Fluxemed

Lek Fluxemed jest lekiem przeciwdepresyjnym, wpływającym na ośrodkowy układ nerwowy.

Lek Fluxemed stosowany jest w następujących wskazaniach:
Dorośli:
• Depresja
• Natrętne myśli i zachowania obsesyjne
• Żarłoczność (przymus objadania się)

Dzieci i młodzież w wieku 8 lat i powyżej:
• Epizody depresji o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, gdy objawy depresji nie ustępują po 4-6 sesjach psychoterapii. U dzieci i osób młodym z depresją o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego lek Fluxemed należy stosować tylko w połączeniu z jednoczesną terapią psychologiczną.

Lek Fluxemed należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Lek Fluxemed można zażywać w jednorazowej dawce lub w kilku dawkach podzielonych.

Dorośli:
Zazwyczaj stosowana dawka to:
• Depresja: zalecana dawka wynosi 1 kapsułkę (20 mg) na dobę.
Lekarz prowadzący oceni i w razie konieczności dostosuje dawkę w ciągu 3-4 tygodni od rozpoczęcia leczenia. Jeśli jest to konieczne, można stopniowo zwiększyć dawkę do maksymalnie 3 kapsułek (60 mg) na dobę. Dostosowanie dawki należy przeprowadzać ostrożnie, starając się utrzymać najmniejszą dawkę skuteczną.
• Żarłoczność: zalecana dawka wynosi 3 kapsułki (60 mg) na dobę.
• Natrętne myśli i zachowania obsesyjne (choroba obsesyjno–kompulsywna): zalecana dawka wynosi 1 kapsułkę (20 mg) na dobę.
Lekarz prowadzący oceni i w razie konieczności dostosuje dawkę w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia.
Jeśli jest to konieczne, można stopniowo zwiększyć dawkę do maksymalnie 3 kapsułek (60 mg) na dobę. Jeżeli nie obserwuje się poprawy w ciągu 10 tygodni, lekarz rozważy zasadność leczenia fluoksetyną.

Dzieci i młodzież w wieku od 8 do 18 lat:
Leczenie należy rozpoczynać i prowadzić pod nadzorem specjalisty.
Dawka początkowa wynosi 10 mg/dobę.
Po 1-2 tygodniach lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg/dobę. Dostosowanie dawki należy przeprowadzać ostrożnie, starając się utrzymać najmniejszą dawkę skuteczną. Dzieci ze zmniejszoną masą ciała mogą wymagać niższej dawki.
Po upływie 6 miesięcy lekarz oceni potrzebę dalszego leczenia i jeżeli nie występuje poprawa kliniczna, ponownie rozważy konieczność leczenia.

Pacjenci w podeszłym wieku:
Lekarz będzie zwiększał dawkę ze szczególną ostrożnością, a dawka dobowa nie powinna na ogół być większa niż 2 kapsułki (40 mg) na dobę.
Zalecana maksymalna dawka wynosi 3 kapsułki (60 mg) na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub stosujących inne leki, które mogą zmieniać działanie fluoksetyny, lekarz może zmniejszyć dawkę leku lub zalecić stosowanie fluoksetyny co drugi dzień.

W przypadku zażycia dawki większej niż zalecana, należy skonsultować się z lekarzem lub szpitalem.

Objawy przedawkowania: nudności, wymioty, drgawki, lęk, niepokój ruchowy, nadmierna wesołość, upośledzenie czynności serca (np. zaburzenia rytmu serca) i upośledzenie oddychania.

Jedzenie:
Kapsułki można zażywać z posiłkiem lub między posiłkami.

Alkohol:
Nie zaleca się stosowania leku Fluxemed jednocześnie z alkoholem.

Ciąża
Należy powiedzieć lekarzowi jak najszybciej jak to możliwe, jeśli pacjentka jest w ciąży, podejrzewa że może być w ciąży lub planuje zajście w ciążę.
U dzieci, których matki zażywały lek Fluxemed podczas kilku pierwszych miesięcy ciąży zgłaszano występowanie zwiększonego ryzyka wad wrodzonych, zwłaszcza dotyczących serca. W ogólnej populacji rodzi się około 1 na 100 dzieci z wadą serca. Ta liczba zwiększa się do 2 przypadków na 100 u dzieci, których matki zażywały lek Fluxemed. Lekarz może zadecydować razem z pacjentką, że lepiej będzie stopniowo odstawić lek Fluxemed, jeśli pacjentka jest w ciąży. Jednakże, w zależności od okoliczności, lekarz może zasugerować pacjentce, że lepiej będzie kontynuować leczenie lekiem Fluxemed.
Należy powiedzieć położnej i (lub) lekarzowi jeśli pacjentka zażywa lek Fluxemed. Jeśli leki podobne do leku Fluxemed są stosowane podczas ciąży, zwłaszcza podczas 3 ostatnich miesięcy ciąży, zwiększa się ryzyko wystąpienia u dziecka stanu zwanego przetrwałym nadciśnieniem płucnym, co powoduje, że dziecko oddycha szybciej niż normalnie i ma sinicę. Te objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin po porodzie. Jeśli u dziecka występują takie objawy, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi lub położnej.
Dotychczas zebrane dane nie wskazują zwiększonego ryzyka związanego ze stosowaniem fluoksetyna w okresie ciąży. Jednak ze względu na działanie opisywane u noworodków, takie jak drażliwość, drżenie, zmniejszone napięcie mięśni, uporczywy płacz, zaburzenia ssania i snu, należy zachować ostrożność, zwłaszcza w końcowym okresie ciąży lub bezpośrednio przed porodem.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży, powinna powiedzieć o tym lekarzowi.

Karmienie piersią
Fluoksetyna przenika do mleka kobiecego i może powodować działania niepożądane u niemowląt karmionych piersią. Karmienie piersią można kontynuować wyłącznie, gdy jest to niezbędne. Jeśli karmienie piersią jest kontynuowane, lekarz może zalecić mniejszą dawkę fluoksetyna.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi piersią.

Płodność
W badaniach na zwierzętach wykazano, że fluoksetyna obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.

Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.