Phenytoinum WZF

Lek zawiera fenytoinę, substancję o działaniu przeciwdrgawkowym. Fenytoina zapobiega wystąpieniu i zmniejsza częstość występowania napadów padaczkowych uogólnionych. Zmniejsza także częstość występowania napadów częściowych i przeciwdziała ich uogólnieniu, zapobiega również rozprzestrzenianiu się impulsów bólowych w neuralgii nerwu trójdzielnego.

Phenytoinum WZF stosuje się:
– w padaczce (napady uogólnione, napady częściowe złożone);
– w zapobieganiu napadom padaczkowym po operacjach neurochirurgicznych i urazach głowy;
– w nerwobólu nerwu trójdzielnego – tylko w przypadku, gdy karbamazepina okazała się nieskuteczna lub w przypadku nadwrażliwości (nietolerancji) na karbamazepinę.

Jaki jest skład Phenytoinum WZF, jakie substancje zawiera?

– Substancją czynną leku jest fenytoina. Jedna tabletka zawiera 100 mg fenytoiny.

– Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, powidon K-25, talk, magnezu stearynian.

Dawkowanie preparatu Phenytoinum WZF – jak stosować ten lek?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawkowanie fenytoiny ustala lekarz, indywidualnie dla każdego pacjenta. W niektórych przypadkach może zajść potrzeba monitorowania stężenia leku w surowicy, szczególnie po zmianie dawki lub w razie podejrzenia wystąpienia interakcji lekowych. Stałe stężenie fenytoiny surowicy jest osiągane po 7-10 dniach, dlatego nie należy dokonywać zmian w dawkowaniu wcześniej niż po upływie tego czasu.

Zazwyczaj stosuje się następujące dawkowanie:

Dorośli
Przez pierwsze 7 dni 300 mg na dobę w trzech dawkach podzielonych. Co 7-10 dni dawkę można zwiększać lub zmniejszać, dochodząc do dawki podtrzymującej 300 mg do 400 mg na dobę. Niektórzy pacjenci mogą wymagać nawet 600 mg na dobę.
W nerwobólu nerwu trójdzielnego – zazwyczaj 400 mg do 500 mg na dobę.

Dzieci
Od 3 do 8 mg/kg masy ciała w dawkach podzielonych, dawka całkowita nie powinna być większa niż 300 mg na dobę. Jeśli nie da się rozdzielić dawek na równe części, większą dawkę należy podać przed snem.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W przypadku zastosowania większej dawki leku Phenytoinum WZF niż zalecana mogą wystąpić: oczopląs, zaburzenia koordynacji ruchów, zaburzenia mowy. W przypadku znacznego przedawkowania może dojść do śpiączki, zaburzeń oddychania (w tym bezdechu) i zgonu.

Leczenie: lekarz rozważy przeprowadzenie płukania żołądka i zastosuje odpowiednie leczenie objawowe (nie istnieje swoista odtrutka).

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Phenytoinum WZF – czy mogę spożywać alkohol?

Alkohol przyjmowany podczas stosowania fenytoiny wpływa na stężenie leku we krwi. Podczas stosowania leku nie należy pić alkoholu, ponieważ może dojść do wahań stężenia fenytoiny we krwi (początkowo zwiększenia, a przy przewlekłym nadużywaniu alkoholu – zmniejszenia stężenia).

Czy można stosować Phenytoinum WZF w okresie ciąży i karmienia piersią?

W ciąży i w okresie karmienia piersią lub gdy istnieje podejrzenie, że kobieta jest w ciąży, lub gdy planuje ciążę, przed zastosowaniem tego leku należy poradzić się lekarza.

Pacjentka powinna poinformować lekarza, jeżeli planuje zajście w ciążę lub jest w ciąży, ponieważ w takich przypadkach podejmie on decyzję o zastosowaniu lub odstawieniu leku. Nie należy nagle, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, odstawiać fenytoiny, ponieważ u pacjentki może wystąpić stan padaczkowy, stanowiący zagrożenie dla życia.

Fenytoina stosowana w ciąży może wywołać wady rozwojowe u płodu, jednak te wady może powodować zarówno padaczka, jak i czynnik genetyczny.

Fenytoina może być stosowana w ciąży, szczególnie na początku, tylko w przypadkach gdy lekarz zdecyduje, że korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Podczas stosowania fenytoiny w ciąży, lekarz zaleci okresowe oznaczanie stężenia fenytoiny w surowicy, aby dostosować dawkowanie do stanu pacjentki.

Nie zaleca się stosowania fenytoiny w czasie karmienia piersią, kobiety przyjmujące fenytoinę nie powinny karmić piersią.

Ulotka Phenytoinum WZF – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów