i zdolność do wyłączania zaburzeń żołądkowo-jelitowych i objawów biegunki. Wiadomo również, że S. boulardii wydziela wiele proteaz, które mają zdolność hamowania działania cytokin prozapalnych.

Chociaż struktura genomowa S. boulardii jest prawie w 100% podobna do S. cerevisiae, S. boulardii posiada unikalne zdolności, które pozwalają mu przetrwać w najbardziej ekstremalnych warunkach. S. boulardii to owalne komórki o grubych ściankach, które mają około 10 µm długości na 5 µm szerokości. Ściana komórkowa S. boulardii stanowi około 30% suchej masy komórki i składa się głównie z polisacharydów (85%) i białek (15%).