Ledipaswir

Ledipasvir jest bezpośrednio działającym lekiem przeciwwirusowym stosowanym do leczenia określonych zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) w połączeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi. Jest inhibitorem białka NS5A wirusa zapalenia wątroby typu C, które jest niezbędne do replikacji RNA wirusa i montażu wirionów HCV. Chociaż dokładny mechanizm działania nie jest znany, przypuszcza się, że zapobiega hiperfosforylacji NS5A, która jest wymagana do produkcji białek wirusowych. Jest skuteczny przeciwko genotypom 1a, 1b, 4a i 5a, a w mniejszym stopniu przeciwko genotypom 2a i 3a HCV.

Ledipasvir i inne bezpośrednio działające leki przeciwwirusowe są bardzo skuteczne w leczeniu zapalenia wątroby typu C, ponieważ wykazują wysoką barierę dla rozwoju oporności. Jest to ważna przewaga w porównaniu z lekami przeciwwirusowymi HCV, które działają na inne enzymy wirusowe, takie jak proteaza, dla których szybki rozwój oporności okazał się ważną przyczyną niepowodzenia terapii.

Leczenie ledipaswirem jest stosowane z zamiarem wyleczenia, lub osiągnięcia utrzymującej się odpowiedzi wirusologicznej (SVR), po 12 tygodniach codziennej terapii. SVR i eradykacja zakażenia HCV wiąże się z istotnymi długoterminowymi korzyściami zdrowotnymi, w tym zmniejszeniem uszkodzenia wątroby, poprawą jakości życia, zmniejszeniem zachorowalności na raka wątrobowokomórkowego i zmniejszeniem śmiertelności z dowolnej przyczyny.

Leczenie bezpośrednio działającymi lekami przeciwwirusowymi, takimi jak ledipaswir, wiąże się z bardzo minimalnymi skutkami ubocznymi, z których najczęstszymi są ból głowy i zmęczenie. Brak znaczących skutków ubocznych i krótki czas trwania terapii stanowi znaczącą przewagę nad starszymi schematami opartymi na interferonie i rybawirynie, które były ograniczone przez reakcje w miejscu podania, zmniejszoną liczbę krwinek i efekty neuropsychiatryczne.