Andepram

Andepram jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu poprzez zwiększenie poziomu serotoniny. Zakłócenia czynności układu serotoninergicznego w mózgu odgrywają kluczową rolę w rozwijaniu się depresji i podobnych zaburzeń.

Lek Andepram jest stosowany w leczeniu:
– zaburzeń depresyjnych (duże epizody depresyjne),
– zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii (np. lęk przed opuszczaniem domu, wchodzeniem do sklepów, przebywaniem w tłumie i miejscach publicznych),
– lęku społecznego (fobii społecznej),
– zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Dorośli
Leczenie depresji
Zazwyczaj zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg raz na dobę. Dawka może zostać zwiększona przez lekarza do dawki maksymalnej 20 mg na dobę.

Leczenie zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii
Dawka początkowa leku Andepram wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia, następnie dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę. Dawka może być następnie zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę.

Leczenie lęku społecznego (fobii społecznej)
Zwykle zalecana dawka leku Andepram wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może następnie przez lekarza zostać zmniejszona do 5 mg na dobę lub zwiększona maksymalnie do 20 mg na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na lek.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Zwykle zalecana dawka leku Andepram wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Dawka może być zwiększana przez lekarza maksymalnie do 20 mg na dobę. W leczeniu długoterminowym należy regularnie oceniać korzyści wynikające z leczenia.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Zwykle zalecana dawka początkowa leku Andepram to 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę.
Skuteczność leku Andepram w leczeniu fobii społecznej u pacjentów w podeszłym wieku nie było oceniane.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Początkowa dawka dla pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie powinni przekraczać dawki
5 mg na dobę przez pierwsze 14 dni leczenia. Lekarz zlecający leczenie może zwiększyć dawkę dobową w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta do 10 mg na dobę. Specjalna uwaga
i ostrożność przy zmianie dawki jest wskazana u pacjentów z ostrymi zaburzeniami czynności wątroby.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
W przypadku łagodnych do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek dostosowanie dawkowania nie jest wymagane. Ostrożność jest zalecana w przypadku ostrych zaburzeń czynności nerek.

Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat)
Lek Andepram normalnie nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży.

Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Andepram lub ktoś inny przyjął lek przez pomyłkę, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Należy zabrać ze sobą pozostałe tabletki, jak również opakowanie/pojemnik, nawet jeśli jest on pusty.

Objawy przedawkowania to zawroty głowy, drżenia, pobudzenie, uczucie senności, utrata przytomności zaburzenia rytmu serca, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, osłabienie czynności oddechowej, osłabienie mięśni, tkliwość lub ból i złe samopoczucie lub wysoka temperatura (rabdomioliza), zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, wymioty i nudności.

Lek Andepram można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków (patrz punkt 3 „Jak stosować lek Andepram”).

Tak jak w przypadku wielu leków, nie jest zalecane jednoczesne przyjmowanie leku Andepram
i spożywanie alkoholu, choć interakcje leku Andepram z alkoholem nie są spodziewane.

Należy poinformować lekarza o tym, że pacjentka jest w ciąży lub planuje ciążę. Nie należy przyjmować leku Andepram, jeśli pacjentka jest w ciąży, aż do czasu przedyskutowania z lekarzem stosunku korzyści i ryzyka wynikającego ze stosowania leku.

Należy upewnić się, czy położna i (lub) lekarz wie, że pacjentka zażywa lek Andepram. Leki, takie jak Andepram, stosowane podczas ciąży, zwłaszcza przez ostatnie 3 miesiące ciąży, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia u dziecka poważnej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (ang. PPHN), objawiające się przyspieszeniem oddechu i zasinieniem skóry u dziecka. Objawy zwykle rozpoczynają się w pierwszej dobie po urodzeniu się dziecka. Jeśli dziecko ma którykolwiek z tych objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Jeśli pacjentka stosuje lek Andepram w ostatnich 3 miesiącach ciąży, powinna zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niskie stężenie glukozy we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa, drżenia, nerwowość, drażliwość, letarg, płaczliwość, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli u noworodka wystąpi jakikolwiek z tych objawów należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

W okresie ciąży nie należy nagle przerywać stosowania leku Andepram.

Jeśli pacjentka karmi piersią nie powinna przyjmować leku Andepram przed omówieniem z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych z leczeniem.