Lamitrin

Lamitrin to lek przeciwpadaczkowy, który stosuje się w leczeniu padaczki i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. W przypadku padaczki, Lamitrin działa poprzez blokowanie impulsów w mózgu, które wywołują napady padaczkowe.

Leczenie padaczki:

• Dorośli i dzieci w wieku 13 lat i powyżej: Lamitrin może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami. Jest również skuteczny w leczeniu napadów padaczkowych związanych z zespołem Lennoxa-Gastauta.
• Dzieci w wieku od 2 do 12 lat: Lamitrin może być stosowany w połączeniu z innymi lekami. Może być również stosowany jako jedyny lek w leczeniu typowych napadów nieświadomości.

Leczenie zaburzeń afektywnych dwubiegunowych:
Lamitrin jest również stosowany w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, znanych również jako psychoza maniakalno-depresyjna. U pacjentów z tym schorzeniem występują skrajne wahania nastroju, od epizodów manii (pobudzenie lub euforia) do epizodów depresji (głęboki smutek lub rozpacz). U dorosłych w wieku 18 lat i powyżej, Lamitrin można stosować samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami w celu zapobiegania epizodom depresji. Mechanizm działania Lamitrinu w mózgu nie jest jeszcze w pełni poznany.

Jaki jest skład Lamitrin, jakie substancje zawiera?

Substancją czynna jest lamotrygina. Każda tabletka zawiera 25 mg, 50 mg lub 100 mg lamotryginy.

Inne składniki leku to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, powidon K30, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), żelaza tlenek żółty (E 172) oraz magnezu stearynian.

Dawkowanie preparatu Lamitrin – jak stosować ten lek?

Jakie dawki leku Lamitrin należy stosować

Ustalenie odpowiedniej dawki leku Lamitrin może wymagać czasu. Dawka zależy od:

• Wiek pacjenta.
• Czy pacjent przyjmuje lek Lamitrin w skojarzeniu z innymi lekami.
• Czy pacjent ma jakiekolwiek choroby nerek lub wątroby.

Lekarz przepisze na początku małą dawkę, a następnie stopniowo, w ciągu kilku tygodni, będzie ją zwiększał, aż do osiągnięcia dawki skutecznej (zwanej dawką efektywną). Nigdy nie należy przyjmować większej dawki leku Lamitrin niż ta zalecona przez lekarza.

Zazwyczaj dawka efektywna leku Lamitrin u dorosłych i dzieci w wieku 13 lat i powyżej wynosi od 100 mg do 400 mg na dobę. U dzieci w wieku od 2 do 12 lat dawka efektywna zależy od masy ciała – zwykle wynosi od 1 mg do 15 mg na każdy kilogram masy ciała dziecka, do maksymalnej dawki podtrzymującej 200 mg na dobę. Stosowanie leku Lamitrin nie jest zalecane u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Przyjmowanie dawki leku Lamitrin

Dawkę leku Lamitrin należy przyjmować raz lub dwa razy na dobę, zgodnie z zaleceniem lekarza. Lek może być przyjmowany z jedzeniem lub bez jedzenia. Lekarz może także zalecić rozpoczęcie lub przerwanie przyjmowania innych leków, w zależności od wskazania i odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Należy zawsze przyjmować całą dawkę przepisaną przez lekarza. Nigdy nie należy przyjmować tylko części tabletki.

Tabletki należy połykać w całości. Nie należy ich przełamywać, żuć ani rozkruszać.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Jeżeli to możliwe należy pokazać opakowanie leku Lamitrin.

U osoby, która zastosowała zbyt dużą dawkę leku Lamitrin mogą wystąpić:
• szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs)
• niezborność ruchów, brak koordynacji, niemożność utrzymania równowagi (ataksja)
• utrata przytomności lub śpiączka.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Lamitrin – czy mogę spożywać alkohol?

Lek Lamitrin może być przyjmowany z jedzeniem lub bez jedzenia.

Czy można stosować Lamitrin w okresie ciąży i karmienia piersią?

Ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dzieci, których matki stosowały lek Lamitrin w czasie ciąży może się zwiększyć. Do tych wad należą rozszczep warg lub podniebienia. Jeżeli pacjentka planuje zajście w ciążę lub jest w ciąży, lekarz prowadzący może zalecić dodatkowo przyjmowanie kwasu foliowego.
W trakcie ciąży może także zmienić się skuteczność leku Lamitrin, dlatego też może zaistnieć potrzeba wykonania badań krwi oraz dostosowania dawki leku.
Należy poinformować lekarza prowadzącego, jeżeli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że jest w ciąży lub planuje zajście w ciążę. Nie należy przerywać leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Jest to szczególnie ważne, jeśli pacjentka ma padaczkę.

Skutki uboczne Lamitrin, jakie są działania niepożądane?

Reakcje zagrażające życiu: należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. U niewielkiej liczby pacjentów przyjmujących lek Lamitrin występuje reakcja alergiczna lub potencjalnie zagrażająca życiu reakcja skórna, która może się nasilić, jeżeli pozostanie nieleczona. Takie objawy mogą wystąpić częściej w ciągu pierwszych paru miesięcy stosowania leku Lamitrin, zwłaszcza gdy u pacjenta zastosowano zbyt dużą dawkę, zbyt szybko ją zwiększano lub gdy pacjent przyjmuje lek Lamitrin w skojarzeniu z innym lekiem zwanym walproinianem. Niektóre z tych objawów występują częściej u dzieci, więc rodzice powinni zwracać na nie szczególną uwagę.

Do objawów tych reakcji należą:

• Wysypki skórne lub zaczerwienienie skóry, które mogą się nasilać, aż do ciężkich lub, czasami, zagrażających życiu reakcji skórnych, w tym wysypki ze zmianami obrączkowatymi o wyglądzie tarczy strzelniczej (rumień wielopostaciowy), rozległej wysypki z pęcherzami i złuszczaniem naskórka, występującej szczególnie w okolicach ust, nosa, oczu i genitaliów (zespół Stevensa-Johnsona), rozległego złuszczania naskórka (obejmującego ponad 30% powierzchni ciała – toksyczna nekroliza naskórka) lub rozległej wysypki, której towarzyszą zmiany dotyczące wątroby, krwi i innych narządów (zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi, znany również jako zespół nadwrażliwości DRESS).
• Owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa lub genitaliów.
• Ból w jamie ustnej lub zaczerwienienie i opuchlizna oczu (zapalenie spojówek).
• Wysoka temperatura ciała (gorączka), objawy przypominające grypę lub senność.
• Obrzęk twarzy, powiększenie węzłów chłonnych w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach.
• Niespodziewanie występujące krwawienie, sinienie lub niebieskie zabarwienie palców.
• Ból gardła lub częściej niż zwykle występujące infekcje (takie jak przeziębienia).
• Zwiększony poziom enzymów wątrobowych w badaniach krwi.
• Zwiększona liczba białych krwinek (eozynofili).
• Powiększone węzły chłonne.
• Zmiany dotyczące innych narządów, w tym wątroby i nerek.

W wielu przypadkach są to objawy mniej ciężkich działań niepożądanych. Należy jednak pamiętać, że potencjalnie zagrażają one życiu i, jeżeli pozostaną nieleczone, mogą się rozwinąć, aż do poważnych stanów, takich jak niewydolność narządowa. W razie zauważenia któregokolwiek z nich, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz prowadzący może zdecydować o konieczności wykonania badań czynności wątroby, nerek lub krwi i może zalecić odstawienie leku Lamitrin. Jeśli u pacjenta wystąpi zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka, lekarz poinformuje o tym, że pacjentowi nie wolno już nigdy stosować lamotryginy.

Bardzo częste działania niepożądane (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Ból głowy.
• Wysypka skórna.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Agresja lub drażliwość.
• Uczucie senności.
• Zawroty głowy.
• Drżenie.
• Trudności z zasypianiem (bezsenność).
• Uczucie pobudzenia.
• Biegunka.
• Suchość w jamie ustnej.
• Nudności lub wymioty.
• Uczucie zmęczenia.
• Ból pleców, stawów lub ból w jakimkolwiek innym miejscu.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):

• Niezborność ruchów i brak koordynacji (ataksja).
• Podwójne lub niewyraźne widzenie.
• Nietypowa utrata lub przerzedzenie włosów (alopecja).
• Wysypka skórna lub oparzenie słoneczne po narażeniu na działanie światła słonecznego lub sztucznego (fotowrażliwość).

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów):

• Reakcja skórna, która powoduje występowanie czerwonych punktów i plam na skórze, które mogą wyglądać jak tarcza lub „bycze oko” z ciemnym, czerwonym środkiem otoczonym przez jaśniejsze, czerwone pierścienie (rumień wielopostaciowy).
• Zagrażająca życiu reakcja skórna (zespół Stevensa-Johnsona).
• Grupa objawów obejmujących jednocześnie: gorączkę, nudności, wymioty, ból głowy, sztywność karku, skrajną wrażliwość na silne światło. Może to być spowodowane stanem zapalnym błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych). Objawy te zazwyczaj ustępują po zaprzestaniu leczenia, jednak jeśli nadal się nasilają, należy skontaktować się z lekarzem.
• Szybkie, mimowolne ruchy gałek ocznych (oczopląs).
• Swędzenie oczu z towarzyszącą wydzieliną (zapalenie spojówek).

Bardzo rzadkie działania niepożądane
Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów:

• Zagrażająca życiu reakcja skórna (toksyczna nekroliza naskórka).
• Zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi (DRESS).
• Wysoka temperatura ciała (gorączka).
• Obrzęk twarzy, powiększenie węzłów chłonnych w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach (uogólnione powiększenie węzłów chłonnych).
• Zmiany czynnościowe wątroby, które wykazano w badaniach krwi lub niewydolność wątroby.
• Ciężkie zaburzenie krzepnięcia krwi, które może spowodować nieoczekiwane krwawienie lub sinienie (rozsiane krzepnięcie śródnaczyniowe).
• Limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH).
• Zmiany w wynikach badań krwi – włączając zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (anemia), zmniejszenie liczby krwinek białych (leukopenia, neutropenia, agranulocytoza), zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia), zmniejszenie liczby wszystkich krwinek (pancytopenia) oraz zaburzenie szpiku kostnego zwane niedokrwistością aplastyczną.
• Omamy („widzenie” lub „słyszenie” rzeczy, które nie są rzeczywiste).
• Dezorientacja.
• Uczucie chwiejności lub braku równowagi w trakcie poruszania się.
• Mimowolne powtarzające się ruchy ciała i (lub) dźwięki lub słowa (tiki), mimowolne skurcze mięśni dotyczące oczu, głowy i tułowia (choreoatetoza) lub inne nietypowe ruchy ciała, takie jak szarpnięcia, drżenia lub sztywność.
• Zwiększenie częstości napadów padaczkowych u pacjentów z wcześniej rozpoznaną padaczką.
• Nasilenie objawów choroby u pacjentów z rozpoznaną chorobą Parkinsona.
• Zespół rzekomotoczniowy (objawy mogą obejmować: ból pleców lub stawów, któremu może niekiedy towarzyszyć gorączka i (lub) ogólne złe samopoczucie).

Inne działania niepożądane
Inne działania niepożądane wystąpiły u niewielkiej liczby pacjentów, jednak z nieznaną częstością:

• Zaburzenia kości obejmujące osteopenię i osteoporozę (osłabienie kości) oraz złamania. Jeśli pacjent jest długotrwale leczony lekami przeciwpadaczkowymi, chorował kiedyś na osteoporozę lub przyjmuje steroidy, powinien to omówić z lekarzem lub farmaceutą.
• Zapalenie nerek (cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek), lub jednoczesne zapalenie nerek i oka (cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek i zapalenie błony naczyniowej oka).
• Koszmary senne.
• Osłabiona odporność spowodowana mniejszym stężeniem we krwi przeciwciał, nazywanych immunoglobulinami, które pomagają chronić organizm przed zakażeniami.
• Czerwone guzki lub plamy na skórze (chłoniak rzekomy).

Interakcje leku Lamitrin z innymi lekami

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach, które pacjent obecnie przyjmuje, przyjmował ostatnio, a także o tych, które planuje stosować, w tym również o lekach ziołowych i dostępnych bez recepty.

Lekarz musi wiedzieć, że pacjent przyjmuje inne leki stosowane w leczeniu padaczki lub zaburzeń psychicznych, aby ustalić odpowiednią dawkę leku Lamitrin. Do tych leków należą:

• Okskarbazepina, felbamat, gabapentyna, lewetyracetam, pregabalina, topiramat, zonisamid (stosowane w leczeniu padaczki).
• Lit, olanzapina, aripiprazol (stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych).
• Bupropion (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych lub uzależnienia od nikotyny).
• Paracetamol (stosowany w leczeniu bólu i gorączki).

Niektóre leki mogą wchodzić w interakcje z lekiem Lamitrin lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Do tych leków należą:

• Walproinian (stosowany w leczeniu padaczki i zaburzeń psychicznych).
• Karbamazepina (stosowana w leczeniu padaczki i zaburzeń psychicznych).
• Fenytoina, prymidon, fenobarbital (stosowane w leczeniu padaczki).
• Rysperydon (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych).
• Ryfampicyna (antybiotyk).
• Leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV (połączenie lopinawiru z rytonawirem lub atazanawiru z rytonawirem).
• Hormonalne środki antykoncepcyjne, takie jak pigułka antykoncepcyjna.

Hormonalne środki antykoncepcyjne mogą wpływać na działanie leku Lamitrin. Lekarz może zalecić stosowanie określonego rodzaju hormonalnego środka antykoncepcyjnego lub innej metody antykoncepcji, takiej jak prezerwatywa, kapturek dopochwowy lub wkładka domaciczna. Jeśli pacjentka stosuje hormonalne środki antykoncepcyjne, lekarz może zalecić badania w celu sprawdzenia stężenia leku Lamitrin we krwi. Jeśli pacjentka zauważy jakiekolwiek zmiany w cyklu miesiączkowym, takie jak krwawienie lub plamienie międzymiesiączkowe, powinna poinformować o tym lekarza, ponieważ może to świadczyć o wpływie leku Lamitrin na działanie środka antykoncepcyjnego.

Ulotka Lamitrin – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów