Propranolol WZF

Propranolol WZF jest zaliczany do leków nazywanych beta-adrenolitykami.

Propranolol WZF stosuje się:
– w nadciśnieniu tętniczym;
– w leczeniu dławicy piersiowej (zwanej również chorobą wieńcową) – poza tzw. postacią naczynioskurczową (Prinzmetala);
– w zapobieganiu zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową i w zapobieganiu powtórnemu zawałowi serca;
– w zaburzeniach rytmu serca (zwanych nadkomorowymi i komorowymi);
– w profilaktyce migreny;
– w leczeniu drżenia samoistnego;
– w celu zmniejszenia lęku (sytuacyjnego i uogólnionego, któremu towarzyszy, np.: przyspieszona akcja serca, podwyższone ciśnienie krwi, pocenie się, zaczerwienienie twarzy);
– w zapobieganiu krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z tzw. nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku;
– w leczeniu wspomagającym w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego (ciężkie zaburzenia wielonarządowe występujące jako powikłanie nadczynności tarczycy);
– w leczeniu choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową;
– w postępowaniu okołooperacyjnym w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (guz znajdujący się w gruczołach położonych na nerkach) łącznie z lekiem z grupy α-adrenolityków.

Jaki jest skład Propranolol WZF, jakie substancje zawiera?

– Substancją czynną leku jest propranololu chlorowodorek. Jedna tabletka zawiera odpowiednio 10 mg lub 40 mg propranololu chlorowodorku.

– Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, sacharoza, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian, powidon K-25.

Dawkowanie preparatu Propranolol WZF – jak stosować ten lek?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
– Lek należy stosować doustnie.
– Dawki leku ustala lekarz, indywidualnie, zależnie od stanu i reakcji pacjenta na lek. Pacjentom w podeszłym wieku lekarz zaleci rozpoczęcie leczenia od najmniejszej dawki.

DOROŚLI
Nadciśnienie tętnicze
Dawka początkowa wynosi 80 mg dwa razy na dobę. Może być zwiększana w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek.
Dawka docelowa wynosi od 160 mg do 320 mg na dobę. Jeżeli konieczne jest dalsze zmniejszenie ciśnienia tętniczego, lekarz może zalecić zastosowanie dodatkowo leku moczopędnego lub innego leku na nadciśnienie.

Leczenie dławicy piersiowej, profilaktyka migreny, leczenie drżenia samoistnego
Dawka początkowa wynosi 40 mg dwa lub trzy razy na dobę, może być zwiększana o taką samą dawkę w odstępach tygodniowych, w zależności od reakcji pacjenta na lek. Docelowo zwykle stosuje się:
– w migrenie i drżeniu samoistnym: od 80 mg do 160 mg na dobę;
– w dławicy piersiowej: od 120 mg do 240 mg na dobę.

Zmniejszenie lęku sytuacyjnego i uogólnionego
– ostry lęk sytuacyjny: 40 mg na dobę.
– lęk uogólniony, wymagający przewlekłego leczenia: zazwyczaj 40 mg dwa razy na dobę.
Dawkę można zwiększyć do 40 mg trzy razy na dobę. Leczenie powinno być kontynuowane w zależności od reakcji pacjenta na lek. Po 6-12 miesiącach stosowania leku, pacjent powinien zgłosić się do lekarza na wizytę kontrolną.

Zaburzenia rytmu serca (zwane nadkomorowymi i komorowymi), leczenie choroby mięśnia sercowego zwanej kardiomiopatią przerostową, leczenie wspomagające w przypadku nadczynności tarczycy i przełomu tarczycowego
Od 10 mg do 40 mg trzy razy na dobę.

Zapobieganie zawałowi serca u pacjentów z chorobą wieńcową oraz zapobieganie powtórnemu zawałowi serca
Leczenie należy rozpocząć między 5. a 21. dniem od wystąpienia zawału serca.
Dawka początkowa wynosi 40 mg cztery razy na dobę przez 2 do 3 dni. W celu zwiększenia prawdopodobieństwa, że pacjent będzie przyjmował lek, całkowitą dawkę dobową można podawać dwa razy na dobę po 80 mg.

Profilaktyka krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym i żylakami przełyku
Początkowo 40 mg dwa razy na dobę, następnie zwiększyć dawkę do 80 mg dwa razy na dobę, w zależności od uzyskanego zwolnienia częstości rytmu serca. Dawka maksymalna wynosi 160 mg dwa razy na dobę.

Postępowanie okołooperacyjne w przypadku guza chromochłonnego nadnerczy (łącznie z α-adrenolitykiem)

Propranolol WZF należy stosować tylko łącznie z α-adrenolitykiem.
– Przed zabiegiem chirurgicznym: 60 mg na dobę przez 3 dni.
– Nieoperacyjne, złośliwe guzy: 30 mg na dobę.

DZIECI
W niektórych przypadkach, Propranolol WZF może być stosowany u dzieci w leczeniu arytmii (zaburzeń rytmu serca). Lekarz dostosuje dawkowanie w zależności od wieku dziecka oraz masy ciała.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku mogą wystąpić objawy takie jak: zwolnienie czynności serca, znaczne obniżenie ciśnienia krwi (niedociśnienie), ostra niewydolność serca, skurcz oskrzeli (kłopoty z oddychaniem, duszność). W przypadku wystąpienia tych objawów należy udać się do lekarza lub najbliższego szpitala.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Propranolol WZF – czy mogę spożywać alkohol?

Alkohol może zmniejszać skuteczność leku Propranolol WZF.

Czy można stosować Propranolol WZF w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Propranolol WZF można stosować w okresie ciąży tylko w sytuacjach, gdy lekarz uzna, że jest to konieczne. Podobnie jak inne leki zwane beta-adrenolitykami, lek może spowodować powikłania u płodu, poronienie lub przedwczesny poród. Mogą również wystąpić działania niepożądane, szczególnie zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i zwolnienie czynności serca płodu lub u noworodka. Zwiększa się ryzyko powikłań sercowo-płucnych u noworodków po urodzeniu.

Propranolol WZF przenika do mleka kobiecego. Nie zaleca się karmienia piersią w czasie stosowania leku.

Ulotka Propranolol WZF – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów