Glista jest pasożytem jelitowym, który może objawiać się problemami trawiennymi, którym towarzyszy gorączka lub suchy kaszel. W rzadkich przypadkach u pacjentów mogą wystąpić poważniejsze powikłania. Dzieci w wieku od 4 do 14 lat są bardziej narażone na zarażenie się glista, a następnie na rozwój askariozy.
Jak dochodzi do zakażenia?
Do zakażenia dochodzi poprzez spożycie jaj zawierających zarodki glisty, które mogą znajdować się w skażonej wodzie lub na żywności, takiej jak źle umyte i zabrudzone ziemią owoce i warzywa. Po dostaniu się do przewodu pokarmowego jaja uwalniają zarodki, które rozwijają się w larwy.
Larwy mogą przedostać się przez ścianę przewodu pokarmowego i przez krwiobieg dotrzeć do wątroby. W trakcie swojego rozwoju larwy mogą również zaatakować płuca. Następnie wędrują one w górę tchawicy do przełyku, są połykane przez zarażoną osobę i trafiają do przewodu pokarmowego, gdzie przekształcają się w dorosłe robaki.
W jelicie cienkim dorosła glista żywi się treścią jelitową, a samice składają zapłodnione jaja, ale bez embrionów. Są one również eliminowane z kałem, ale po pobycie w dość ciepłym i wilgotnym środowisku zewnętrznym mogą ulec zarażeniu, tzn. zarazić inną osobę.
Jakie są objawy, które mogą ostrzegać o askariozie?
Objawy askariozy są zazwyczaj łagodne, gdy w organizmie znajduje się niewielka ilość robaków. Objawy są bardziej dotkliwe i intensywne, gdy w organizmie znajduje się duża ilość robaków. Objawy różnią się również w zależności od stadium rozwoju glisty. U pacjenta dotkniętego askarydozą może wystąpić:
- reakcja alergiczna, której towarzyszy suchy kaszel i umiarkowana gorączka, gdy larwy wędrują z wątroby do płuc i tchawicy;
- problemy trawienne, takie jak nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i trudności w trawieniu, gdy dorosłe robaki żyją w przewodzie pokarmowym.
Rzadkie powikłania mogą powstać w wyniku masywnego i długotrwałego nieopanowanego zakażenia. Należą do nich niedrożność jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie trzustki, kolka wątrobowa i ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego. Dorosłe robaki czasami migrują do ust lub nosa, a czasami są wydalane w wymiocinach lub przechodzą w stolcu, co może wywołać stan stresu psychicznego.
Jak rozpoznaje się tego pasożyta jelitowego?
Lekarz może podejrzewać askariozę, gdy pacjent ma objawy związane z tym pasożytem i właśnie wrócił z podróży do tropikalnego regionu. Aby postawić diagnozę, pracownik służby zdrowia może zlecić wykonanie badania parazytologicznego stolca na obecność jaj glisty. Jeśli istnieje ryzyko wystąpienia powikłań, może być również zalecane wykonanie USG jamy brzusznej w celu ich jak najszybszego opanowania.
Zobacz także: Owsiki – przyczyny, objawy, leczenie owsików
Jakie są sposoby leczenia askariozy?
Po postawieniu diagnozy, lekarz zazwyczaj przepisuje lek przeciwpasożytniczy zalecany w leczeniu askariozy. W szczególności pacjent może otrzymać albendazol, flubendazol lub pyrantel. Leki te są aktywne w jelicie i są zwykle przepisywane na okres 3 dni.
Jakie są zalecenia, których należy przestrzegać, aby uniknąć zakażenia?
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia pasożytów jelitowych można podjąć kilka działań zapobiegawczych. W szczególności zaleca się mycie rąk wodą z mydłem przed dotykaniem żywności oraz mycie, obieranie i/lub gotowanie wszystkich surowych warzyw i owoców przed ich spożyciem. Niewskazane jest również wypróżnianie się na zewnątrz w miejscach o słabym drenażu lub jego braku.
Naszych publikacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję indywidualnie w porozumieniu z pacjentem.
