Kontrolowane odparowywanie cieczy w laboratorium z różnych mieszanin nigdy nie było takie proste. Aktualnie w laboratoriach używa się specjalistycznych urządzeń, które służą do odparowywania części rozpuszczalników i innych płynnych substancji w kontrolowanych warunkach ciśnienia i temperatury – są to wyparki laboratoryjne, inaczej zwane ewaporatorami.
Z użyciem ewaporatora łatwo, szybko i wygodnie poprzez odparowanie można zatężyć roztwory, osuszyć dane substancje, odparować rozpuszczalniki z ekstrakcyjnych i reakcyjnych mieszanin czy dokonać regeneracji rozpuszczalników w laboratorium. Wyparki laboratoryjne również świetnie sprawdzą się w sytuacjach przeprowadzania reakcji, gdzie wymagane jest stałe odprowadzenie lotnych produktów ubocznych z mieszaniny reakcyjnej. Długotrwałe przeprowadzanie procesów filtracji, w sytuacji, gdy niezbędne jest szybkie rozdzielenie substancji lotnych produktów reakcji od osadów będących produktami ubocznymi, również najlepiej przeprowadzać w wyparce laboratoryjnej. Również i żmudnego procesu filtracji w przypadku konieczności szybkiego rozdzielenia lotnych produktów przeprowadzonej reakcji od osadów będących produktami ubocznymi.
Wyparka próżniowa zbudowana jest z kolby reakcyjnej okrągłodennej o różnej pojemności (od kilkudziesięciu mililitrów do nawet kilkudziesięciu, kilkuset litrów dla urządzeń półprzemysłowych), łaźni wodnej (lub olejowej albo piaskowej w zależności od modelu i przeznaczenia urządzenia), kolby (lub kolb) odbieralnikowych oraz chłodnicy zwrotnej. W kolbie reakcyjnej umieszcza się substancję, która ma zostać poddana działaniu temperatury i ciśnienia, temperatura łaźni i stały ruch obrotowy umożliwia jak najlepsze dotarcie do całej przestrzeni substancji, a ruch obrotowy zapobiega powstawaniu centrów przegrzania. Do części mechanicznych wyparki zalicza się system napędowy, statyw i obudowę oraz części osłaniające użytkownika (blendy i osłony) przed niekontrolowanym zachowaniem zestawu, szczególnie w przypadku reakcji prowadzonych pod znacznie obniżonym ciśnieniem. podgrzewania, systemu napędowego, kolby – odbieralnika, chłodnicy zwrotnej oraz statywu.
Bardzo często dla bezpieczeństwa operatora stosuje się specjalne systemy ochronne – blendy i przesłony, szczególnie w przypadku wyparek, w których używa się mocno zmniejszonego ciśnienia. Nieodzownym elementem wyparki próżniowej jest pompa próżniowa, dzięki której w układzie uzyskuje się obniżone ciśnienie, a substancje odparowywują w niższych temperaturach. Na rynku dostępnych jest bardzo wiele rodzajów, typów i modeli pomp próżniowych, i to, z jakim modelem skonstruowany zostanie zestaw do odparowywania zależy od konieczności danej szybkości przepływu oraz od konieczności osiągnięcia danej próżni. Wszystkie elementy układu muszą być bardzo szczelne i dokładnie dopasowane, aby nie następowało „uciekanie” próżni, a przez to układ nie pracuje zgodnie z oczekiwaniami. Chłodnica zwrotna wkomponowana w układ może być pionowa lub skośna, powietrzna lub może być chłodzona za pomocą wody. Odbieralnik jest zamocowany na końcu chłodnicy zwrotnej i zbiera produkty odparowywania (czasem istotne dla użytkownika jest to co zbiera się płynnego w odbieralniku, a czasem może to być pozostałość zgromadzona w kolnie reakcyjnej – wszystko zależy od przeprowadzanego procesu).
Wyparka próżniowa to bardzo proste i przyjazne w obsłudze urządzenie laboratoryjne, jakkolwiek szeroki wybór modeli dostępnych na rynku skłania nas do zaczerpnięcia rad specjalistów przy wyborze najbardziej odpowiedniego dla nas. Tutaj z radą przychodzą takie firmy jak Danlab, gdzie w ofercie znajduje się kilkadziesiąt modeli dostosowanych do różnych potrzeb i aplikacji, a wykwalifikowani doradcy pomogą w dobraniu optymalnego urządzenia.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
