Lisigen

Lisigen należy do grupy leków zwanych inhibitorami konwertazy angiotensyny (inhibitorami ACE).
Inhibitory ACE obniżają ciśnienie krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Pozwala to na łatwiejszy przepływ krwi i zmniejszenie wysiłku przy pompowaniu krwi do wszystkich części ciała.

Lek Lisigen można stosować w następujących wskazaniach:
• w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego);
• w leczeniu niewydolności serca;
• u pacjentów po zawale mięśnia serca;
• w leczeniu zaburzeń nerek związanych z cukrzycą typu II u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi.

Dorośli
Dawka leku zależy od stanu zdrowia pacjenta oraz od tego, czy pacjent przyjmuje inne leki. Lekarz zdecyduje o wielkości dawki. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Pacjenci z nadciśnieniem
Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę, chociaż w niektórych przypadkach dawka ta może być mniejsza. Dawkę należy stopniowo zwiększać, aby uzyskać odpowiednie wartości ciśnienia krwi. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg raz na dobę. Dawka maksymalna wynosi 80 mg raz na dobę.

Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie leki moczopędne, lekarz może zalecić przerwania stosowania lub zmniejszenie ich dawki przed rozpoczęciem stosowania leku Lisigen. Pacjent może ponownie zacząć stosować leki moczopędne, jeśli ciśnienie krwi będzie stabilne.

Pacjenci z niewydolnością serca
Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawkę należy stopniowo zwiększać, jednak nie więcej niż o 10 mg co dwa tygodnie. Maksymalna dawka leku wynosi 35 mg raz na dobę. Należy również przyjmować inne leki stosowane w niewydolności serca, takie jak leki moczopędne, digoksynę lub leki beta-adrenolityczne np. atenolol.

Pacjenci po zawale serca
Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg w ciągu 24 godzin po zawale lub 5 mg dzień później.
Zalecana dawka w leczeniu długotrwałym to 10 mg raz na dobę. W przypadku niskiego ciśnienia tętniczego lub chorób nerek, można zastosować mniejszą dawkę 2,5 mg raz na dobę. Lek należy przyjmować przez przynajmniej 6 tygodni.

Pacjenci z chorobą nerek spowodowaną cukrzyca
Zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. W razie konieczności lekarz zwiększy dawkowanie do 20 mg raz na dobę.

Pacjentom w podeszłym wieku, z chorobami nerek, lub przyjmującym leki moczopędne lekarz może zalecić stosowanie dawki mniejszej niż zalecana.

Nie zaleca się stosowania leku Lisigen u pacjentów, którzy w ostatnim czasie przeszli przeszczep nerki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku od 6 do 16 lat) z wysokim ciśnieniem krwi.
• Lek Lisigen nie jest zalecany do stosowania u dzieci poniżej 6 lat oraz u dzieci z ostrą niewydolnością nerek.
• Lekarz ustali odpowiednie dawkowanie. Dawka zależy od masy ciała dziecka.
• Dla dzieci o masie ciała pomiędzy 20 kg a 50 kg, zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę.
• Dla dzieci o masie ciała powyżej 50 kg, zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku oraz wszystkie pozostałe tabletki. Objawami przedawkowania możne być zmniejszenie ciśnienia krwi, niewydolność nerek, trudności z oddychaniem, nieregularny rytm serca, zawroty głowy, niepokój lub kaszel.

Lek Lisigen można przyjmować niezależnie od posiłków.

W razie stwierdzenia (lub podejrzenia) ciąży należy o tym powiedzieć lekarzowi. Lekarz zaleci, aby przerwać przyjmowanie leku Lisigen przed zajściem w ciążę lub jak najszybciej po stwierdzeniu ciąży i zaleci inny lek. Lisigen nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować po upływie trzeciego miesiąca ciąży, gdyż stosowany po trzecim miesiącu ciąży może być bardzo szkodliwy dla dziecka.