Metoclopramide Baxter

Metoklopramid działa na mięśnie przewodu pokarmowego, które są odpowiedzialne za przemieszczanie się treści pokarmowych przez żołądek i jelita, ale działa również jako środek przeciwwymiotny (powstrzymuje od wymiotowania).

Metoklopramid jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży (w wieku 1-18 lat) w następujących przypadkach:
• zapobieganie opóźnionym nudnościom i wymiotom, które mogą wystąpić po chemioterapii (ang. chemotherapy induced nausea and vomiting, CINV), jako lek drugiego rzutu;
• leczenie nudności i wymiotów występujących po zabiegach chirurgicznych (ang. post operative nausea and vomiting, PONV) jako lek drugiego rzutu. Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 1. roku życia.

Metoklopramid jest wskazany do stosowania u dorosłych w następujących przypadkach:
• zapobieganie nudnościom i wymiotom, które mogą wystąpić po zabiegach chirurgicznych (PONV);
• objawowe leczenie nudności i wymiotów, w tym nudności i wymiotów związanych z migreną;
• zapobieganie nudnościom i wymiotom, w tym nudności i wymiotów związanych z chemioterapia (CINV) lub radioterapią (ang. radiotherapy induced nausea and vomiting, RINV).

Wstrzyknięcie wykonuje pielęgniarka lub lekarz. Lekarz zadecyduje jaka dawka jest właściwa dla pacjenta oraz jak i kiedy zostanie podana.

Ponieważ wstrzyknięcie będzie wykonywane przez lekarza lub pielęgniarkę, jest mało prawdopodobne, aby pacjent otrzymał za dużą dawkę leku. Jeśli pacjent uważa, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku, powinien o tym poinformować osobę wykonującą wstrzyknięcie.

Objawy
Może dojść do wystąpienia objawów pozapiramidowych, senności, obniżenia poziomu świadomości, dezorientacji, omamów i zatrzymania krążenia i oddychania.

Postępowanie
W razie wystąpienia objawów pozapiramidowych powiązanych lub niepowiązanych z przedawkowaniem, stosuje się leczenie objawowe (u dzieci podaje się benzodiazepiny i (lub) leki stosowane w chorobie Parkinsona o działaniu antycholinergicznym u dorosłych).

Leczenie objawowe i ciągłą obserwację czynności układu sercowo-naczyniowego oraz układu oddechowego należy dostosować do stanu klinicznego pacjenta.

Brak danych.

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, podejrzewa, że jest w ciąży lub planuje zajść w ciążę, powinna skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku. Lekarz zadecyduje o konieczności stosowania leku.

Przed podaniem tego leku pacjentka karmiąca piersią powinna poinformować lekarza lub pielęgniarkę o tym fakcie. Lek nie może być stosowany przez matki karmiące piersią.