IPP to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w dziedzinie medycyny, jaką jest gastroenterologia. Substancja czynna leku IPP 20 i IPP 40 to pantoprazol, który hamuje wydzielanie soku żołądkowego. Stopień zahamowania wydzielania soku żołądkowego zależy od przyjmowanej dawki leku. Lek IPP stosowany jest w leczeniu objawów refluksu żołądkowo-przełykowego, refluksowego zapalenia przełyku, a także w celu zapobiegania owrzodzeniu dwunastnicy i żołądka u osób zażywających niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Preparat zawiera substancję: Pantoprazol
Wskazania / działanie
IPP jest wybiórczym inhibitorem pompy protonowej – lekiem, który zmniejsza ilość kwasu solnego wytwarzanego w żołądku. Stosuje się go w leczeniu chorób żołądka i jelit wywołanych przez kwas solny.
Lek podawany jest dożylnie, a lekarz zaleca jego stosowanie tylko wtedy, gdy uzna, że na danym etapie leczenia podawanie pantoprazolu we wstrzyknięciu jest bardziej odpowiednie dla pacjenta, niż podanie leku w postaci tabletek. Tabletki zastąpią lek podawany dożylnie, gdy tylko lekarz stwierdzi taką możliwość.
IPP stosuje się w leczeniu:
refluksowego zapalenia przełyku. Zapalenie przełyku (odcinek przewodu pokarmowego, łączący gardło z żołądkiem) z cofaniem się kwasu solnego;
choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy;
zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.
Skład
Substancja czynna: jedna fiolka leku IPP zawiera 45,11 mg pantoprazolu sodowego półtorawodnego, co odpowiada 40 mg pantoprazolu.
Substancje pomocnicze: ten lek nie zawiera innych składników poza substancją czynną.
Dawkowanie
Pielęgniarka lub lekarz podaje dobową dawkę leku dożylnie we wstrzyknięciu trwającym od 2 do 15 minut.
Zwykle stosowana dawka:
Leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz refluksowego zapalenia przełyku
Jedna fiolka (40 mg pantoprazolu) na dobę.
Długotrwałe leczenie zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego
Dwie fiolki (80 mg pantoprazolu) na dobę.
Lekarz może później dostosować dawkę leku w zależności od ilości wytwarzanego kwasu solnego.
Jeśli lekarz przepisał więcej niż dwie fiolki (80 mg) na dobę, pacjent otrzyma lek w dwóch równych dawkach. Lekarz może zalecić czasowe stosowanie dawki wynoszącej ponad 4 fiolki (160 mg) na dobę. Jeśli konieczne jest szybkie zmniejszenie wydzielania kwasu, początkowa dawka 160 mg (4 fiolki) powinna być wystarczająca do odpowiedniego zmniejszenia wydzielania.
Szczególne grupy pacjentów
· Jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności wątroby, powinien otrzymywać dobową dawkę dożylną wynoszącą tylko 20 mg (pół fiolki).
· Dzieci (w wieku poniżej 18 lat). Nie zaleca się stosowania leku IPP u dzieci.
Przedawkowanie
Dawki leku są uważnie sprawdzane przez pielęgniarkę lub lekarza, dlatego przedawkowanie jest w najwyższym stopniu nieprawdopodobne.
Nie są znane objawy przedawkowania.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.
Jedzenie i picie (alkohol)
Brak danych.
Ciąża i karmienie piersią
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania pantoprazolu u kobiet w ciąży. Istnieją doniesienia o przenikaniu pantoprazolu do mleka kobiecego. Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że mogła zajść w ciążę albo karmi piersią, może otrzymywać lek IPP tylko wtedy, gdy w opinii lekarza korzyść z leczenia dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub pielęgniarki przed zastosowaniem tego leku.
Ulotka IPP
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL)