Kiedy na dworze deszcz lub śnieg, na termometrze ujemne temperatury bardzo łatwo o przeziębienie. Czasami wystarczy jedno wyjście z domu bez czapki i szalika, aby nabawić się kataru i kaszlu. Zdarza się, że niewinne przeziębienie, nieleczone, przeradza się w zapalenie oskrzeli. Oczywiście nie każda infekcja z katarem i kaszlem musi od razu, oznaczać, że mamy zapalenie oskrzeli, jednak gdy objawy mocno się nasilają, trzeba pójść do lekarza.
Czy to zwykłe przeziębienie czy już coś poważniejszego?
Zapalenie oskrzeli często zaczyna się tak samo, jak niewinne przeziębienie. W sezonie grypowym bardzo łatwo złapać wirusa. Z reguły najpierw powoduje on bardzo obfity, wodnisty katar. Na tym jednak często się nie kończy. Po kilku dniach w wielu przypadkach dołącza się zakażenie bakteryjne. Katar staje się gęsty, wydzielina jest trudna do wydmuchania, a oddychanie przez nos staje się bardzo utrudnione. Bakterie i wirusy zaczynają następnie atakować gardło, powodując silny ból, często uniemożliwiający wręcz przełykanie. Jeżeli na tym etapie choroby nie zostanie, wdrożone skuteczne leczenie, to niestety istnieje duża szansa na to, że z przeziębienia rozwinie się zapalenie oskrzeli. Wirusy i bakterie dostaną się w głąb układu oddechowego. Uszkadzają tam delikatny nabłonek wyściełający oskrzela. Pokrywa się on wtedy grubą, ochronną warstwą śluzu, którą organizm będzie, starał się za wszelką cenę usunąć.
Zapalenie oskrzeli, oprócz działania wirusów i bakterii, może mieć też inne podłoże. Zdarza się, że delikatny nabłonek dróg oddechowych jest uszkadzany przez zanieczyszczone powietrze lub dym tytoniowy. Niezależnie od przyczyny choroby, ważnym jej symptomem jest kaszel. Może on być zarówno suchy, męczący, w postaci ataków utrudniających głębokie zaczerpnięcie powietrza; jak i mokry połączony z odkrztuszaniem gęstej ropnej wydzieliny. Kaszel nasila się zawsze rano i wieczorem, co jest związane ze zmianą pozycji ciała i przemieszczaniem się wydzieliny, zalegającej w oskrzelach. Charakterystycznymi objawami zapalenia oskrzeli są też świszczący oddech, niekiedy ból za mostkiem, po kilku dniach kaszlu pojawia się ból brzucha spowodowany nadwyrężeniem mięśni podczas ataków kaszlu. Chorobie często towarzyszy gorączka, jednak nie jest to regułą, ponieważ zdarza się, że zapalenie oskrzeli przebiega bez podwyższonej temperatury ciała. To powoduje, że długo lekceważymy objawy i chodzimy chorzy do pracy.
Jak leczyć zapalenie oskrzeli?
Nawet jeśli nie mamy gorączki, a infekcji towarzyszy nasilający się kaszel, zawsze powinniśmy udać się do lekarza, który nas osłucha i oceni czy nie doszło do zapalenia oskrzeli. Nieleczona choroba może przerodzić się w niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia zapalenie płuc. Lekarz zaleci leki rozrzedzające zalegającą wydzielinę i ułatwiające odkrztuszanie np. zawierające karbocysteinę lub gwajafenezynę. W zależności od charakteru infekcji przepisze też środki przeciwwirusowe lub antybiotyk.
Zapalenie oskrzeli trzeba wyleczyć do końca, leżeć w łóżku, oszczędzać się i koniecznie udać się na wizytę kontrolną do lekarza. W domu, oprócz zażywania przepisanych leków, możemy, sobie pomóc, stosując inhalacje z dodatkiem olejków eterycznych, Doskonale sprawdzi się olejek z drzewka herbacianego, eukaliptusowy, sosnowy, jodłowy, czy rozmarynowy.
Zdecydowanie lepiej będzie nam się oddychać i szybciej wrócimy do zdrowia, jeśli zadbamy o odpowiednią wilgotność powietrza w mieszkaniu. Warto więc zaopatrzyć się w elektryczny nawilżacz powietrza i ustawić go w sypialni. Leczenie nie potrwa dłużej niż dwa tygodnie, jednak lekki kaszel spowodowany uszkodzeniem delikatnego nabłonka oskrzeli, może się utrzymać nieco dłużej. Nie martw się, jest t normalny objaw, który z czasem ustąpi, a Ty będziesz znowu w pełni sił.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
