Encortolon

Prednizolon jest syntetycznym glikokortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Przyjmuje się, że 5 mg prednizolonu wykazuje działanie przeciwzapalne równoważne 4 mg metyloprednizolonu, czy triamcinolonu, 0,75 mg deksametazonu, 0,6 mg betametazonu i 20 mg hydrokortyzonu. Prednizolon hamuje rozwój objawów zapalenia nie wpływając na jego przyczynę. Hamuje gromadzenie się makrofagów, leukocytów i innych komórek w rejonie ogniska
zapalnego. Powoduje zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, co prowadzi do zahamowania tworzenia obrzęków.
Prednizolon działa immunosupresyjnie poprzez hamowanie komórkowych reakcji immunologicznych.

Inne działania:
Hamuje wydzielanie ACTH przez przysadkę, co prowadzi do zmniejszenia wytwarzania kortykosteroidów i androgenów w korze nadnerczy. Prednizolon wpływa na równowagę wodnoelektrolitową.
Nasila rozpad białek. Powoduje zwiększenie stężenia glukozy we krwi i zwiększenia oporności na insulinę. Wpływa na gospodarkę lipidową, zwiększa stężenie kwasów tłuszczowych w osoczu. Długotrwałe leczenie może spowodować nieprawidłowe rozmieszczanie tkanki tłuszczowej.
Upośledza tworzenie kości, obniża stężenie wapnia w osoczu, może powodować zahamowanie wzrostu kości u dzieci i rozwój osteoporozy w każdym wieku.

Wskazania do stosowania:
Zaburzenia endokrynologiczne
– Niewydolność kory nadnerczy pierwotna (choroba Addisona) i wtórna (lekami z wyboru są hydrokortyzon i kortyzon, syntetyczne analogi mogą być stosowane z mineralokortykoidami)
– Zespół nadnerczowo-płciowy (wrodzony, hiperplazja nadnerczy); leczenie stosuje się w celu zahamowania wirylizacji (występowanie cech płciowych męskich u kobiet) spowodowanej nadmiernym wytwarzaniem androgenów w nadnerczach wskutek niedoboru enzymu w syntezie glikokortykoidów i mineralokortykoidów, niewystarczającej produkcji tych hormonów i pobudzania kory nadnerczy przez hormony przysadki. Zaleca się podawanie sodu; u niektórych pacjentów może być konieczne także podawanie mineralokortykoidów.
– Ostra niewydolność kory nadnerczy
– Nieropne zapalenie tarczycy
– Hiperkalcemia (zwiększone stężenie wapnia w surowicy krwi) związana z chorobą nowotworową
Choroby alergiczne o ciężkim przebiegu, oporne na inne metody leczenia
– Choroba posurowicza
– Reakcje nadwrażliwości na leki
– Całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa
Kolagenozy w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące)
– Ostre gośćcowe zapalenie mięśnia sercowego
– Toczeń rumieniowaty układowy
Choroby dermatologiczne
– Złuszczające zapalenie skóry
– Opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry
– Ciężkie łojotokowe zapalenie skóry
– Ciężkie zapalne choroby skóry
– Ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevensa-Johnsona)
– Kontaktowe zapalenie skóry
– Atopowe zapalenie skóry
– Ziarniniak grzybiasty
– Pęcherzyca
– Ciężka łuszczyca
Choroby przewodu pokarmowego – w okresach zaostrzenia (długotrwałe leczenie jest niewskazane)
– Wrzodziejące zapalenie okrężnicy
– Choroba Crohna-Leśniowskiego
Choroby hematologiczne
– Niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna)
– Niedokrwistość aplastyczna wrodzona
– Niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego
– Małopłytkowość wtórna u dorosłych
– Idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych
Choroby nowotworowe – z równoczesnym leczeniem przeciwnowotworowym lub paliatywnym
– Białaczki i chłoniaki u dorosłych
– Białaczka ostra lub przewlekła
Zespół nerczycowy
Glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u chorych z toczniem rumieniowatym. W idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom.
Choroby neurologiczne
– Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia
Choroby oka (ciężkie ostre i przewlekłe procesy zapalne)
– Zapalenie tęczówki
– Zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego
– Zapalenie naczyniówki i siatkówki
– Rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka
– Zapalenie nerwu wzrokowego
– Współczulne zapalenie naczyniówki
– Zapalenie przedniego odcinka oka
– Alergiczne zapalenie spojówek
– Zapalenie rogówki (nie związane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym)
– Alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki
Choroby układu oddechowego
– Beryloza
– Zespół Löfflera nie poddający się leczeniu innymi środkami
– Zachłystowe zapalenie płuc
– Objawowa sarkoidoza
– Astma oskrzelowa
– Piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwprątkowym)
Choroby reumatyczne (jako leczenie wspomagające w stanach zaostrzenia)
– Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
– Łuszczycowe zapalenie stawów
– Reumatoidalne zapalenie stawów
– Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia)
Niereumatyczne choroby układu kostno-stawowego
– Ostre dnawe zapalenie stawów
– Pourazowe zapalenie kości i stawów
– Zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów
– Ostre i podostre zapalenie kaletki maziowej
Inne
– Gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwprątkowym)
– Włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego

Jaki jest skład Encortolon, jakie substancje zawiera?

– Substancją czynną leku jest prednizolon.
Jedna tabletka zawiera 5 mg prednizolonu.

– Pozostałe substancje pomocnicze to laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, żelatyna, magnezu stearynian.

Dawkowanie preparatu Encortolon – jak stosować ten lek?

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkę lekarz ustala indywidualnie zależnie od rodzaju choroby i odpowiedzi na leczenie. Po uzyskaniu oczekiwanego działania należy stopniowo zmniejszać dawki do najmniejszej skutecznej dawki. Także przed planowanym odstawieniem leku dawkę należy zmniejszać stopniowo.
Zaleca się podawanie leku zgodnie z rytmem dobowym, na ogół raz na dobę, w godzinach rannych.
Jednakże, w niektórych przypadkach może być konieczne częstsze podawanie prednizolonu.

Zwykle stosowane dawki:
Dorośli: zwykle od 5 mg do 60 mg na dobę, maksymalnie do 250 mg na dobę.
Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia: 200 mg na dobę przez 7 dni, następnie 80 mg na dobę przez 1 miesiąc.

Stosowanie u dzieci
Zwykle od 0,14 mg do 2 mg na kg mc. na dobę w trzech lub czterech dawkach podzielonych.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Encortolon jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Nawet bardzo duże dawki kortykosteroidów nie powodują zwykle objawów ostrego przedawkowania.

Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów może powodować bardzo liczne zaburzenia, charakterystyczne dla nadmiernej aktywności hormonów kory nadnerczy, w tym zaburzenia psychiczne, nieprawidłowe odkładanie się tkanki tłuszczowej, retencję płynów, zwiększenie masy ciała, nadmierne owłosienie, trądzik, rozstępy skórne, wzrost ciśnienia krwi, zaburzenia odporności, osteoporozę, wrzód trawienny.

W ostrym przedawkowaniu zaleca się opróżnienie żołądka poprzez wymioty lub płukanie. Nie ma swoistego antidotum. Leczenie przedawkowania polega na podtrzymaniu czynności życiowych.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Encortolon – czy mogę spożywać alkohol?

Lek stosuje się w trakcie posiłków.
Tabletki nie należy dzielić.

Czy można stosować Encortolon w okresie ciąży i karmienia piersią?

Brak odpowiednio liczebnych, kontrolowanych badań u ludzi. W badaniach na zwierzętach kortykosteroidy powodowały zwiększenie częstości rozszczepów podniebienia, poronień, niewydolności łożyska i zahamowania rozwoju płodu. Ogólne stosowanie kortykosteroidów u kobiet w wieku rozrodczym i ciężarnych jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy korzyść ze stosowania leku przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Uważa się że leczenie matki dawką do 5 mg nie wywołuje u dziecka działań niepożądanych. Jednak stosowanie większych dawek może spowodować u dziecka zahamowanie wzrostu lub zahamowanie wydzielania endogennych hormonów kory nadnerczy.

Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Prednizolon wydzielany jest do mleka kobiecego i może powodować u dziecka działanie niepożądane.

Jeśli konieczne jest długotrwałe stosowanie leku w czasie karmienia piersią, wskazane jest zaprzestanie karmienia.

Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Ulotka Encortolon – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów