Tussifortin to doustny roztwór o smaku truskawkowym, który skutecznie łagodzi objawy suchego, drażniącego kaszlu bez odkrztuszania wydzieliny. Jego substancją czynną jest dekstrometorfanu bromowodorek. Lek ten jest przeznaczony dla dorosłych oraz młodzieży powyżej 12 roku życia. W przypadku braku poprawy po 3-5 dniach lub pogorszenia stanu zdrowia, należy skonsultować się z lekarzem. Tussifortin to idealne rozwiązanie dla osób, które chcą szybko i skutecznie pozbyć się uciążliwego kaszlu. Wskazania do stosowania: Objawowe leczenie nieproduktywnego kaszlu u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 12 lat. Tussifortin jest dostępny bez recepty.
Preparat zawiera substancję: Dekstrometorfan
Wskazania / działanie
Jeśli po upływie 3 do 5 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Skład
– Substancją czynną leku jest dekstrometorfanu bromowodorek. Jeden mL roztworu doustnego zawiera 2 mg dekstrometorfanu bromowodoru.
– Pozostałe składniki to: aspartam (E 951), sodu benzoesan (E 211), sorbitol ciekły, niekrystalizujący (E 420), sacharyna sodowa (E 954), powidon K-30, kwas cytrynowy, aromat truskawkowy (glikol propylenowy 96%, 2,3-pentanodion, 2-octan heksylu, kwas 2- metylomasłowy, kwas 2-metylowalerianowy, 3-heksen-1-ol, 4- (P-hydroksyfenylo) -2-butanon, 4-hydroksy-2,5-dimetylo-3 (2H) –furanon, kwas octowy, acetoina, octan cis-3-heksen-1-ylu, maślan etylu, heksanian etylu, izowalerianian etylu, etylo-2-metylomaślan, gamma-dekalakton, alkohol heksylowy, octan izoamylu, maltol, cynamonian metylu, salicylan metylu, woda), woda oczyszczona.
– Pozostałe składniki to: karmeloza sodowa, gliceryna, sacharoza, sodu benzoesan, karmel spożywczy, kwas cytrynowy, esencja malinowa spożywcza, woda oczyszczona.
Dawkowanie
Zalecana dawka
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:
10 mg (5 ml syropu) do 20 mg (10 ml syropu) co 4 godziny. Maksymalna dawka to 120 mg na dobę.
Nie należy przyjmować więcej niż 6 dawek na dobę.
Można także podawać 15 ml syropu (30 mg) co 6-8 godzin.
Maksymalna dawka dobowa to 60 ml syropu (120 mg na dobę).
Sposób podawania
Podanie doustne.
Dawkę leku należy odmierzyć miarką dołączoną do opakowania.
Zaleca się popicie dawki leku szklanką wody. Zaleca się spożywanie dużej ilości płynów w ciągu dnia.
Nie należy popijać leku sokiem grejpfrutowym, sokiem z gorzkiej pomarańczy czy alkoholem.
Jednoczesne przyjmowanie tego leku z innymi płynami lub pokarmem nie wpływa na skuteczność leku.
Jeśli stan pacjenta się pogorszy lub kaszel utrzymuje się dłużej niż 3-5 dni, lub jeżeli towarzyszy temu wysoka gorączka, wysypka skórna lub uporczywy ból głowy, należy skonsultować się z lekarzem.
Przedawkowanie
Innymi objawami dużego przedawkowania mogą być: śpiączka, ciężkie zaburzenie oddychania oraz drgawki.
W razie wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać do szpitala.
Objawy przedawkowania to dezorientacja, pobudzenie, niepokój, nerwowość lub rozdrażnienie.
W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku Tussifortin oraz w razie wystąpienia któregokolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub udać się do szpitala.
Przypadkowe połknięcie wysokich dawek może powodować u dzieci odczuwanie senności lub ospałość, omamy, histerię, obrzęk twarzy, pobudzenie, nudności, wymioty lub zaburzenia chodu.
Działania te ustępują po wywołaniu wymiotów i płukaniu żołądka.
W przypadku wystąpienia depresji oddechowej należy podać nalokson i zastosować wspomaganie oddychania. Nalokson (w dawce 0,01 mg/kg) był z powodzeniem stosowany w celu odwrócenia ośrodkowego lub obwodowego działania opioidowego dekstrometorfanu u dzieci.
W przypadku pojawienia się drgawek, podaje się w zależności od wieku benzodiazepiny dożylnie lub doodbytniczo.
Decyzję o sposobie leczenia podejmuje tylko lekarz. Pacjent w przypadku przedawkowania powinien przede wszystkim zgłosić się do lekarza lub szpitala.
Donoszono o sporadycznych przypadkach nadużywania dekstrometorfanu, zwłaszcza przez młodzież, z poważnymi działaniami niepożądanymi, takimi jak: lęk, panika, utrata pamięci, tachykardia (częstoskurcz), letarg, nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze, rozszerzenie źrenic, niepokój, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, omamy, zaburzenia mowy, oczopląs, gorączka, przyspieszony oddech, uszkodzenie mózgu, ataksja (zaburzenie objawiające się trudnościami w płynnym i dokładnym wykonywaniu ruchów), drgawki, depresja oddechowa, utrata przytomności, zaburzenia rytmu serca i śmierć.
Jedzenie i picie (alkohol)
Picie alkoholu podczas stosowania dekstrometorfanu może zwiększać występowanie działań niepożądanych i spowodować wzajemne nasilenie działania, dlatego też nie wolno spożywać napojów alkoholowych podczas leczenia.
Jednoczesne przyjmowanie tego leku z innymi płynami lub pokarmem nie wpływa na skuteczność leku.
Ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania dekstrometorfanu u kobiet w okresie ciąży.
Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające.
Lek Tussifortin nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej metody antykoncepcji.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy dekstrometorfan i jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i dzieci.
Lekarz podejmie decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie leku Tussifortin,
biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.
Płodność
Brak dostępnych danych.
Ulotka Tussifortin
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)