Glipid

Glipid zawiera glimepiryd, który należy do grupy doustnych leków przeciwcukrzycowych. Jest pochodną sulfonylomocznika. Zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki β trzustki.

Zwiększa także wrażliwość tkanek na insulinę oraz zmniejsza wychwyt insuliny przez wątrobę. Glimepiryd stosowany jest w cukrzycy typu 2 (insulinoniezależnej) w przypadkach, w których niefarmakologiczne metody leczenia, takie jak odpowiednia dieta, wysiłek fizyczny lub zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco skuteczne. Glipid może być stosowany w leczeniu skojarzonym z metforminą lub insuliną.

Dawkowanie zależy od wyników badań stężenia glukozy we krwi i moczu. Zazwyczaj początkowo podaje się 1 mg na dobę w pojedynczej dawce, zwiększając w razie potrzeby do 4 mg na dobę. Dawki zwiększa się stopniowo, co 7-14 dni na podstawie wyników badań stężenia glukozy we krwi i moczu. Maksymalna dawka to 6 mg na dobę.

Zastąpienie innych doustnych leków przeciwcukrzycowych glimepirydem
Możliwa jest zmiana leczenia innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi na leczenie glimepirydem. W przypadku niektórych leków przeciwcukrzycowych o długim okresie półtrwania zaleca się zachowanie kilkudniowego okresu na usunięcie leku w celu zminimalizowania ryzyka hipoglikemii. Zalecana dawka początkowa glimepirydu wynosi 1 mg na dobę. W zależności od reakcji na leczenie, dawka glimepriydu może być stopniowo zwiększana zgodnie z powyższymi zaleceniami.

Stosowanie z insuliną
W przypadku braku dostatecznej skuteczności działania przeciwcukrzycowego po podaniu maksymalnej dawki leku, możliwe jest równoczesne zastosowanie insuliny. Stosując ustalone dawki glimepirydu podawanie insuliny rozpoczyna się pod ścisłą kontrolą lekarza od małych dawek, stopniowo je zwiększając do uzyskania prawidłowej kontroli cukrzycy.

Stosowanie z metforminą
U pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej kontroli cukrzycy po zastosowaniu maksymalnej dawki dobowej metforminy możliwe jest równoczesne zastosowanie leku Glipid. Stosując ustalone dawki metforminy można rozpocząć pod scisłą kontrolą lekarza podawanie glimepirydu, rozpoczynając od małych dawek, które zwiększa się zależnie od stopnia kontroli cukrzycy.

Sposób podawania
Lek Glipid przyjmuje się bezpośrednio przed lub w trakcie śniadania lub innego posiłku głównego. Tabletki należy połykać w całości, popijając niewielką ilością wody.

W przypadku przedawkowania może wystąpić hipoglikemia trwająca od 12 do 72 godzin, która może nawrócić po początkowej poprawie. Objawy mogą wystąpić dopiero po 24 godzinach od przedawkowania. Najczęściej zaleca się obserwację szpitalną. Mogą wystąpić nudności, wymioty oraz bóle nadbrzusza. Hipoglikemii zazwyczaj towarzyszą objawy neurologiczne, takie jak: niepokój ruchowy, drżenia mięśni, zaburzenia widzenia, problemy z koordynacją, senność, śpiączka oraz drgawki.

Początkowo leczenie polega na ograniczeniu wchłaniania glimepirydu przez podanie aktywowanego węgla (adsorbent) oraz siarczanu sodu (środek przeczyszczający). W przypadku przyjęcia dużej dawki leku zaleca się płukanie żołądka, a następnie podanie aktywowanego węgla i siarczanu sodu. W przypadku przedawkowania o szczególnie ciężkim przebiegu zaleca się hospitalizację na oddziale intensywnej opieki medycznej. Należy rozpocząć, możliwie jak najszybciej, podawanie glukozy, w razie konieczności podaje się dożylnie 50 ml 50% roztworu (bolus), a następnie 10% roztwór w postaci wlewu dożylnego, monitorując stężenie glukozy we krwi. Dalsze leczenie jest objawowe.

W szczególnych przypadkach leczenia hipoglikemii spowodowanej przypadkowym przyjęciem glimepirydu przez niemowlęta lub małe dzieci, dawka podawanej glukozy musi być starannie kontrolowana w celu uniknięcia niebezpieczeństwa hiperglikemii. Należy uważnie monitorować stężenie glukozy we krwi.

Glipid przyjmuje się bezpośrednio przed lub w trakcie śniadania lub innego głównego posiłku.

Stosowanie glimepirydu w ciąży jest przeciwwskazane. W czasie ciąży należy stosować insulinę. Pacjentki, które planują ciążę powinny poinformować o tym lekarza. W przypadku zajścia w ciążę w trakcie leczenia glimepirydem należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Ponieważ pochodne sulfonylomocznika, takie jak glimepiryd, przenikają do mleka, kobietom karmiącym piersią nie należy podawać glimepirydu.