Tralokinumab

Tralokinumab to w pełni ludzkie przeciwciało monoklonalne IgG4, które wiąże się swoiście z interleukiną 13 (IL-13) – cytokiną typu 2. Dzięki temu hamuje jej interakcje z receptorami IL-13. Substancja ta neutralizuje aktywność biologiczną IL-13 poprzez blokowanie jej połączenia z kompleksem receptorowym IL-13Rα1/IL-4Rα.

IL-13 jest główną przyczyną występowania chorób zapalnych typu 2 u ludzi, takich jak atopowe zapalenie skóry (AZS). Hamowanie szlaku IL-13 za pomocą tralokinumabu ogranicza działanie wielu mediatorów stanu zapalnego typu 2 u pacjentów.

Wskazania do stosowania

Tralokinumab jest wskazany do leczenia atopowego zapalenia skóry o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego u:

• dorosłych pacjentów
• nastoletnich pacjentów w wieku 12 lat i starszych

Lek przeznaczony jest dla pacjentów, którzy są odpowiednimi kandydatami do leczenia ogólnoustrojowego.

Sposób działania

Tralokinumab działa poprzez specyficzne mechanizmy:

1. Wiąże się z IL-13 i blokuje jej połączenie z receptorami
2. Hamuje szlak zapalny typu 2 w organizmie
3. Ogranicza działanie mediatorów stanu zapalnego w skórze
4. Zmniejsza grubość skóry i zwiększa ekspresję markera integralności nabłonka (lokryny)
5. Zmniejsza kolonizację skóry przez bakterie Staphylococcus aureus (ponad 10-krotnie)
6. Poprawia strukturę lipidową warstwy rogowej skóry, co wskazuje na poprawę integralności skóry

Dawkowanie i sposób podawania

Tralokinumab podaje się we wstrzyknięciach podskórnych według następującego schematu:

Dawkowanie u dorosłych i młodzieży (12 lat i starszych):

• Dawka początkowa: 600 mg (cztery wstrzyknięcia po 150 mg lub dwa wstrzyknięcia po 300 mg)
• Następnie: 300 mg co dwa tygodnie (dwa wstrzyknięcia po 150 mg lub jedno wstrzyknięcie 300 mg)

U pacjentów, u których po 16 tygodniach leczenia udało się uzyskać ustąpienie wszystkich lub prawie wszystkich zmian skórnych, można rozważyć podawanie dawki co 4 tygodnie. Należy jednak pamiętać, że prawdopodobieństwo utrzymania się poprawy może być niższe przy rzadszym dawkowaniu.

Sposób podawania:

• Wstrzyknięcie podskórne w udo lub brzuch (z pominięciem obszaru 5 cm wokół pępka)
• Jeśli wstrzyknięcie wykonuje inna osoba, można podać lek w ramię
• Zaleca się zmianę miejsca wstrzyknięcia przy każdej dawce
• Lek nie powinien być wstrzykiwany w skórę bolesną, uszkodzoną ani w miejsca z siniakami lub bliznami
• Pacjent może samodzielnie wykonywać wstrzyknięcia po odpowiednim przeszkoleniu

Skuteczność kliniczna

Skuteczność tralokinumabu została potwierdzona w badaniach klinicznych:

• Znacząca poprawa objawów atopowego zapalenia skóry już po 16 tygodniach leczenia
• U większego odsetka pacjentów uzyskano „czystą” lub „prawie czystą” skórę (IGA 0 lub 1) w porównaniu z placebo
• Wyraźna poprawa wskaźnika EASI (zmniejszenie objawów o co najmniej 75%)
• Szybkie łagodzenie świądu, widoczne już w pierwszym tygodniu leczenia
• Poprawa jakości życia pacjentów
• Możliwość stosowania jako monoterapii lub w połączeniu z miejscowymi kortykosteroidami
• Utrzymywanie się odpowiedzi klinicznej w dłuższym okresie (52 tygodnie)

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane to:

• Zakażenia górnych dróg oddechowych (23,4%) – zazwyczaj przeziębienia
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (7,2%) – ból, zaczerwienienie
• Zapalenie spojówek (5,4%)
• Alergiczne zapalenie spojówek (2,0%)
• Eozynofilia (1,3%)

Większość działań niepożądanych ma łagodne lub umiarkowane nasilenie i zwykle ustępuje w trakcie leczenia. Warto zauważyć, że wyprysk opryszczkowy występował rzadziej u osób leczonych tralokinumabem (0,3%) w porównaniu z placebo (1,5%).

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku:

• Nie wymagają dostosowania dawki
• Ograniczone dane dla osób powyżej 75 lat

Zaburzenia czynności nerek:

• Nie wymagają dostosowania dawki
• Ograniczone dane dla pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek

Zaburzenia czynności wątroby:

• Nie wymagają dostosowania dawki
• Ograniczone dane dla pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby

Duża masa ciała:

• U pacjentów o masie ciała powyżej 100 kg, zmniejszenie dawki do podawania co 4 tygodnie może nie być odpowiednie

Dzieci:

• Bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały określone u dzieci poniżej 12 lat

Szczególne ostrzeżenia i środki ostrożności

1. Reakcje nadwrażliwości – w przypadku wystąpienia ogólnoustrojowej reakcji nadwrażliwości należy przerwać leczenie i wdrożyć odpowiednie postępowanie
2. Zapalenie spojówek – pacjenci, u których wystąpi zapalenie spojówek nieustępujące po standardowym leczeniu, powinni zostać poddani badaniu okulistycznemu
3. Zakażenia pasożytnicze – pacjentów z zakażeniem pasożytami jelitowymi należy wyleczyć przed rozpoczęciem leczenia tralokinumabem
4. Szczepienia – żywe i żywe atenuowane szczepionki nie powinny być podawane jednocześnie z tralokinumabem, zaleca się wykonanie takich szczepień przed rozpoczęciem leczenia

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

• Ciąża – z ostrożności zaleca się unikanie stosowania tralokinumabu w okresie ciąży (ograniczone dane)
• Karmienie piersią – należy rozważyć korzyści dla matki i dziecka przy podejmowaniu decyzji o kontynuacji leczenia
• Płodność – badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność

Podsumowanie

Tralokinumab stanowi nowoczesną opcję terapeutyczną dla pacjentów z atopowym zapaleniem skóry o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego. Jako przeciwciało monoklonalne skierowane przeciwko IL-13 działa celowanie, blokując kluczowy mediator zapalenia w AZS. Leczenie przynosi nie tylko poprawę objawów skórnych, ale również znacząco wpływa na jakość życia pacjentów poprzez zmniejszenie świądu i innych dolegliwości związanych z chorobą. Profil bezpieczeństwa leku jest korzystny, z niewielką liczbą działań niepożądanych, które zazwyczaj mają łagodny przebieg.