Lendacin

Lendacin jest antybiotykiem z grupy tzw. cefalosporyn. Antybiotyki z tej grupy są podobne do penicyliny.

Ceftriakson ma działanie bakteriobójcze.
Jak wszystkie antybiotyki, ceftriakson działa skutecznie tylko na niektóre rodzaje bakterii, dlatego jest odpowiedni do leczenia tylko niektórych rodzajów zakażeń.

Ceftriakson stosuje się w leczeniu:
– zapalenia opon mózgowych;
– zakażeń w obrębie jamy brzusznej; ceftriakson należy stosować jednocześnie z innym antybiotykiem, który niszczy tak zwane bakterie beztlenowe;
– zakażeń kości lub stawów;
– zakażeń w klatce piersiowej (jak zapalenie płuc);
– zakażeń skóry i tkanek miękkich;
– późnych stadiów boreliozy (po ukąszeniu kleszcza);
– zakażeń rzeżączkowych (choroba przenoszona drogą płciową).

Ceftriakson może być również stosowany w celu zapobiegania zakażeniom po operacjach u pacjentów z pewnym ryzykiem ciężkich zakażeń związanych z zabiegami w obrębie dróg moczowych, przewodu pokarmowego lub serca i naczyń. W zależności od rodzaju operacji ceftriakson należy stosować w skojarzeniu z innym antybiotykiem.

Jaki jest skład Lendacin, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną jest trzyipółwodna sól diodowa ceftriaksonu.

Każda 1 g fiolka zawiera 1 g ceftriaksonu (w postaci trzyipółwodnej soli disodowej).
Każda 2 g fiolka zawiera 2 g ceftriaksonu (w postaci trzyipółwodnej soli disodowej).

Lek nie zawiera substancji pomocniczych.

Dawkowanie preparatu Lendacin – jak stosować ten lek?

Dawka, którą zalecił lekarz, zależy od rodzaju zakażenia i jego nasilenia, a także od masy ciała pacjenta i czynności jego nerek. Lekarz udzieli wyjaśnień w tej sprawie.

Zwykle stosowane dawkowanie

Dorośli i dzieci w wieku co najmniej 12 lat, o masie ciała większej niż 50 kg
– 1 do 2 g raz na dobę.
– W ciężkich zakażeniach dawka podawana dożylnie może być zwiększona do 4 g na dobę.

Osoby w podeszłym wieku
U osób z prawidłową czynnością nerek i wątroby dostosowanie dawki zwykle stosowanej u dorosłych nie jest konieczne.

Noworodki (w wieku do 14 dni)
• 20 do 50 mg na każdy kg masy ciała dożylnie, raz na dobę.
• Dawka maksymalna nie może być większa 50 mg na kg masy ciała, nawet w przypadku ciężkich zakażeń.

Dzieci w wieku od 15 dni do 12 lat (o masie ciała mniejszej niż 50 kg)
• 20 do 80 mg na każdy kg masy ciała dożylnie, raz na dobę
• Dawka maksymalna nie może być większa niż 80 mg na kg masy ciała, nawet w przypadku ciężkich zakażeń (z wyjątkiem zapalenia opon mózgowych).

Specjalne zalecenia dotyczące dawkowania
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych:
Dawka początkowa wynosi 100 mg na kg masy ciała raz na dobę (ale nie więcej niż 4 g na dobę). U noworodków (w wieku do 14 dni) dawka maksymalna nie może być większa niż 50 mg na kg masy ciała.
Dawkowanie można zmodyfikować, gdy tylko zostanie ustalony rodzaj i wrażliwość bakterii wywołującej zapalenie opon mózgowych. Leczenie trwa zwykle 1 do 2 tygodni.
• Przed operacją:
Zwykłą dawkę dobową podaje się 30 do 90 minut przed operacją. Zwykle jest to jedna dawka. Zależnie od rodzaju zabiegu ceftriakson należy podawać razem z innym antybiotykiem.
• Borelioza, stadium II i III (choroba przenoszona przez kleszcze):
U dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat, o masie ciała co najmniej 50 kg, dawka wynosi 50 mg/kg mc. (maksymalnie 2 g), raz na dobę przez 14 dni.
U dzieci w wieku poniżej 12 lat (o masie ciała do 50 kg) dawka ceftriaksonu wynosi od 50 do 100 mg/kg mc., raz na dobę. Dawka maksymalna wynosi 2 g przez 14 dni.
• Rzeżączka:
Dorosłym i dzieciom w wieku powyżej 12 lat, o masie ciała co najmniej 50 kg, ceftriakson podaje się domięśniowo w pojedynczej jednorazowej dawce 250 mg.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek:
Zmniejszenie dawki nie jest konieczne, jeśli czynność wątroby jest prawidłowa. W ciężkich zaburzeniach czynności nerek u dorosłych nie należy podawać więcej niż 2 g ceftriaksonu na dobę.
• Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:
Zmniejszenie dawki nie jest konieczne, jeśli u pacjenta nie występują również zaburzenia czynności nerek.
• Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby:
Należy systematycznie kontrolować stężenie ceftriaksonu we krwi i odpowiednio dostosowywać jego dawkę.
• Pacjenci poddawani dializie
Lekarz przeprowadzi badania w celu upewnienia się, że pacjent otrzymuje odpowiednia dawkę leku.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W razie otrzymania większej niż zalecana dawki leku Lendacin, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy zabrać ze sobą opakowanie, aby personel medyczny wiedział, jaki lek został podany.
Mogą wystąpić nudności, wymioty i biegunka.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Lendacin – czy mogę spożywać alkohol?

Brak informacji na temat związku stosowania leku Lendacin z jedzeniem i piciem.

Czy można stosować Lendacin w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że mogła zajść w ciążę. Wprawdzie nie wiadomo, aby Lendacin miał szkodliwy wpływ na nienarodzone dziecko, podaje się go jednak kobietom w ciąży jedynie w przypadku, gdy nie ma innej możliwości.

Ulotka Lendacin – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów