Przyjmowanie leków może być torturą dla niektórych dzieci (i ich rodziców). Wiele z nich wypluwa je, odmawia połknięcia — a czasami, po wysiłku związanym z ich podaniem, po krótkim czasie wymiotują. Co zrobić, by podawać dzieciom leki bez małych dramatów? Przyjrzymy się różnym opcjom leków, sztuczkom, by lepiej je przyjmowały i jak postępować, gdy wymiotują.
Syrop to najbardziej optymalne rozwiązanie.
Większość leków dla dzieci występuje w formie syropu, ale powinniśmy wiedzieć, że istnieją inne różne prezentacje: saszetki, granulowane saszetki, kapsułki, tabletki ssania, czopki, leki do wstrzykiwania (dożylne, domięśniowe), nebulizowane lub inhalowane, miejscowe (czyli stosowane na skórę jako kremy, maści, maści) itd. Czasem nie ma dostępnego gotowego syropu, ale zawsze można poprosić o przygotowanie takiego w aptece.
Sztuczki ułatwiające podawanie syropu dziecku.
Większość leków, które podajemy naszym dzieciom, występuje w formie syropu (o innych formach porozmawiamy później). Chociaż niektóre dzieci przyjmują leki bardzo dobrze, inne mają trudny czas, więc oto kilka wskazówek, które mogą nam to ułatwić. Każde dziecko jest wyjątkowe, więc sztuczka, która działa dla jednego może nie działać dla innego.
Wybierz ich ulubiony smak i/lub kolor.
Są leki, które mają tylko jeden „model”, ale dla innych, takich jak paracetamol i ibuprofen, istnieje mnóstwo różnych smaków i kolorów w zależności od marek, więc istnieje możliwość wyboru truskawki, pomarańczy, wanilii … itp, w zależności od gustów dzieci. Podobnie jest z niektórymi najczęściej stosowanymi antybiotykami, takimi jak penicylina czy amoksycylina; w zależności od marki i sposobu prezentacji (np. saszetka lub syrop), smak może być różny.
Wybieraj możliwie najniższe stężenie.
Podobnie jak w poprzednim punkcie, dotyczy to prawie wyłącznie paracetamolu i ibuprofenu. Są różne preparaty o różnych stężeniach, więc jeśli nasze dziecko źle przyjmuje leki, może warto wybrać ten najbardziej stężony. Zawsze łatwiej jest przyjąć 2ml niż 4.
Wymieszaj z jedzeniem/piciem.
Nie wszystkie leki można podawać z jedzeniem (czytaj ulotkę na opakowaniu), ale niektóre pozwalają nam na to i możemy w ten sposób zakamuflować ich smak. Należy to jednak robić w bardzo małych ilościach, aby mieć pewność, że cały lek zostanie przyjęty. Np. wsyp mililitry leku do łyżki soku lub mleka.
Rozmawiaj z dzieckiem.
Jest to niezbędne, gdy są one w stanie zrozumieć pewne rzeczy. Wyjaśnij im, jaką mają chorobę lub infekcję, na co jest lekarstwo i dlaczego muszą je brać. Możemy też pobawić się i wymyślić historię, w której są głównymi bohaterami, a lek daje im np. jakąś super moc.
Sztuczki, które pomogą im lepiej przyjmować inne formy leków.
Niektóre starsze dzieci mogą woleć przyjąć całą tabletkę niż syrop, który źle smakuje. Leki są również dostępne w postaci tabletek doustnych (do ssania), granulowanych saszetek (które można wymieszać np. z łyżką jogurtu) lub saszetek, które można rozpuścić w odrobinie wody.
Czasami zdarzają się leki, które są dostępne tylko w formie tabletek. Jeśli nie są w stanie połknąć ich w całości (poniżej 6-7 roku życia) można je pokruszyć i podać z odrobiną wody. Jeśli jest to lek przewlekły lub coś bardzo powszechnego, sprzedają kruszarki do tabletek, które mogą być wygodniejsze. Ale uwaga!!! Nie wszystkie tabletki mogą być zgniecione. To samo dotyczy kapsułek, niektórych nie wolno otwierać i trzeba je połykać w całości, aby działały prawidłowo.
Sprawdź: Leki dla dzieci i niemowląt
Niektóre leki są podawane przez inhalację przez komorę dystansową, z lub bez maski. W tym przypadku możemy również pozwolić dzieciom na współuczestnictwo, pozwalając im samodzielnie trzymać maskę, pomagając nam podawać pufy i licząc lub śpiewając krótką piosenkę, podczas której muszą oddychać przez maskę. Najlepiej, aby lek dotarł do płuc, dziecko powinno być obudzone i spokojne. Jednak czasami jest to trudne. Można go podawać z założonym smoczkiem lub, jeśli nie ma innej możliwości, podczas snu dziecka.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
