Sanguinaria canadensis, znana również jako bloodroot, to tradycyjne lekarstwo używane przez rdzennych Amerykanów do leczenia różnorodnych stanów klinicznych. Kłącze rośliny zawiera kilka alkaloidów, które indywidualnie wpływają na wiele procesów molekularnych. Te bioaktywne związki korelują mechanistycznie z historią etnobotanicznego użytku rośliny. Pomimo ich identyfikacji ponad 50 lat temu, alkaloidy S. canadensis nie zostały rozwinięte w udane środki terapeutyczne. Zamiast tego, były one związane z toksycznościami klinicznymi, począwszy od leukoplakii wywołanej płynem do płukania ust, po martwicę wywołaną maścią przeciwnowotworową i niepowodzenie leczenia.
S. canadensis zawiera osiem alkaloidów izochinolinowych w biologicznie istotnych stężeniach, w tym sześć kwaternarnych alkaloidów benzofenantydynowych (QBAs) – sanguinarię, chelerytrynę, sanguilutinę, chelilutinę, sanguirubinę, chelirubinę oraz dwa alkaloidy protopinowe – protopinę i allocryptopinę. Większość raportów dotyczących tych alkaloidów omawia ich przeciwnowotworowe efekty, szczególnie dla sanguinarii i chelerytryny, chociaż zidentyfikowano również działania przeciwbakteryjne, kardiologiczne, neuroreceptorowe i przeciwzapalne tych alkaloidów.
Sanguinaria canadensis zawiera duże ilości sanguinarii, która okazała się kandydatem z obiecującym potencjałem w leczeniu różnych nowotworów.
Sanguinaria canadensis to lek homeopatyczny, który jest szczególnie polecany dla kobiet w okresie okołomonopauzalnym. Jego działanie lecznicze obejmuje układ krążenia, układ oddechowy oraz przewód pokarmowy. Lek ten można stosować w leczeniu różnych chorób, a jego wskazania terapeutyczne są bardzo szerokie. Nie jest wymagana recepta do zakupu tego leku.
