Zasady refundacji leków w polsce

Refundacja leków polega na dofinansowaniu przez Narodowy Fundusz Zdrowia części lub całości zakupu leków, wyrobów medycznych lub środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Zapewnienie pacjentom dostępu do produktów leczniczych jest jednym z podstawowych zadań Ministerstwa Zdrowia.

 

Przy doborze leków, które maja zostać umieszczone na wykazie leków refundowanych, Ministerstwo Zdrowia kieruje się: wartością terapeutyczną danego leku, kosztem terapii oraz bezpieczeństwem jego stosowania. Leki o najniższych kosztach i jednoczesnym najlepszym, udowodnionym efektem terapeutycznym mają pierwszeństwo znalezienia się na liście produktów refundowanych. Ponadto w wykazie znajdują się leki posiadające nr EAN  (Europejski Kod Towarowy) dopuszczone do obrotu oraz dostępne na rynku.

Z refundacji może korzystać każda ubezpieczona osoba, ale występują także sytuacje, w których z refundacji może skorzystać osoba nieubezpieczona na podstawie wyjątków określonych w stosownych przepisach. Receptę na leki refundowane można zrealizować w aptece lub w punkcie aptecznym.

Cena leku refundowanego zależy od kilku czynników.

• stała cena za opakowanie produktu
• limit finansowania ustalony przez NFZ (część opłacana przez Narodowy Fundusz Zdrowia)
• poziom odpłatności (część opłacana przez pacjenta)
• dodatkowe uprawnienia (niektórym grupom pacjentów nadawane są indywidualnie uprawnienia w zakresie refundacji leków)

 

Poziomy odpłatności:

Bezpłatny (B) – produkty medyczne o udowodnionej skuteczności w leczeniu np.  zaburzeń psychotycznych, zaburzenia rozwojowego, nowotworu złośliwego, całość kosztu leku pokrywa NFZ

Ryczałt (R) – odpłatność zryczałtowana do wysokości limitu (szczegółowe informacje o poziomach refundacji znajdują się na stronach Ministerstwa Zdrowia)

50% – produkty medyczne przeznaczone do stosowania na okres nie dłuższy niż 30 dni

30% – produkty medyczne, które nie zostały zakwalifikowane do żadnej z powyższych grup