Lenuxin

Lenuxin, zawiera substancję czynną escytalopram. Lenuxin należy do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI – Selective Serotonin Re-uptakeInhibitors). Leki te działają na układ serotoninergiczny w mózgu poprzez zwiększanie stężenia serotoniny. Zaburzenia w układzie serotoninergicznym są uważane za istotny czynnik w rozwoju depresji i związanych z nią chorób.

Lenuxin zawiera escytalopram i jest stosowany w leczeniu depresji (epizodów dużej depresji) oraz zaburzeń lękowych (takich jak: napady lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii – lęk przed przebywaniem na otwartej przestrzeni, fobia społeczna oraz zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne).

Pacjent może poczuć się lepiej dopiero po upływie kilku tygodni leczenia. Należy zatem kontynuować stosowanie leku Lenuxin, nawet jeśli początkowo pacjent nie zauważa poprawy samopoczucia.

Jeśli nie nastąpiła poprawa (po pewnym czasie) lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.

Jaki jest skład Lenuxin, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest escytalopram. Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).

Pozostałe składniki to: magnezu stearynian, celuloza mikrokrystaliczna (E460), celuloza mikrokrystaliczna krzemowana (która zawiera krzemionkę koloidalną bezwodną, celulozę mikrokrystaliczną), talk, kroskarmeloza sodowa w rdzeniu tabletki, oraz otoczka tabletki Opadry II white 33G28523 (zawiera hypromelozę, tytanu dwutlenek E171, makrogol 3350, laktozę jednowodną, triacetynę).

Dawkowanie preparatu Lenuxin – jak stosować ten lek?

Dorośli

Depresja: Zwykle zalecana dawka leku Lenuxin wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zespół lęku napadowego: W pierwszym tygodniu zaleca się podawanie dawki początkowej wynoszącej 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 20 mg na dobę.

Zespół lęku społecznego: Zwykle zalecana dawka leku Lenuxin wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz może następnie zmniejszyć dawkę leku do 5 mg na dobę lub ją zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Zaburzenia obsesyjno- kompulsyjne: Zwykle zalecana dawka leku Lenuxin wynosi 10 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 roku życia)
Zwykle zalecana dawka początkowa leku Lenuxin wynosi 5 mg, przyjmowana jako jedna dawka na dobę. Lekarz prowadzący może zwiększyć dawkę do 10 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat)
Leku Lenuxin nie należy stosować u dzieci i młodzieży. W celu uzyskania dodatkowych informacji patrz punkt 2 “Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lenuxin” w załączonej poniżej ulotce. Lenuxin można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od nich. Tabletkę należy połykać popijając wodą. Nie należy jej rozgryzać, ponieważ jest gorzka w smaku.

Czas trwania leczenia
Może upłynąć kilka tygodni leczenia, zanim pacjent poczuje się lepiej. Należy zatem kontynuować stosowanie leku Lenuxin, nawet jeśli upłynie trochę czasu zanim nastąpi poprawa samopoczucia pacjenta. Nie wolno zmieniać dawki leku bez wcześniejszej rozmowy z lekarzem. Lenuxin należy stosować tak długo, jak to zaleci lekarz. Jeśli pacjent przerwie leczenie zbyt wcześnie, objawy mogą powrócić. Zaleca się zatem kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy od momentu poprawy samopoczucia pacjenta.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

Jeśli pacjent przyjął większą niż przepisana dawkę leku Lenuxin, powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Należy to uczynić nawet wtedy, gdy pacjent nie odczuwa żadnych dolegliwości. Do objawów przedawkowania zalicza się zawroty głowy, drżenia, pobudzenie, drgawki, śpiączkę, nudności, wymioty, zaburzenia rytmu serca, obniżenie ciśnienia krwi oraz zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. Na wizytę u lekarza lub do szpitala należy zabrać ze sobą opakowanie leku Lenuxin.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Lenuxin – czy mogę spożywać alkohol?

Lenuxin można stosować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Podczas stosowania leku Lenuxin, podobnie jak w przypadku wielu innych leków, zaleca się powstrzymanie od picia alkoholu, chociaż nie wykazano interakcji z alkoholem.

Czy można stosować Lenuxin w okresie ciąży i karmienia piersią?

Jeśli pacjentka jest w ciąży, planuje ciążę lub karmi piersią, nie powinna stosować leku Lenuxin, zanim nie omówi z lekarzem zagrożeń i korzyści związanych ze stosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka stosuje lek Lenuxin w czasie ostatnich 3 miesięcy ciąży, powinna mieć świadomość, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, sine zabarwienie skóry, drgawki, zmiany ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niskie stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożone odruchy, drżenie, drżączka, rozdrażnienie, letarg, ciągły płacz, senność lub trudności w zasypianiu. Jeżeli u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Pacjentka powinna upewnić się, że położna lub lekarz wiedzą, że stosuje ona Lenuxin. Leki takie jak Lenuxin przyjmowane w czasie ciąży, szczególnie w czasie ostatnich 3 miesięcy, mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia ciężkiego zaburzenia u dziecka, tzw. przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN), które charakteryzuje się przyśpieszonym oddechem i zasinieniem skóry. Objawy te występują zwykle w ciągu pierwszych 24 godzin po urodzeniu dziecka. Jeśli wystąpią powyższe objawy, należy natychmiast skontaktować się z położną lub lekarzem.

W badaniach przeprowadzonych na zwierzętach wykazano, że cytalopram lek podobny do escytalopramu, obniża jakość nasienia. Może to teoretycznie wpływać na płodność, ale dotychczas nie zaobserwowano takiego wpływu na płodność u ludzi.

Ulotka Lenuxin – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów