Pamitor

Substancja czynna leku Pamitor należy do grupy leków zwanych bisfosfonianami, działającymi na składniki mineralne kości. Bisfosfoniany hamują proces resorpcji kości, dzięki czemu równowaga między ciągłym tworzeniem kości a jej resorpcją jest przesunięta w kierunku procesu tworzenia kości.

Pamitor stosuje się w leczeniu następujących stanów związanych ze zwiększoną aktywnością komórek odpowiedzialnych za resorpcję kości:
• przerzuty nowotworowe do kości i szpiczak mnogi (nowotwór szpiku kostnego);
• zwiększone stężenie wapnia we krwi (hiperkalcemia) z powodu chorób nowotworowych;
• choroba Pageta kości (przewlekła choroba kości o nieznanym pochodzeniu, występująca u osób w podeszłym wieku).

Podawanie leku Pamitor jest skomplikowane i powinno odbywać się wyłącznie w warunkach szpitalnych przez pracowników służby zdrowia.

Lek podaje się w powolnej infuzji dożylnej po rozcieńczeniu go roztworem chlorku sodu 0,9 % lub roztworem glukozy 5%.

Dorośli oraz osoby w podeszłym wieku
Przerzuty nowotworowe do kości i szpiczak mnogi związane głównie z resorpcją kości W leczeniu przerzutów nowotworowych do kości i w szpiczaku mnogim zalecane dawkowanie leku
Pamitor wynosi 90 mg w pojedynczej infuzji co 4 tygodnie.
U pacjentów z przerzutami do kości, którzy poddawani są chemioterapii w odstępach 3-tygodniowych, można podawać lek Pamitor również z zachowaniem 3-tygodniowych odstępów.

Zwiększone stężenie wapnia we krwi z powodu chorób nowotworowych
Przed rozpoczęciem leczenia i podczas leczenia pacjenta musi być odpowiednio nawodniony.
Dawka całkowita,którą należy podać podczas jednej kuracji, zależy od stężenia wapnia w surowicy pacjenta przed rozpoczęciem kuracji.
Całkowita dawka leku Pamitor może być podana zarówno w jednej infuzji, jak również w kilku infuzjach w ciągu następujących po sobie 2 do 4 dni. Maksymalna dawka na pełną kurację wynosi 90 mg, zarówno w pierwszym cyklu, jak i w kolejnych powtarzanych cyklach.
Zwykle po 24 do 48 godzinach od podania leku Pamitor obserwuje się zmniejszenie stężenia wapnia w osoczu, a prawidłowe stężenie (normalizacja) osiągane jest zazwyczaj w ciągu 3 do 7 dni. Jeśli stężenie wapnia nie zmniejszy się do wartości prawidłowych, leczenie można powtórzyć. Czas potrzebny do osiągnięcia prawidłowego stężenia wapnia we krwi po rozpoczęciu leczenia lekiem Pamitor może różnić się u poszczególnych pacjentów, a kurację można powtórzyć w przypadku ponownego zwiększenia stężenia wapnia we krwi.
Skuteczność leku Pamitor zmniejsza się wraz z ilością stosowanych kuracji.

Choroba Pageta (kości):
Zalecana dawka całkowita w na jeden cykl leczenia lekiem Pamitor wynosi od 180 do 210 mg. Lek można podać w 6 pojedynczych dawkach po 30 mg raz na tydzień lub w 3 pojedynczych dawkach po 60 mg co drugi tydzień.
W przypadku stosowania pojedynczych dawek po 60 mg, zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej 30 mg.
O ile lekarz uzna to za konieczne, leczenie można powtórzyć po upływie 6 miesięcy.

Dzieci i młodzież
Nie ma doświadczenia klinicznego ze stosowaniem pamidronianu u dzieci.

Objawy przedawkowania to: gorączka, niskie ciśnienie krwi, drgawki ze zmniejszeniem stężenia wapnia we krwi, zaburzenia percepcji narządów zmysłów. W takich przypadkach lekarz zastosuje odpowiednie leczenie wspomagające.

Brak danych na temat stosowania Pamitor z jedzeniem i piciem.

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.

Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania pamidronianu u kobiet w ciąży. Z tego powodu, nie należy stosować leku Pamitor u kobiet w ciąży, z wyjątkiem przypadków zwiększonego stężenia wapnia we krwi, zagrażającego życiu.

Brak danych dotyczących ilości leku Pamitor wydzielanego do mleka karmiących kobiet. Z tego powodu leku Pamitor nie należy stosować w czasie karmienia piersią.