Anapran

Anapran zawiera naproksen sodowy, będący solą sodową naproksenu. Naproksen to niesteroidowy lek przeciwzapalny, który wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Jego działanie przeciwzapalne polega głównie na hamowaniu syntezy prostaglandyn, choć mogą istnieć inne mechanizmy działania.

Naproksen przynosi ulgę w objawach chorób reumatycznych. Naproksen sodowy jest szybko i niemal w 100% wchłaniany z przewodu pokarmowego, a jego działanie przeciwbólowe zaczyna się już po 20 minutach. Pokarm nie ma istotnego wpływu na jego wchłanianie.

Wskazania do stosowania:

• reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie kości i stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów,
• ostre stany zapalne narządu ruchu, takie jak zapalenie kaletek maziowych, zapalenie pochewek ścięgnistych,
• ostry napad dny moczanowej,
• bóle o słabym do umiarkowanego nasileniu różnego pochodzenia, zarówno ostre, jak i przewlekłe, w tym bóle pooperacyjne, pourazowe, bóle mięśni, kości, stawów, bóle głowy, w tym migrenowe, bóle zębów, nerwobóle,
• bolesne miesiączkowanie,
• gorączka różnego pochodzenia.

Jaki jest skład Anapran, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest naproksen sodowy
Jedna tabletka zawiera 275 mg lub 550 mg naproksenu sodowego.

Pozostałe substancje pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna, powidon, talk, magnezu stearynian, hydroksypropyloceluloza (niskopodstawiona), laktoza jednowodna, kwas stearynowy, hypromeloza , makrogol 8000, otoczka Opaspray K-1R-4210A o składzie: indygotyna (E132), glinu wodorotlenek, tytanu dwutlenek, hydroksypropyloceluloza

Dawkowanie preparatu Anapran – jak stosować ten lek?

Tabletek nie należy dzielić.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 1375 mg.

Dorośli

Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie kości i stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów
Zwykle stosuje się od 550 mg do 1100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych, co 12 godzin. W przypadku, gdy niezbędna jest dawka 1100 mg, można stosować jedną tabletkę 550 mg dwa razy na dobę lub dwie tabletki po 550 mg w dawce jednorazowej (rano lub wieczorem).

W następujących przypadkach, w ostrej fazie choroby, należy podawać dawkę nasycającą 825 mg lub 1100 mg na dobę:
– u pacjentów zgłaszających zwiększony ból w nocy lub sztywność poranną;
– u pacjentów, którym zmieniono leczenie z dużej dawki innego leku przeciwreumatycznego na naproksen;
– w zwyrodnieniowym zapaleniu stawów, gdy głównym objawem jest ból.

Ostre stany zapalne narządu ruchu, bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, bolesne miesiączkowanie, gorączka różnego pochodzenia
Dawka początkowa wynosi 550 mg, a następnie przyjmuje się 275 mg co 6 do 8 godzin, w miarę potrzeby, nie przekraczając dawki 1375 mg w pierwszym dniu i 1100 mg w kolejnych dniach stosowania.

Ostry napad dny moczanowej
Zalecana dawka początkowa wynosi 825 mg, a następnie podaje się po 275 mg co 8 godzin aż do ustąpienia napadu bólu.

Migrenowe bóle głowy
Zalecana dawka wynosi 825 mg przy pierwszych objawach zbliżającego się ataku. Dodatkowo w ciągu dnia można zastosować dawkę od 275 mg do 550 mg, jeśli to konieczne, ale nie wcześniej niż pół godziny po przyjęciu pierwszej dawki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Dzieci w wieku powyżej 5 lat

Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów
Zalecana dawka wynosi 10 mg naproksenu na kilogram masy ciała na dobę w 2 dawkach podzielonych (5 mg/kg mc. dwa razy na dobę).

Nie zaleca się stosowania leku u dzieci poniżej 16 lat w innych wskazaniach.

Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Anapran jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Przedawkowanie leku może objawiać się sennością, zgagą, niestrawnością, nudnościami lub wymiotami, zaburzeniami czynności nerek. Mogą też wystąpić drgawki. W razie przypadkowego lub celowego zażycia znacznych ilości naproksenu, należy usunąć lek z żołądka i niezwłocznie wezwać lekarza. Z uwagi na znaczne wiązanie leku z białkami hemodializa jest nieskuteczna. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Anapran – czy mogę spożywać alkohol?

Lek należy przyjmować w trakcie lub po posiłkach.

Czy można stosować Anapran w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży, karmi piersią, podejrzewa, że może być w ciąży, lub planuje mieć dziecko, powinna skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy przyjmować naproksenu w ostatnich trzech miesiącach ciąży, ponieważ może to zaszkodzić nienarodzonemu dziecku lub spowodować komplikacje podczas porodu. Naproksen może wywołać zaburzenia nerek i serca u płodu, zwiększyć skłonność do krwawień u matki i dziecka oraz opóźnić lub wydłużyć poród. W pierwszych sześciu miesiącach ciąży naproksen powinien być stosowany tylko wtedy, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne. W takim przypadku należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. Od 20. tygodnia ciąży Anapran może powodować zaburzenia czynności nerek u płodu, jeśli jest stosowany dłużej niż kilka dni. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości płynu owodniowego (małowodzie) lub zwężenia przewodu tętniczego w sercu dziecka. Jeśli leczenie jest konieczne przez dłuższy czas, lekarz może zalecić dodatkową obserwację.

Naproksen przenika do mleka matki, dlatego nie należy go stosować podczas karmienia piersią.

Stosowanie naproksenu może negatywnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest zalecane dla kobiet planujących ciążę.

Skutki uboczne Anapran, jakie są działania niepożądane?

Działania niepożądane zostały sklasyfikowane według częstości ich występowania:

• Bardzo często: mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób.
• Często: mogą wystąpić u 1 do 10 na 100 osób.
• Niezbyt często: mogą wystąpić u 1 do 10 na 1 000 osób.
• Rzadko: mogą wystąpić u 1 do 10 na 10 000 osób.
• Bardzo rzadko: mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób.

Zaburzenia żołądka i jelit:

• Często: nudności, niestrawność, zgaga, bóle brzucha.
• Niezbyt często: wymioty, zaparcia, biegunka, dyskomfort brzuszny.
• Rzadko: krwawienie z przewodu pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy (z krwawieniem i perforacją lub bez).
• Bardzo rzadko: zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka lub jelit.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

• Bardzo rzadko: żółtaczka, zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

• Niezbyt często: wysypki skórne, świąd, pokrzywka.
• Rzadko: obrzęk naczynioruchowy.
• Bardzo rzadko: łysienie, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica naskórka, rumień guzowaty, liszaj płaski, toczeń rumieniowaty układowy, reakcje przypominające pęcherzycę, pęcherzowe oddzielenie się naskórka, plamica, wybroczyny, skaza krwotoczna, nadmierne pocenie.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

• Rzadko: niewydolność nerek.
• Bardzo rzadko: kłębuszkowe zapalenie nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, krwiomocz, zwiększenie stężenia kreatyniny w osoczu, martwica brodawek nerkowych.

Zaburzenia układu nerwowego:

• Często: zawroty głowy, bóle głowy, uczucie pustki w głowie.
• Niezbyt często: ospałość, bezsenność, senność.
• Bardzo rzadko: drgawki, zaburzenia snu, depresja, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia koncentracji i funkcji poznawczych.

Zaburzenia serca:

• Bardzo rzadko: duszność, obrzęki, kołatanie serca, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze. Stosowanie NLPZ może być związane z występowaniem obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Przyjmowanie takich leków jak Anapran może nieznacznie zwiększać ryzyko zawału serca lub udaru.

Zaburzenia naczyniowe:

• Bardzo rzadko: zapalenie naczyń.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

• Bardzo rzadko: zaburzenia w obrazie krwi (małopłytkowość, granulocytopenia, agranulocytoza, eozynofilia, leukopenia), niedokrwistość.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:

• Bardzo rzadko: duszność, astma oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc, obrzęk płuc.

Zaburzenia oka:

• Bardzo rzadko: zaburzenia widzenia, zmętnienia rogówki, zapalenie tarczy nerwu wzrokowego, zapalenie pozagałkowego odcinka nerwu wzrokowego, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.

Zaburzenia ucha i błędnika:

• Bardzo rzadko: szumy uszne, zaburzenia słuchu, w tym niedosłuch.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

• Bardzo rzadko: bóle lub osłabienie mięśni.

Zaburzenia układu immunologicznego:

• Bardzo rzadko: nadwrażliwość na światło, reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs zakończony zgonem.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

• Rzadko: obrzęki obwodowe, gorączka.
• Bardzo rzadko: nadmierne pragnienie, zmęczenie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z owrzodzeniami, zapalenie przełyku.

Badania diagnostyczne:

• Bardzo rzadko: zwiększone stężenie kreatyniny, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby, hiperkaliemia (nadmiar potasu we krwi).

U niektórych osób podczas stosowania leku Anapran mogą wystąpić inne działania niepożądane. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek innych działań niepożądanych, niewymienionych w tej ulotce, należy poinformować o nich lekarza.

Interakcje leku Anapran z innymi lekami

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach, które pacjent obecnie przyjmuje, przyjmował w przeszłości, lub planuje przyjmować.

Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego, kolestyramina: Stosowanie tych leków może opóźnić wchłanianie naproksenu.

Hydantoina, leki przeciwzakrzepowe, sulfonamidy: Naproksen stosowany jednocześnie z tymi lekami może zwiększać ich działanie.

Warfaryna, heparyna: Jednoczesne stosowanie NLPZ z warfaryną lub heparyną wymaga ścisłej kontroli lekarskiej.

Furosemid: NLPZ mogą zmniejszać moczopędne działanie furosemidu.

Lit: Naproksen zmniejsza wydalanie litu, co prowadzi do zwiększenia jego stężenia w osoczu.

Leki zmniejszające ciśnienie krwi: NLPZ mogą zmniejszać skuteczność tych leków (np. propranololu i innych beta-adrenolityków) oraz zwiększać ryzyko niewydolności nerek związanej ze stosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny.

Probenecyd: Probenecyd zwiększa stężenie naproksenu w osoczu.

Metotreksat: Naproksen i inne NLPZ mogą zmniejszać wydalanie metotreksatu, co prowadzi do zwiększenia jego toksyczności.

Glikozydy nasercowe: Naproksen może nasilać objawy niewydolności serca oraz zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu.

Cyklosporyna: Jednoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek.

Mifepryston: NLPZ stosowane w okresie 8-12 dni od podania mifeprystonu mogą zmniejszać jego skuteczność.

Glikokortykosteroidy: Jednoczesne stosowanie NLPZ i glikokortykosteroidów może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.

Inne NLPZ: Należy unikać jednoczesnego stosowania dwóch lub więcej NLPZ ze względu na ryzyko działań niepożądanych.

Antybiotyki z grupy chinolonów: Jednoczesne stosowanie NLPZ i antybiotyków z grupy chinolonów zwiększa ryzyko drgawek.

Kwas acetylosalicylowy: Jednoczesne stosowanie naproksenu i kwasu acetylosalicylowego może zmniejszać stężenie naproksenu w osoczu. Długotrwałe stosowanie naproksenu może osłabiać działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego stosowanego w profilaktyce zakrzepów.

Leki przeciwpłytkowe i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny: Jednoczesne stosowanie tych leków z naproksenem może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.

Ulotka Anapran – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów