Aminomel to lek stosowany jako składnik żywienia pozajelitowego, zapewniający podaż składników niezbędnych do syntezy białka. Jest szczególnie polecany dla pacjentów po ciężkich urazach, w ostrych i przewlekłych chorobach wymagających stosowania żywienia pozajelitowego, a także w przypadku dużych zabiegów operacyjnych przebiegających z dużym niedoborem białka. Lek jest dostępny wyłącznie na receptę. Wskazania do jego stosowania obejmują różne stany kliniczne, które wymagają wsparcia żywieniowego, zwłaszcza gdy tradycyjne żywienie jest niewystarczające lub niemożliwe.
Preparat zawiera substancję: Acetylocysteina, Chlorek magnezu, Chlorek potasu, Chlorek sodu, Dwuwodny chlorek wapnia, Glicyna, Kwas glutaminowy, Kwas L-asparaginowy, L-alanina, L-arginina, L-fenyloalanina, L-histydyna, L-izoleucyna, L-leucyna, L-metionina, L-prolina, L-seryna, L-treonina, L-tryptofan, L-walina, N-acetylo-L-tyrozyna, Octan L-lizyny, Wodorotlenek sodu
Wskazania / działanie
aminokwasy – substancje wykorzystywane przez organizm do budowy białek.
elektrolity – związki chemiczne zapewniające prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Lek AMINOMEL jest stosowany jako składnik żywienia pozajelitowego, zapewniający podaż składników niezbędnych do syntezy białka:
• zwłaszcza u pacjentów po ciężkich urazach i urazach mnogich
• w ostrych i przewlekłych chorobach wymagających stosowania żywienia pozajelitowego
• w przypadku dużych zabiegów operacyjnych przebiegających z dużym niedoborem białka (przed, w czasie i po operacji).
Skład
1000 ml roztworu do infuzji zawiera:
AMINOMEL 10E
Substancje czynne:
L-izoleucyna 5,85 g
L-leucyna 6,24 g
L-lizyny octan 10,02 g
(w przeliczeniu na lizynę) 7,10 g
L-metionina 4,68 g
L-fenyloalanina 5,40 g
L-treonina 5,00 g
L-tryptofan 2,00 g
L-walina 5,00 g
L-arginina 9,66 g
L-histydyna 3,30 g
L-alanina 15,50 g
Kwas L-glutaminowy 5,00 g
Glicyna 7,55 g
L-prolina 7,50 g
L-ornityny chlorowodorek 2,42 g
(w przeliczeniu na ornitynę) 1,90 g
Kwas L-asparaginowy 1,91 g
L-seryna 4,30 g
Acetylocysteina 0,673 g
(w przeliczeniu na cysteinę) 0,50 g
N-acetylo-L-tyrozyna 2,00 g
(w przeliczeniu na tyrozynę) 1,62 g
Sodu octan trójwodny 3,456 g
Sodu wodorotlenek 1,324 g
Sodu chlorek 0,625 g
Potasu chlorek 3,355 g
Magnezu chlorek sześciowodny 1,017 g
Wapnia chlorek dwuwodny 0,735 g
AMINOMEL 12,5E
Substancje czynne:
L-izoleucyna 7,31 g
L-leucyna 7,80 g
L-lizyny octan 12,53 g
(w przeliczeniu na lizynę) 8,88 g
L-metionina 5,85 g
L-fenyloalanina 6,75 g
L-treonina 6,25 g
L-tryptofan 2,50 g
L-walina 6,25 g
L-arginina 12,08 g
L-histydyna 4,13 g
L-alanina 19,38 g
Kwas L-glutaminowy 6,25 g
Glicyna 9,44 g
L-prolina 9,38 g
L-ornityny chlorowodorek 3,02 g
(w przeliczeniu na ornitynę) 2,37 g
Kwas L-asparaginowy 2,39 g
L-seryna 5,38 g
Acetylocysteina 0,84 g
(w przeliczeniu na cysteinę) 0,625 g
N-acetylo-L-tyrozyna 2,50 g
(w przeliczeniu na tyrozynę) 2,03 g
Sodu octan trójwodny 4,320 g
Sodu wodorotlenek 1,664 g
Sodu chlorek 0,780 g
Potasu chlorek 4,194 g
Magnezu chlorek sześciowodny 1,270 g
Wapnia chlorek dwuwodny 0,919 g
Pozostałe składniki to: woda do wstrzykiwań, disodu edetynian dwuwodny i kwas jabłkowy, do ustalenia pH.
Dawkowanie
W celu pokrycia zapotrzebowania energetycznego w żywieniu pozajelitowym, roztwory aminokwasów podawaje się zwykle w połączeniu z roztworami węglowodanów.
Dawkowanie i prędkość wlewu dożylnego
Jeżeli nie zalecono inaczej przy prawidłowej przemianie materii, należy stosować poniższe wytyczne:
AMINOMEL 10E
Maksymalna prędkość wlewu:
– w ml/kg mc./godz. do 1 ml
– w g/kg mc./godz. do 0,1 g
– krople/min. (przy wadze 70 kg) ok. 20 kropel
Zalecana dawka dobowa:
do pokrycia minimalnego zapotrzebowania na aminokwasy wynoszącego 0,8 – 1,0 g/kg mc. – ml/kg mc.: 8 – 10 ml
Maksymalna dawka dobowa:
w katabolicznych stanach przemiany materii podaż aminokwasów należy zwiększyć do 2,0 g/kg mc., mając na względzie utrzymanie równowagi płynów i właściwą podaż energii, co odpowiada: – ml/kg mc. 20 ml
AMINOMEL 12,5E
Maksymalna prędkość wlewu:
– w ml/kg mc./godz. do 0,8 ml
– w g/kg mc./godz. do 0,1 g
– krople/min. (przy wadze 70 kg) ok. 16 kropel
Zalecana dawka dobowa:
do pokrycia minimalnego zapotrzebowania na aminokwasy wynoszącego 0,8 – 1,0 g/kg mc.: – ml/kg mc. 6,4 – 8 ml
Maksymalna dawka dobowa:
w katabolicznych stanach przemiany materii podaż aminokwasów należy zwiększyć do 2,0 g/kg mc., mając na względzie utrzymanie równowagi płynów i właściwą podaż energii, co odpowiada: – ml/kg mc. 16 ml
Przedawkowanie
Zbyt duża dawka lub zbyt szybki wlew może powodować objawy nietolerancji, takie jak nudności, dreszcze i wymioty oraz istotne klinicznie straty aminokwasów przez nerki. Mogą także wystąpić zaburzenia składu chemicznego krwi i moczu, zwiększenie stężenia azotu i kwasowości krwi. W takich przypadkach wlew powinien być natychmiast przerwany, a pacjent może zostać poddany leczeniu, w zależności od objawów.
Jedzenie i picie (alkohol)
Ciąża i karmienie piersią
Ulotka Aminomel
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)