Prostin VR

Substancją czynną leku PROSTIN VR jest alprostadyl (prostaglandyna E1) należący do grupy naturalnie występujących kwasów tłuszczowych, która powoduje ponowne otwarcie zamykającego się przewodu tętniczego.

PROSTIN VR stosowany jest w leczeniu podtrzymującym w celu tymczasowego utrzymania drożności przewodu tętniczego noworodków z wrodzonymi wadami serca, których przeżycie do czasu zabiegu kardiochirurgicznego (korekcyjnego lub łagodzącego skutki wady) zależy od utrzymania drożności przewodu tętniczego. Do takich wrodzonych wad serca należą: atrezja (zarośnięcie) zastawki pnia płucnego, zwężenie zastawki pnia płucnego, atrezja (zarośnięcie) zastawki trójdzielnej, tetralogia Fallota (złożona, sinicza, wrodzona wada serca) przerwanie ciągłości łuku aorty, koarktacja aorty (zwężenie aorty w części jej łuku), atrezja (zarośnięcie) zastawki dwudzielnej, przełożenie dużych naczyń tętniczych z towarzyszącymi innymi wadami lub bez.

Lek PROSTIN VR jest podawany dożylnie lub dotętniczo.

Podawanie alprostadylu w postaci infuzji donaczyniowej rozpoczyna się zwykle od dawki 0,05 do 0,1 μg/kg mc./min. Dobre działanie lecznicze uzyskiwano również po zastosowaniu mniejszych dawek początkowych, jednak doświadczenie kliniczne w zakresie takich dawek jest ograniczone. Najczęściej stosowaną dawką jest 0,1 μg/kg mc./min. Po uzyskaniu działania leczniczego (u dzieci z nieprawidłowym przepływem płucnym jest to wzrost pO2, a u dzieci z zaburzeniami w obrębie krążenia obwodowego – wzrost ciśnienia tętniczego lub pH krwi) należy zmniejszyć szybkość podawania infuzji tak, aby było możliwe podawanie najmniejszej skutecznej dawki umożliwiającej utrzymanie pożądanego działania terapeutycznego. Jeśli dawka 0,1 μg/kg mc./min jest niewystarczająca, można ją zwiększyć do 0,4 μg/kg mc./min, jednak zwiększanie szybkości podawania infuzji nie zawsze skutkuje poprawą efektu leczniczego.

Preferowaną drogą podawania leku PROSTIN VR jest infuzja ciągła dożylna do dużego naczynia. Lek można również podawać w pobliżu ujścia przewodu tętniczego poprzez cewnik umieszczony w tętnicy pępkowej. W porównaniu do podawania drogą dożylną, podanie leku drogą dotętniczą wiąże się ze zwiększoną częstością występowania objawów, takich jak zaczerwienienie skóry twarzy, bezdech i bradykardia (zwolnienie czynności serca).

Do objawów przedawkowania zalicza się: bezdech, bradykardię (zwolnienie czynności serca), gorączkę, zmniejszenie ciśnienia tętniczego oraz zaczerwienienie skóry. W razie wystąpienia bezdechu lub bradykardii lekarz przerwie podawanie leku i wdroży właściwe leczenie. Po wznowieniu infuzji lekarz będzie dokładnie sprawdzał stan noworodka. W przypadku wystąpienia gorączki lub zmniejszenia ciśnienia tętniczego lekarz zmniejszy szybkość podawania infuzji do czasu ustąpienia tych objawów. Zaczerwienienie skóry jest zazwyczaj spowodowane niewłaściwym umiejscowieniem cewnika dotętniczego i z reguły ustępuje po zmianie położenia końcówki cewnika.

Nie dotyczy.

Nie dotyczy.