Jarvis

Lek Jarvis jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. SNRI). Leki z tej grupy stosowane są w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że u ludzi w stanie depresji i (lub) lęku występuje mniejsze stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc poprzez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu.

Lek Jarvis stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Lek Jarvis wskazany jest również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz lęku napadowego (ataki paniki). Aby pacjent poczuł się lepiej, ważne jest, żeby leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. Jeśli pacjent nie podejmie leczenia, jego stan może się nie poprawić, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do leczenia.

Jaki jest skład Jarvis, jakie substancje zawiera?

Substancją czynną leku jest wenlafaksyna. Każda kapsułka zawiera 37,5 mg, 75 mg lub 150 mg wenlafaksyny.

Ponadto lek zawiera: ziarenka cukru zawierające sacharozę (kapsułka 37,5 mg: 46,35 mg, kapsułka 75 mg: 92,69 mg, kapsułka 150 mg: 185,38 mg), hydroksypropylocelulozę (HPC-LM), hypromelozę (6 cps), talk, hypromelozę (E – 15), Surelease E-7-7050: etylocelulozę (20 cP), dibutylu sebacynian, kwas oleinowy, krzemionkę koloidalna bezwodną w kapsułce i żelatynę, sodu laurylosiarczan, żółcień chinolinową, tytanu dwutlenek w otoczce kapsułki.

Dodatkowo kapsułka leku Jarvis 37,5 mg zawiera czerwień koszenilową 4R (E124), kapsułka leku Jarvis 75 mg zawiera żółcień pomarańczową FCF (E110), a kapsułka leku Jarvis 150 mg zawiera żółcień pomarańczową FCF (E110) i błękit patentowy V (E131) jako barwniki w otoczce kapsułki.

Dawkowanie preparatu Jarvis – jak stosować ten lek?

Lek Jarvis należy zawsze stosować ściśle według wskazań lekarza. Należy poradzić się lekarza lub farmaceuty w razie jakichkolwiek wątpliwości.

Zazwyczaj zalecana początkowa dawka w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej wynosi 75 mg na dobę. Dawka ta może zostać zwiększona stopniowo przez lekarza, jeśli jest to konieczne, nawet do dawki maksymalnej, tj. 375 mg na dobę w przypadku depresji. W przypadku lęku napadowego leczenie należy rozpocząć od dawki mniejszej (37,5 mg) i następnie stopniowo ją zwiększać. Maksymalna dawka w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej i lęku napadowego wynosi 225 mg na dobę.

Lek Jarvis należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, rano albo wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Nie należy ich otwierać, kruszyć, żuć ani rozpuszczać.

Lek Jarvis należy przyjmować w czasie posiłków.

Należy poinformować lekarza o występujących problemach z wątrobą lub nerkami, ponieważ może zaistnieć potrzeba zmiany dawki.

Przedawkowanie – zastosowanie zbyt dużej dawki

W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Jarvis należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Objawy możliwego przedawkowania mogą obejmować przyspieszoną akcję serca, zaburzenia świadomości (od senności do śpiączki), zaburzenia widzenia, drgawki oraz wymioty.

Co mogę jeść i pić podczas stosowania Jarvis – czy mogę spożywać alkohol?

Lek Jarvis należy przyjmować w czasie posiłków.
W trakcie stosowania leku Jarvis nie wolno pić alkoholu.

Czy można stosować Jarvis w okresie ciąży i karmienia piersią?

Pacjentki, będące w ciąży lub planujące zajście w ciążę powinny skonsultować się z lekarzem. Lek Jarvis należy stosować tylko po przedyskutowaniu z lekarzem potencjalnych korzyści i ryzyka dla nienarodzonego dziecka.

Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą, że pacjentka przyjmuje lek Jarvis. Podobne do niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny – SSRI) stosowane przez kobiety w ciąży mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.

Jeśli matka stosowała ten lek w czasie ciąży, to inne dodatkowe objawy oprócz problemów z oddychaniem, jakie może mieć dziecko po urodzeniu dotyczą problemów z karmieniem.
Jeśli u dziecka, w krótkim czasie po porodzie, wystąpią takie objawy, należy skontaktować się z lekarzem lub położną, w celu uzyskania porady.

Ulotka Jarvis – do pobrania pełna wersja ulotki dla pacjenta

Brak ulotki w bazie.

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla lekarzy i farmaceutów

Brak charakterystyki w bazie.